แค่สงสัย..จากเทคนิคการหาเสียง จนถึงเทคนิคการเจรจา?

อดีต..
มันเป็นแค่เทคนิคการหาเสียง

ปัจจุบัน..
มันเป็นแค่เทคนิคการเจรจา

อนาคต..
มันเป็นแค่เทคนิคการหนี

ตั้งแต่รัฐบาลถุงเท้าแดงเป็นต้นมา
จนถึงรัฐบาลนายน้อย

การแสดงท่าทีในเรื่องต่างๆที่สังคมให้ความห่วงใย 

รัฐบาลมักเพิกเฉย หรือมักทำแบบอ้อยอิ่ง 
ต่อเมื่อ feedback จากสังคม เริ่มกดดันรัฐบาล
เมื่อนั้น จึงจะเริ่มสนองตอบกระแสกดดัน
เพราะไม่อาจนิ่งเฉยต่อไปได้อีกแล้ว

ซึ่งมักไม่ทันการณ์เสียแล้ว
ความเสียหายมันเกิดขึ้นแล้ว
จะทำอะไรก็ไม่ได้มากนัก

ตั้งแต่ประเด็นคนไทยในฉนวนกาซา
เรื่องน้ำท่วม ตึกถล่ม เรื่อยมาจนถึงเรื่องพิพาทชายแดน

สุดท้ายคือ คลิปอา -หลานที่หลุดออกมา

ถ้าหลานไม่อ่อนจนอาคิดว่าเหยียบหัวได้
อาก็คงไม่กล้าทำอะไรแบบนี้

และมันก็จริงที่นายน้อยพูดว่า..
เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาสู้กันเอง

แต่ต้องไม่ใช่ภายใต้การนำของนายน้อย
เพราะถ้าเอานายน้อยมาเป็นผู้นำการต่อสู้
มันจะเสียหายยิ่งกว่านี้อีก?

ซึ่งจนถึงตอนนี้..
นายน้อยก็พูดได้แค่คำว่า "ขออภัย"
ที่ไม่ใช่แม้คำว่า "ขอโทษ"

และเป็นการขออภัยที่ทำให้ไม่สบายใจ
ไม่ใช่การขออภัยที่ได้พูดสิ่งที่เป็นไปในคลิปหลุดแต่อย่างใด

ในสถานการณ์แบบนี้..

หากนายใหญ่ยังจะดันทุรังแบกนายน้อยต่อไป
ก็คงไม่มีทางเลือกมากนัก
นอกจากปรับท่าทีให้ดูเข้มแข็ง
ตอบโต้กลับอา อย่างดุดัน
เพื่อสร้างภาพว่าเป็นคนรักชาติ
รักแผ่นดินกว่าทุกคนในประเทศ

หากยอมฟังเสียงประชาชนส่วนใหญ่แล้ว จะได้ยินแต่คำว่า
"ต้องเปลี่ยนผู้นำใหม่เท่านั้น"

ถึงนาทีนี้..
นายใหญ่คงตัดสินใจได้ง่ายขึ้น
จากที่ลังเลว่าจะหนีหรืออยู่สู้ต่อเพื่อนายน้อย
เพราะไม่ต้องห่วง และไม่ต้องแบกนายน้อยอีกต่อไปแล้ว

แต่ช่องทางธรรมชาติคงต้องเปลี่ยนไปทางมาเลย์ฯเสียแล้วละมั้ง

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น..

นายน้อยทำผิดพลาดไป นั่นก็เป็นส่วนหนึ่ง

นายใหญ่ทำผิดพลาดไป 
ที่เอานายน้อยซึ่งขาดศักยภาพมานั่งเป็นตุ๊กตา 
นั่นก็เป็นอีกส่วนหนึ่ง

แต่ที่ควรตำหนิอีกส่วนหนึ่ง
ก็คือบรรดาพรรคการเมือง และนักการเมือง
ที่ร่วมกันสนับสนุนให้นายน้อยมานั่งในตำแหน่ง

พวกเขาเหล่านี้ 
ล้วนแต่มีส่วนนำพาประเทศมาถึงจุดนี้ทั้งสิ้น...

ข้อบกพร่องของพรรคแกนนำรัฐบาล
คือการประเมินอารมณ์ของสังคมต่ำเกินไป

เป็นอย่างนี้มาทุกยุคทุกสมัย
แต่ก็ไม่เคยหลายจำ และไม่เคยเรียนรู้..

ระวัง..จะต้องเรียนซ้ำอีกรอบ