สวัสดีค่ะ วันนี้ จั่วหัวข้อกระทู้แบบ ชวนให้ งง
วันนี้ คำบรรยายเยอะซักหน่อย
ถ้าใครขี้เกียจอ่าน ก็เลื่อนดูรูปอย่างเดียวค่ะ
แต่..มันจะ ไม่รู้ที่มา ที่ไป ไม่สนุกนร๊าาาา
เพื่อนๆสมาชิกหลายๆท่าน
ที่ติดตามกันมา คงจะพอจำได้ว่า เราป่วย
เป็นเบาหวาน ความดัน ติดไขมัน นิดนึง
ต้องควบคุมการกินอาหารให้ดีๆ
แต่...คนเรา อะไรที่ไม่ดี มักจะอยากลอง
ก่อนหาหมอก็ ดูแลตัวเองนิดนึง เมื่อก่อน
ก็ถึงขั้น งด และ อด ชา กาแฟ ขนมหวาน
ก่อนไปหาหมอเป็นเวลา 15 วัน ถึงจะ
ผ่านเกณฑ์ ไม่ต้องรับยาเพิ่ม
ปัจจุบัน ไม่ต้อง อด แล้ว อาจเป็นเพราะ
เราเปลี่ยนอาชีพ ต้องเตรียมทำของไปขาย
ทั้งวัน ร่างกายขยับตลอดเวลา ก่อนไปหาหมอ
แค่ ลด ความหวาน แป้ง น้ำตาล ลงบ้าง
กาแฟเย็น จาก 1 แก้ว ก็เหลือ ครึ่งแก้ว
ผลเลือดออกมาคือ น่ายินดีมากๆ
นี่คือ ผลการจดบันทึก การเจาะเลือด
ความดัน และชีพจร ที่ปีกกาเอาไว้
นั่นคือ 2 ครั้งหลังสุด ที่ชีวิตมีการเปลี่ยนแปลง
ตามที่บอก ส่วนด้านบนขึ้นไป คือ อด และ งด
แถมเดินออกกำลังกาย ทำตัวดี๊ ดี เอาใจหมอ
ล่าสุด หัวใจเต้นแรง 91 ความดัน 148/83
ยังไม่ได้กินยา อดน้ำ อดอาหารไป
ระดับน้ำตาล 98 น้ำหนัก 47
ผอมลงเรื่อยๆ จนหน้าและคอ เหี่ยวววว
หมดแย้ววววว 55555
วัดความดันซ้ำ หลังกินข้าว กินยา
126/87 หัวใจเต้นแรง เพราะเดินกลับมา
จากไปกินข้าว และ ลุ้นนนผล วัดได้ 96
เอาล่ะ สบายใจแล้ว ทีนี้ก็มาเรื่องอาหารการกิน
ช่วงนี้ทุเรียน ขายกันทุกหัวซอย ท้ายซอย
ราคาหลากหลาย ติดป้ายทุเรียน ระยอง
แต่เอาจริงๆเราว่า ไม่ใช่ ทุเรียนตะวันออก
ไม่น่าจะขายกิโล ต่ำกว่าร้อย
ของชอบอ่ะนะ แวะเวียนเข้าไปดูนิดนึง
ร้านนี้ ขายบนรถกระบะ ที่ตลาด ขึ้นป้าย
โลละ 80 เข้าไปดูใกล้ๆ 80 จริง แต่เป็นลูกใหญ่
กองที่พื้น ด้านบนๆ เนื้อห่าม โลละ 120
เอาโลละ 80 ซักลูกซิ
... เนื้อสุกกำลังกินค่ะ.....
คนขายบอก เราถามคนขายว่า กรีดให้ได้มั้ย
...ไม่ได้กรีดค่ะ ไม่มีเวลา ยุ่งมากเลยค่ะ....
อ่ะ ไม่เป็นไร อยากลอง เลือกมา 1 ลูก
แม่ค้าหยิบชั่งบนกิโล ดิจิตอล
345 บาท
ใส่ถุง ยื่นให้ เราก็จ่ายตังค์ แล้วหิ้วถุงทุเรียน
เดินไปซื้อของในตลาด สันชาติญาณของ
ความเป็นแม่ค้า ที่หิ้วของน้ำหนัก หลายกิโล
เป็นประจำทุกวัน มันทำให้รู้สึก ตะแหง่วๆ
ว่ามันหนักถึง 4 โลกว่าเลยเหรอ ไม่น่าใช่ นะ
เลยรบกวนแม่ค้าผัก ร้านที่เราซื้อประจำ
ช่วยชั่งให้หน่อย แม่ค้าผักชั่งแล้วก็กดราคา
ให้เสร็จสรรพ
น้ำหนัก 2.9 กิโล คิดเป็นเงิน 232 บาทจ้าาาา
เอ๊า !!! ไหง งั้น ล่ะจ๊ะ
ซื้อของในตลาดเสร็จ ก็แวนส์ ดิ่งไปที่ร้านขาย
ทุเรียนโดยเร็วไว (กลัวแม่ค้า ย้ายร้าน 555)
ลงไปถามเขาด้วยน้ำเสียงปกติ
..เมื่อกี้ หนูคิดราคาทุเรียนป้าผิดไปหรือเปล่าคะ...
แม่ค้ำทำหน้า งง เล็กน้อย
...คิดป้าไปเท่าไหร่...
...345 บาทจ้ะ...
แม่ค้ารีบหยิบไปชั่งทันที 2.9 กิโล
ราคา โลละ 80 บาท ต้องเท่าไหร่นะ...
ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก
ไม่ต้องคิดอะไรเลย เพราะกิโลมันโชว์
น้ำหนัก และราคาอยู่แล้ว
....อ๋อออ เมื่อกี้ หนูคงลืมเซ็ตราคา
มันค้างอยู่ที่โลละ 120 ....
จ้ะ เหตุผลไม่อยากรับรู้ อยากรู้ว่าจะทำยังงัยต่อ
แม่ค้า ควักเงินคืนมาให้ 114 บาท ตามนั้นคือ จบ
เมื่อมาถึงบ้าน...รีบแกะอย่างไว เพราะมันมีกลิ่น
หอมทะลุเปลือกออกมาแล้ว อยากเห็นว่า
กำลังกิน มันจะระดับไหน
ปลาร้าเรียกพี่เลยค่ะ
พลาดแล้วงัย เห็นแก่ของถูก สมน้ำหน้าตัวเองชะมัด
ทำงัยล่ะทีนี้ จะทิ้งเหรอ..เสียดายตังค์
ตั้ง 200 กว่าบาท ความเจ็บใจบังเกิด
เก็บแช่ตู้เย็นไว้ 1 คืน ตั้งสติก่อน
เช้ามา ข้าวเหนียวมูนต้องเข้า ครึ่งกิโล 70 บาท
ซื้อมาอย่างไว เมนู น้ำกะทิทุเรียนต้องเข้าแล้ว
ละลายน้ำตาลปี๊บ กับกะทิ เหยาะเกลือนิดนึง
แล้วก็ค่อยใส่เนื้อทุเรียนส่วนหนึ่ง ลงไปคนๆ
ให้เนื้อทุเรียนแทรกซึมเข้ากับน้ำกะทิ
จัดจานเลย อย่าช้า
เสร็จเรียบร้อย พร้อมเสริฟ ความ หวาน มัน
จานเดียวไม่พอ ขอเพิ่มอีกถ้วย
กินให้มันสะใจ ให้หายแค้น ที่พลาด
ไม่ได้ดังใจ เสียทั้งเงิน ทั้งความรู้สึก
แต่ตอนนี้ รู้สึก ฉ่ำใจ หวานเจี๊ยบ หวานตัดขา
ถ้าหมอรู้ หมอคงเขวี้ยงค้อนใส่ หลายรอบ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
ข้าวเหนียวน้ำกะทิทุเรียน ทำแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่เป็นการแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด