เฟิร์น กับ พาย และก็… มารีน ได้อ่านบทความหนึ่ง เขียนโดยลุงท่านหนึ่ง ที่รอบรู้ไปหมดทุกเรื่อง เก่งยิ่งกว่าลุงริค และก็เป็นศาสดาของใครบางคน
…
อาหารที่เป็นภัยต่อสุขภาพ (กรุณาอ่านให้จบก่อนคอมเมนท์ ให้สมกับเป็นปัญญาชน)
…
เฟิร์น : คอมเมนท์เลยดีกว่า
พาย : เห็นด้วยกับเฟิร์น พวกเราเองก็เป็นปัญญาชนมากพอแล้ว
มารีน : เฟิร์น กับ พาย คนๆนี้ความรู้แน่นหนาสุดๆเลยนะจ๊ะ แต่ละบทความก็มักจะต้องพิมพ์ยาวๆ ให้สมกับที่ตั้งใจศึกษาค้นคว้า เพื่อประโยชน์แก่ประชาชน
เฟิร์น : เฟิร์นเคยติดตามคนๆนี้มาก่อน มันก็ทำให้เฟิร์นรู้ว่า อ่านจนจบไปมันก็เท่านั้นน่ะนะ
มารีน : คนไทยควรต้องรู้จักการอ่านให้มากกว่านี้ จะได้ไม่เป็นที่ดูถูกในสายตาต่างชาติ
พาย : คนไทยเป็นอย่างงี้ แล้วต่างชาติเกี่ยวอะไรด้วย
มารีน : คนไทยใช้คำศัพท์อย่างไม่สมเหตุสมผล ก็ไม่แปลกใจว่าทำไมคนไทยถึงไม่เก่งภาษาอังกฤษกันเสียที ก็เพราะว่าแม้แต่ภาษาไทยเอง คนไทยก็ยังเก่งไม่ได้กันเลยน่ะสิ ไม่เข้าใจในภาษาแม่ ก็อย่าหวังว่าจะเข้าใจในภาษาถัดไป
เฟิร์น : ก็ถ้าคนไทยถนัดใช้คำศัพท์แบบนี้ ก็ใช้ไปสิ มัวแต่คิดเล็กคิดน้อยแบบนี้ ก็เชิญเป็นลิงเหลืองในสายตาฝาหรั่งไปเถอะ คิดว่าพวกศิวิไลซ์เหล่านั้น มันจะแยแสกันเรอะ คนมันจะเรื้อน มันก็ย่อมเรื้อนวันยันค่ำแหละนะ บางทีคนไทยมันก็ต้องมีจุดยืน เป็นของตัวเองกันเสียบ้าง
มารีน : นอกจากนี้ ยังมีการใส่หัวข้อแบบคลิกเบท เพื่อทดสอบว่าคนไทยอ่านจบกันหรือไม่ และก็เป็นไปตามคาด
พาย : เย้ยหยันกันเข้าไป ยกตนข่มท่านกันเข้าไป เจ็บใจที่เถียงอะไรไม่ออกเลย
มารีน : เพราะฉะนั้นจึงต้องอ่านให้จบก่อนคอมเมนท์ ไม่อย่างงั้นคำดูถูก มันก็คือคำที่ดูไม่ผิด จึงสมควรแก่การดูถูก โดยปริยาย
เฟิร์น : แล้วจะคลิกเบทหาพระแสง
มารีน : ก็บอกไปแล้วไง ว่าเพื่อทดสอบว่าคนไทยอ่านจบกันหรือไม่ มารีนไม่ยักรู้แฮะ ว่าเฟิร์นจะเป็นคนที่ชอบตอกย้ำตัวเอง รสนิยมซาดิสใช่ย่อยนะเนี่ย 🤭
พาย : แบบนี้มันเรียกว่าปลุกปั่นให้เกิดความเกลียดชังต่างหาก
เฟิร์น : ใช่แล้ว สมมติว่าใครมาด่าพ่อล่อแม่ คิดว่ายังจะต้องรอให้มันอธิบาย สาธยายร้อยแปดนาทีต่ออยู่อีกเหรอ หรือแม้แต่วินาทีก็เถอะ
พาย : ระวังจะได้กลายเป็นอาหารของพวกเรา
มารีน : เคยเห็นพีระมิด ที่วัดในระดับอารยะในการโต้เถียงหรือไม่
เฟิร์น : คนเราสามารถอยู่ระดับบน และระดับล่างในเวลาเดียวกันได้
พาย : หรือต่อให้ต้องอยู่ระดับล่างอย่างเดียว ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ใช่ปัญญาชน คนเราเวลาโมโหโกรธา มันก็ต้องมีการระบายอารมณ์เป็นธรรมดากันอยู่แล้ว หรือจะให้ต้องเก็บกดเอาไว้ แล้วชำระมันด้วยการดื่มโกโก้กันล่ะ
เฟิร์น : สัญญาเลยว่าต่อไปนี้ เฟิร์นจะไม่มีวันดื่มโกโก้อย่างเด็ดขาด
พาย : พายก็เช่นกัน ถ้าเจอหน้าคนๆนี้ พายจะสาดโกโก้ผสมน้ำกรดใส่มันซะเลย ต่อให้เป็นพ่อแม่แท้ๆ พายก็จะไม่ละเว้น
…
เฟิร์น กับ พาย เกิดอะไรขึ้น ทำไมวันนี้สองสาวถึงหัวอุ่นกันได้ขนาดนี้
…
ยังไงก็เถอะ สงบสติอารมณ์สติสักพักกันดีกว่า
…
เฟิร์น : นี่มารีน พวกเรามีเหตุผลที่น้ำหนักมากพอแล้วล่ะ ว่าทำไมพวกเรา เฟิร์น กับ พาย ถึงไม่จำเป็นต้องอ่านบทความ ของไอ้ตาแก่นี่ให้จบ อย่างเสียเวลาโดยใช่เหตุ
มารีน : เหตุผลที่มีน้ำหนัก ก็คงจะเป็นเหตุผลที่กินเยอะจนอ้วนสินะ 🤭
พาย : ก็เพราะว่าร่างกายคนเรามันไม่เหมือนกันน่ะสิ นี่แหละคือเหตุผลของพวกเรา
มารีน : ตอบชุ่ยๆแบบนี้ ก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะจ๊ะ 😘 ที่เหลือก็เป็นเวลาของการคัดสรรจากธรรมชาติ
เฟิร์น : มารีนจำไม่ได้เหรอ ว่าพวกเราสองคน กินผงซักฟอกแล้ว ไม่เป็นอะไรต่อร่างกายเลยนะ
มารีน : จ้ะๆ เรื่องของสาวๆเถอะจ้ะ 😍
พาย : แหม่ๆ วันนั้นยังสลบอยู่เลยนะ อย่าเพิ่งเฟียสสิแม่นาง
มารีน : อ่อๆ เข้าใจละๆ วันนั้นคงแกล้งทำเป็นว่ากินผงซักฟอก แต่จริงๆแล้วมันก็คือผงชูรส ที่บรรจุในถุงอื่น ที่ปราศจากผงซักฟอกใช่ไหมล่ะ
เฟิร์น : ฮะ?
มารีน : ก็ถือว่าเจ้าเล่ห์ใช้ได้อยู่นะ แต่ถ้าคิดจะยิ่งใหญ่ มันก็ต้องฝึกอีกเยอะ แค่นี้ยังถือว่าเด็กๆ
พาย : พวกเราอายุมากกว่ามารีนอีกนะ
มารีน : เด็กในที่นี้ หมายถึงประสบการณ์ความเก๋า แต่ก็เอาเถอะ วันนี้ก็พอที่จะสรุปในศักยภาพของทั้งสองได้แล้ว 🤭 แต่ไม่เป็นไรนะ ถ้ามีปัญหาอะไร มารีนยินดีพร้อมช่วยเหลือเสมอจ้ะ 😘 อุดมการณ์พวกเราอาจจะต่าง แต่มารีนเชื่อว่าพวกเรายังคงเป็นเพื่อนที่ดีกันได้
เวลาต่อมา เฟิร์น กับ พาย ได้แยกตัวจากมารีน
เฟิร์น : พาย พวกเรากินผงซักฟอกกันจริงๆนะ
พาย : ช่างเถอะ พูดไปก็เท่านั้น ก็อย่างที่บอกในชื่อตอนของนิยาย
เฟิร์น : ไหนๆนี่ก็เป็นบ้านของพวกเรา ไล่ยัยผมบ๊อบนั่นออกไปเลยดีไหม
พาย : อย่าเพิ่ง… ความสนุกมันเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น 😈
…
จบตอนที่ 3
…
บทส่งท้ายอีกหน่อย
เฟิร์น : ว่าแต่ว่ายัยนั่นมันเป็นนางเอกเรื่องอื่นมาก่อน ได้ไงกันนะ 🤔 เฟิร์นรู้สึกไม่ถูกชะตาเอาซะเลย
พาย : พายเองก็ไม่ถูกชะตา จริงๆอย่าว่าแต่พวกเราเลย ขนาดผู้แต่งนิยาย ยังเกลียดนักเกลียดหนา ฆ่าได้คงฆ่าไปแล้วล่ะ
เฟิร์น กับ พาย พี่ภูมิใจในพวกหนูมากๆ 👍😈
มารีน มืงจะต้องมีอันเป็นไปในสักวัน 👎👿
แต่งนิยาย : เฟิร์น กับ พาย : ตอนที่ 3 : ความฉลาด ที่ปราศจากประโยชน์ 🗑️
…
อาหารที่เป็นภัยต่อสุขภาพ (กรุณาอ่านให้จบก่อนคอมเมนท์ ให้สมกับเป็นปัญญาชน)
…
เฟิร์น : คอมเมนท์เลยดีกว่า
พาย : เห็นด้วยกับเฟิร์น พวกเราเองก็เป็นปัญญาชนมากพอแล้ว
มารีน : เฟิร์น กับ พาย คนๆนี้ความรู้แน่นหนาสุดๆเลยนะจ๊ะ แต่ละบทความก็มักจะต้องพิมพ์ยาวๆ ให้สมกับที่ตั้งใจศึกษาค้นคว้า เพื่อประโยชน์แก่ประชาชน
เฟิร์น : เฟิร์นเคยติดตามคนๆนี้มาก่อน มันก็ทำให้เฟิร์นรู้ว่า อ่านจนจบไปมันก็เท่านั้นน่ะนะ
มารีน : คนไทยควรต้องรู้จักการอ่านให้มากกว่านี้ จะได้ไม่เป็นที่ดูถูกในสายตาต่างชาติ
พาย : คนไทยเป็นอย่างงี้ แล้วต่างชาติเกี่ยวอะไรด้วย
มารีน : คนไทยใช้คำศัพท์อย่างไม่สมเหตุสมผล ก็ไม่แปลกใจว่าทำไมคนไทยถึงไม่เก่งภาษาอังกฤษกันเสียที ก็เพราะว่าแม้แต่ภาษาไทยเอง คนไทยก็ยังเก่งไม่ได้กันเลยน่ะสิ ไม่เข้าใจในภาษาแม่ ก็อย่าหวังว่าจะเข้าใจในภาษาถัดไป
เฟิร์น : ก็ถ้าคนไทยถนัดใช้คำศัพท์แบบนี้ ก็ใช้ไปสิ มัวแต่คิดเล็กคิดน้อยแบบนี้ ก็เชิญเป็นลิงเหลืองในสายตาฝาหรั่งไปเถอะ คิดว่าพวกศิวิไลซ์เหล่านั้น มันจะแยแสกันเรอะ คนมันจะเรื้อน มันก็ย่อมเรื้อนวันยันค่ำแหละนะ บางทีคนไทยมันก็ต้องมีจุดยืน เป็นของตัวเองกันเสียบ้าง
มารีน : นอกจากนี้ ยังมีการใส่หัวข้อแบบคลิกเบท เพื่อทดสอบว่าคนไทยอ่านจบกันหรือไม่ และก็เป็นไปตามคาด
พาย : เย้ยหยันกันเข้าไป ยกตนข่มท่านกันเข้าไป เจ็บใจที่เถียงอะไรไม่ออกเลย
มารีน : เพราะฉะนั้นจึงต้องอ่านให้จบก่อนคอมเมนท์ ไม่อย่างงั้นคำดูถูก มันก็คือคำที่ดูไม่ผิด จึงสมควรแก่การดูถูก โดยปริยาย
เฟิร์น : แล้วจะคลิกเบทหาพระแสง
มารีน : ก็บอกไปแล้วไง ว่าเพื่อทดสอบว่าคนไทยอ่านจบกันหรือไม่ มารีนไม่ยักรู้แฮะ ว่าเฟิร์นจะเป็นคนที่ชอบตอกย้ำตัวเอง รสนิยมซาดิสใช่ย่อยนะเนี่ย 🤭
พาย : แบบนี้มันเรียกว่าปลุกปั่นให้เกิดความเกลียดชังต่างหาก
เฟิร์น : ใช่แล้ว สมมติว่าใครมาด่าพ่อล่อแม่ คิดว่ายังจะต้องรอให้มันอธิบาย สาธยายร้อยแปดนาทีต่ออยู่อีกเหรอ หรือแม้แต่วินาทีก็เถอะ
พาย : ระวังจะได้กลายเป็นอาหารของพวกเรา
มารีน : เคยเห็นพีระมิด ที่วัดในระดับอารยะในการโต้เถียงหรือไม่
เฟิร์น : คนเราสามารถอยู่ระดับบน และระดับล่างในเวลาเดียวกันได้
พาย : หรือต่อให้ต้องอยู่ระดับล่างอย่างเดียว ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ใช่ปัญญาชน คนเราเวลาโมโหโกรธา มันก็ต้องมีการระบายอารมณ์เป็นธรรมดากันอยู่แล้ว หรือจะให้ต้องเก็บกดเอาไว้ แล้วชำระมันด้วยการดื่มโกโก้กันล่ะ
เฟิร์น : สัญญาเลยว่าต่อไปนี้ เฟิร์นจะไม่มีวันดื่มโกโก้อย่างเด็ดขาด
พาย : พายก็เช่นกัน ถ้าเจอหน้าคนๆนี้ พายจะสาดโกโก้ผสมน้ำกรดใส่มันซะเลย ต่อให้เป็นพ่อแม่แท้ๆ พายก็จะไม่ละเว้น
…
เฟิร์น กับ พาย เกิดอะไรขึ้น ทำไมวันนี้สองสาวถึงหัวอุ่นกันได้ขนาดนี้
…
ยังไงก็เถอะ สงบสติอารมณ์สติสักพักกันดีกว่า
…
เฟิร์น : นี่มารีน พวกเรามีเหตุผลที่น้ำหนักมากพอแล้วล่ะ ว่าทำไมพวกเรา เฟิร์น กับ พาย ถึงไม่จำเป็นต้องอ่านบทความ ของไอ้ตาแก่นี่ให้จบ อย่างเสียเวลาโดยใช่เหตุ
มารีน : เหตุผลที่มีน้ำหนัก ก็คงจะเป็นเหตุผลที่กินเยอะจนอ้วนสินะ 🤭
พาย : ก็เพราะว่าร่างกายคนเรามันไม่เหมือนกันน่ะสิ นี่แหละคือเหตุผลของพวกเรา
มารีน : ตอบชุ่ยๆแบบนี้ ก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะจ๊ะ 😘 ที่เหลือก็เป็นเวลาของการคัดสรรจากธรรมชาติ
เฟิร์น : มารีนจำไม่ได้เหรอ ว่าพวกเราสองคน กินผงซักฟอกแล้ว ไม่เป็นอะไรต่อร่างกายเลยนะ
มารีน : จ้ะๆ เรื่องของสาวๆเถอะจ้ะ 😍
พาย : แหม่ๆ วันนั้นยังสลบอยู่เลยนะ อย่าเพิ่งเฟียสสิแม่นาง
มารีน : อ่อๆ เข้าใจละๆ วันนั้นคงแกล้งทำเป็นว่ากินผงซักฟอก แต่จริงๆแล้วมันก็คือผงชูรส ที่บรรจุในถุงอื่น ที่ปราศจากผงซักฟอกใช่ไหมล่ะ
เฟิร์น : ฮะ?
มารีน : ก็ถือว่าเจ้าเล่ห์ใช้ได้อยู่นะ แต่ถ้าคิดจะยิ่งใหญ่ มันก็ต้องฝึกอีกเยอะ แค่นี้ยังถือว่าเด็กๆ
พาย : พวกเราอายุมากกว่ามารีนอีกนะ
มารีน : เด็กในที่นี้ หมายถึงประสบการณ์ความเก๋า แต่ก็เอาเถอะ วันนี้ก็พอที่จะสรุปในศักยภาพของทั้งสองได้แล้ว 🤭 แต่ไม่เป็นไรนะ ถ้ามีปัญหาอะไร มารีนยินดีพร้อมช่วยเหลือเสมอจ้ะ 😘 อุดมการณ์พวกเราอาจจะต่าง แต่มารีนเชื่อว่าพวกเรายังคงเป็นเพื่อนที่ดีกันได้
เวลาต่อมา เฟิร์น กับ พาย ได้แยกตัวจากมารีน
เฟิร์น : พาย พวกเรากินผงซักฟอกกันจริงๆนะ
พาย : ช่างเถอะ พูดไปก็เท่านั้น ก็อย่างที่บอกในชื่อตอนของนิยาย
เฟิร์น : ไหนๆนี่ก็เป็นบ้านของพวกเรา ไล่ยัยผมบ๊อบนั่นออกไปเลยดีไหม
พาย : อย่าเพิ่ง… ความสนุกมันเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น 😈
…
จบตอนที่ 3
…
บทส่งท้ายอีกหน่อย
เฟิร์น : ว่าแต่ว่ายัยนั่นมันเป็นนางเอกเรื่องอื่นมาก่อน ได้ไงกันนะ 🤔 เฟิร์นรู้สึกไม่ถูกชะตาเอาซะเลย
พาย : พายเองก็ไม่ถูกชะตา จริงๆอย่าว่าแต่พวกเราเลย ขนาดผู้แต่งนิยาย ยังเกลียดนักเกลียดหนา ฆ่าได้คงฆ่าไปแล้วล่ะ
เฟิร์น กับ พาย พี่ภูมิใจในพวกหนูมากๆ 👍😈
มารีน มืงจะต้องมีอันเป็นไปในสักวัน 👎👿