เรื่องของเรื่องเลยก็คือผมรู้จักน้องคนนึงทำงานเป็นพนักงานขายประกันอยู่ที่ธนาคารแห่งหนึ่ง น้องผมชอบมาปรึกษาผมว่าแต่ละวันลูกค้าตัดสายใส่เยอะมาก ทั้งๆที่น้องผมก็พูดดีๆ ลูกค้าบางคนก็บอกไม่สะดวกบ้าง,ติดนู่นนี่นั่นบ้าง แต่พอโทรกลับไปตามเวลาที่นัดหมายเอาไว้บางคนก็โทรติดโทรได้ แต่บางคนก็บล็อคเบอร์หนีไปดื้อๆเลยก็เยอะ ผมลองมาคิดดูแล้วผมมองในมุมของตัวเองผมไม่เคยตัดสายประกันเลยนะ สำหรับผมๆมองว่าเขาก็เป็นอาชีพสุจริตอาชีพนึงเหมือนกัน แล้วก็เป็นอาชีพที่ต้องมีใบอนุญาตตามกฎหมายด้วยไม่อย่างนั้นก็มาขายความคุ้มครองให้เราไม่ได้ เพราะเงินประกันมันคือเงินของประชาชนมันสามารถลดหย่อนภาษีตามข้อกฎหมายได้ด้วยไง อย่างผมเนี่ยมีประกันชีวิตในตอนนี้และ 2 เล่ม แต่ละบริษัทไม่เหมือนกันเลยถึงแม้ว่ามันจะเป็นประกันชีวิตเหมือนกัน เพราะฉะนั้นเวลาที่ประกันโทรมาผมก็จะมองว่าแต่ละบริษัทมันไม่เหมือนกันก็จะลองฟังดูว่าแต่ละที่เนี่ยโครงการมันเป็นอะไรยังไงบ้าง ถึงแม้ว่าจะเป็นประกันชีวิตเหมือนกัน แต่ได้หารู้ไม่ว่าคำว่าประกันชีวิตเนี่ย มันไม่ได้เหมือนกันทุกที่เสมอไป ของ Fwd ที่ผมชอบมากผมชอบตัวตลอดชีพคุ้มครองโรคร้ายแรง 90/20 เพราะตรวจเจอโรคร้ายแรงเขาไม่ได้ให้โรงพยาบาลเหมือนแบบประกันอื่นๆทั่วไป แต่เขาให้เป็นเงินสดโอนเข้าบัญชีให้เราใช้จ่ายในช่วงที่เราเจ็บป่วยได้ ที่สำคัญผมชอบตรงที่ค่าเบี้ยคงที่ตลอดสัญญาไม่เพิ่มตามอายุ ซึ่งเศรษฐกิจอย่างงี้ผมมองว่ามันดีมาก ประกันชีวิตที่ผมถือไว้ก่อนหน้านี้ ตามสัญญาคือตรวจเจอโรคร้ายแรงสามารถเดินเข้าไปรักษาที่โรงพยาบาลได้เลย โดยที่เขาจะเอาทุนความคุ้มครองไปมอบให้กับโรงพยาบาลเพื่อรักษาเราต่อไป แต่ข้อเสียคือเบี้ยจะมีการปรับเพิ่มตามอายุ เพื่อรองรับความเสี่ยงการเสียชีวิตของเราที่เพิ่มมากขึ้น และที่สำคัญที่ผมชอบมากๆโดยตรงนี้คือหยุดจ่ายเบี้ยทันทีที่เราเจอโรคร้ายแรง ไม่ว่าจะเป็นระยะรุกรานหรือไม่ลุกลามก็ตาม เห็นไหมครับถึงแม้ว่าจะเป็นประกันชีวิตเหมือนกัน แต่ว่าแต่ละบริษัทยังไงมันก็ไม่เหมือนกันหรอก ผมถึงไม่เคยตัดสายประกันเลยเพราะผมมองว่าเขาต้องการมาดูแลเราเขาต้องการมานำเสนอโครงการให้เราทราบ เราจะสนใจหรือไม่อันนั้นก็สิทธิ์ของเราอีกทีนึงไง

เพราะฉะนั้นเนี่ยประโยคที่ไม่ควรใช้เลยคือ ไม่สะดวกบ้าง แล้วตัดสายทิ้ง ติดนั่นนี่อยู่บ้าง ตัดสายทิ้ง ผมมองว่าสุดท้ายแล้วเนี่ยเขาก็ต้องติดต่อคนกลับเข้ามาอยู่ดี คุณหารู้ไม่ว่าหัวหน้าเขามีการฟังไฟล์ลูกน้องอยู่ทุกวัน ถ้าวันไหนที่ลูกน้องสามารถปิดการขายได้อย่างน้อยๆ 1 คนมันก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าวันไหนที่ลูกน้องไม่สามารถปิดการขายได้หัวหน้าก็จะมีการฟังไฟล์ของลูกน้องแต่ละคนที่ไม่สามารถปิดการขายได้ว่าเกิดจากอะไรทำไมถึงไม่สามารถปิดการขายได้ ทำไมลูกค้าคนนี้ถึงลงสถานะแบบนั้นแบบนี้ เพราะฉะนั้นอย่ามองในมุมของตัวเองเลยครับ มองในมุมของคนทำงานบ้าง เขาก็ไม่อยากโทรไปกวนคุณหรอกเพราะเขาก็ไม่รู้ไงว่าคุณทำอะไรอยู่ อาชีพแต่ละอาชีพใช่ว่าจะหยุดเสาร์-อาทิตย์ นักขัตฤกษ์กันทุกคนเนาะ เลิกได้เลิกนะครับนิสัยตัดสายใส่เวลาใครเขาโทรเข้ามาเนี่ย มันไร้มารยาทมากๆ เคยเห็นคนรอบตัวทำแบบนี้ผมเองก็รับไม่ได้เหมือนกัน ถึงขั้นชวนทะเลาะกันเลยก็มี ถ้าไม่สนใจก็แค่รับสายไปตรงๆแล้วบอกน้องพนักงานขายทางโทรศัพท์ไปเลยว่าไม่สนใจ ช่วยแจ้งช่วยลงหน่อยให้ได้ไหมว่าไม่ต้องติดต่อกลับเข้ามาอีกถ้าสนใจเดี๋ยวจะติดต่อกลับไปเอง ผมว่าแบบนี้ยังใช้ได้มากกว่าอีก ไม่ต้องเสียเวลากันทั้งสองฝ่ายด้วย ดีกว่าตัดสายใส่เขาเยอะเลย แต่เป็นไปได้ลองรับฟังโครงการก่อนก็ดีนะครับเพราะแต่ละที่ไม่เหมือนกันอยู่แล้วเปรียบเสมือนอาหารแต่ละร้านก็ทำรสชาติที่ไม่เหมือนกันถึงแม้ว่าจะเป็นเมนูเดียวกัน ประกันก็เหมือนกันครับ ถึงมันจะเป็นประกันชีวิตแต่ก็ใช่ว่ามันจะเหมือนกันไปหมด บางที่ทุนประกันโอนให้โรงพยาบาลเพื่อให้เราเดินทางไปรักษาได้ฟรีโดยที่ไม่ต้องสำรองจ่ายก่อน บางที่โอนทุนประกันให้เราเข้าบัญชีโดยตรงเพื่อให้เราเป็นเงินใช้จ่ายในชีวิตในช่วงที่ป่วยเป็นโรคร้ายแรง เพราะฉะนั้นบริษัทประกันแต่ละที่มันไม่เหมือนกันอยู่แล้วครับ ถ้าไม่สะดวกจริงๆ ก็แค่แจ้งวันเวลาให้ติดต่อกลับก็แค่นั้นเอง แต่ไม่ใช่ว่าแจ้งไปงั้นๆแล้วบล็อกเบอร์เขาหนีนะ อันนั้นผมก็มองว่ามันไร้มารยาทเหมือนกัน น่าเกลียดมากด้วย ไม่สนใจก็บอกมาเลยตรงๆ จะทำเป็นนัดให้เขาเสียเวลาติดต่อไปอีกทำไม ถ้าในเมื่อไม่ได้สนใจจริงนัดหมายให้โทรแล้วก็บล็อกหนีเขาไปดื้อๆหน้าตาเฉย ที่ผมพูดเนี่ยผมพูดทั้งในฐานะลูกค้าคนนึงที่ซื้อประกันผ่านทางโทรศัพท์กับน้องพนักงานขายประกันทางโทรศัพท์ด้วย แล้วก็พูดในมุมของคนที่เขาทำงานร่วมด้วยเช่นเดียวกัน เพราะฉะนั้นอย่าตัดสายเลยจะดีที่สุด ไม่สนใจให้บอกไปเลยไม่สนใจ ถ้าไม่สะดวกก็แค่นัดวันเวลาให้ติดต่อกลับลองฟังโครงการดูก่อน มันอาจจะมีประโยชน์กับคุณก็เป็นได้นะ อยากฝากไว้ให้คิดจริงๆ