ทำไมหลวงพ่อปราโมทย์ถึงทำความรู้สึกกายขณะกำลังดื่มกาแฟสมัยที่ยังเป็นฆราวาสได้?

อาจจะสงสัยสินะครับว่าการที่จะทำความรู้สึกกายขณะดื่มกาแฟแล้วมันแปลกตรงไหน ใคร ๆ เขาก็ทำได้กัน?

เคยฟังท่านเล่ามาว่าอย่างนี้ครับว่าสมัยที่ยังเป็นฆราวาสอยู่ตอนพักงานก็หากาแฟมานั่งดื่ม ในช่วงที่กำลังนั่งดื่มท่านก็สามารถทำความรู้สึกตัวไปด้วยได้(แต่ก็ไม่รู้ว่าใช้สติทางโลกหรือทางธรรมนะครับ)

1. การที่คนเราจะลุกไปดื่มกาแฟ 1 เลยคือมันก็ต้องเกิดจากกิเลสเป็นส่วนมาก เกิดขึ้นเพราะความอยากเป็นส่วนใหญ่ จริงมั้ยล่ะครับ
2. สติทางธรรมท่านกล่าวไว้เองว่า สติทางธรรมจะไม่เกิดพร้อมกับอกุศล ซึ่งกิเลสก็จัดเป็นอกุศลชนิดหนึ่ง
3. ท่านทำความรู้สึกกายหรือปฏิบัติขณะที่กำลังลิ้มลองรสชาติของกิเลสจากกาแฟอยู่

บางคนอาจบอกว่าก็ใจท่านไม่ได้จมปักกับรสชาติของกาแฟหนิ ก็อาจจะใช่ครับ
แต่ชีวิตของฆราวาสมันก็ยังคงย่อมมีกิเลสแล้ว และแต่ละมันผมก็เชื่อฆราวาสก็ยังคงมีกิเลสกันอยู่ทุกวัน
ท่านบอกว่าท่านสามารถปฏิบัติได้ตลอดวันครับ ซึ่งมันเป็นไปได้ในฐานะฆราวาสได้แน่หรอครับ
หรือว่าสติแบบทางโลกก็สามารถใช้ปฏิบัติได้? เพราะบางทีคนที่คิดทำแผนการชั่วบางคนเขายิ่งสามารถจัดการกับอารมณ์ได้ดีด้วยซ้ำ
ถ้าหลวงพ่อทำได้แสดงว่าเราเองก็คงทำได้เช่นเดียวกันสินะครับ และก็เพื่อนำมาเทียบเคียงว่าทำไมเราจึงสามารถรู้สึกกายได้ยังจับอารมณ์ได้ ขณะที่ดูทีวี ฟังเพลง และสนองกิเลสอื่น ฯลฯ
ที่จริงก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าสติทางธรรมมันวิเศษวิโสไปมากกว่าสติทางโลกมากเลยหรอ? ถ้าไม่มีสติทางธรรมนี่คือจะไม่สามารถเข้าใจตัวเองได้เลยหรก็เห็นยบผมก็เห็นชาวฝรั่งที่ไม่ได้นับถือพุทธและมีกิเลสมากกว่าบางคนคุมอารมณ์ตัวเองได้ดีด้วย แถมเขาก็รู้กายอะไรได้ปกติแทบไม่ต่างอะไรกับชาวพุทธเราเลย
และเพื่อเป็นเหตุผลว่าทำไม เช่น ขณะที่กำลังดูทีวีอยู่ ตัวผมเองยังสามารถคุมความคิดหรือการกระทำภายในได้ ทั้ง ๆ ที่ก็เป็นสติแบบโลก ๆ เท่านั้นเอง

ขอบคุณมากครับสำหรับเวลา และผิดยังไงต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่