ทำไงกับน้องชายที่อารมณ์ร้อนดีคะ แล้งเราควรจัดการทำตัวเองยังไงดี

สวัสดีค่ะเราเป็นแค่เด็กม.ปลายค่ะความคิดอาจจะแปลกๆยังไม่โตพอที่จะแยกแยะอะไรไม่ได้มากเท่าไหร่ เรามีน้องชายที่อายุห่างจากเรา3ปีค่ะ

ตั้งแต่ที่น้องเราเด็กๆเขาอารมณ์ร้อนง่ายค่ะ ตั้งแต่เด็กๆน้องเราก็เล่นโทรศัพท์แล้วค่ะ เราไม่รู้นะคะว่าอันนี้เป็นปัจจัยที่ทำให้น้องเราเป็นแบบนี้ด้วยหรือป่าว แถมยายของเราตามใจน้องเรามากๆไม่รู้เป็นเพราะเป็นหลานชายด้วยหรือป่าว จนบางทีตอนเรายังเด็กๆก็โดนเปรียบเทียบกับน้องชายเราตลอด​ ตามใจอยากกินอยากทำอะไรก็ทำได้จนน้องเรามีน้ำหนักที่เยอะเลยค่ะ ที่ที่บ้านเรามีแค่แม่ น้าชาย ยาย น้องและเราค่ะ แต่ช่วงเด็กๆแม่ของเราทำงานที่ต่างจังหวัดเลยที่บ้านอยู่แค่ยายกับน้าที่เลี้ยงเรากับน้องค่ะ

น้องเราถือว่าเก่งเลยค่ะ ตั้งแต่เด็กๆก็รู้ภาษาอังกฤษการเรียนดีได้ที่1-3ตลอดในช่วงประถม​ ตอนเราเด็กๆแอบน้อยใจไปมากเลยค่ะ จริงๆการเรียนเรากลางๆค่ะค่อนไปทางน้อยนิดหน่อยในช่วงประถมตอนปลายแต่ตอนต้นเราการเรียนดีนะคะ

แต่ปัญหาหนักๆคือน้องเราเอาแต่ใจกับอารมณ์ร้อนง่าย (อีโก้แอบสูงไปนิดนึงรึป่าว) คือเวลาที่น้องเราโดนขัดจังหวะหรือโดนเรียกให้ไปทำอะไรตอนที่เขาเล่นเกมเขาจะหงุดหงิดค่ะหงุดหงิดมากๆ จนบางทีก็แอบทำตัวเหวี่ยงๆใส่ลูกค้าค่ะ (ลืมบอกค่ะบ้านเราเป็นร้านขายของชำโชว์ห่วยอะไรประมาณนั้น) น้องเราพอไม่พอใจอะไรจะชอบหนีไปที่ห้องนอนแล้วเอาเท้าเตะกำแพงค่ะ น้องเราชอบขึ้นเสียงตะคอกใส่ยายเราค่ะแม้ว่ายายจะไม่ได้ทำอะไรผิด แต่น้องเราเกลียดน้าเรามากค่ะ เพราะน้องเราค่อนข้างซุ่มซ่าม ทำอะไรไม่ค่อยเป็น หาอะไรไม่ค่อยเจอเลยจะโดนตำหนิบ่อยๆ อยู่กับน้าต่อหน้าจะเงียบแล้วน้ำตาคลอแต่ตอนน้าเราไม่อยู่น้องเราจะด่าจะแช่งน้าเราค่ะ ยายเรายังตามใจน้องเราอยู่นะคะอาจจะเป็นเพราะช่วงที่น้องเราอารมณ์ดี(กินข้าวกินขนมเสร็จ)จะทำเสียงอ้อๆแอ้ๆ แบบคุณไฮโซปิงค่ะ แล้วทำนิสัยแบบซื่อๆค่ะ

น้องเราชอบโกหกด้วยค่ะพอเขาทะเลาะกับเราทั้งๆที่เขาผิดแล้วเราตำหนิเขาจะใส่ไข่ให้เหมือนเราไปด่าเขาก่อน จนมีอยู่ช่วงนึงเราต้องอัดเสียงเอาไว้เป็นหลักฐานค่ะ เคยมีครั้งนึงไม่นานนี้แหละเขาโกหกว่าเราบอกในแชทให้เขาไปอีกที่นึงที่ไกลจากจุดที่เขาอยูาทั้งๆ​ที่เราไม่ได้บอกเลยค่ะแต่ดีที่ว่าเรสเปิดแชทไว้แล้วเลื่อนหาสรุปไม่ใช่ค่ะ น้องเราเงียบไม่พูดเรื่องนั่นต่อแล้วหาเรื่องอื่นมาด่าเราแทนค่ะน้องเราชอบขุดเรื่องเก่าๆเรามาล้อค่ะ พอเราล้อกลับน้องเราไม่พอใจมากๆเคยมีอยู่หลายครั้งที่เขาเคยทำร้ายเราค่ะ เช่นจะเอาเก้าอี้ทุบ เอากรรไกรจ่อคอ ทุบหรือต่อยเราค่ะ บางทีเราก็ดิ่งจนทำร้ายตัวเองไปบ้างจริงๆไม่ได้ดิ่งกรอกค่ะแค่ไม่อยากไปลงกับสิ่งของหรือคนในบ้านค่ะ สงสารสิ่งของค่ะ555เรื่องเราทำร้ายตัวเองน้องเราเคยหยิบเรื่องนี้มาพูดเมคฟันค่ะตอนเถียงไม่ออก เรื่ิองทำร้ายตัวเองเราคิดมาดีแล้วค่ะที่ทำเพราะเราคิดผลดีผลเสียไว้เรียบร้อยแล้ว555

เราชอบเก็บตัวอยู่ในห้องค่ะส่วนใหญ่ใช้เวลาหาความรู้  ทำฃานออนไลน์หารายได้ให้ตังเอวนิดหน่อยแต่ก็กดดันตัวเอวบางนิดกน่อย บางทีก็ออกมาบ้างเพราะเราไม่อยากยุ่งกับน้องเราเท่าไหร่แต่จริงๆเราเป็นห่วงน้องเรานะคะ น้องเราเคยเป็นแผลเลือดออกเยอะเรารีบปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้กับเขาทันทีค่ะ แนะนำให้เขาทำท่าให้เลือดไหลช้าลง​ อะไรประมาณนั้น

พอยิ่งน้องเราเข้ามัธยมยิ่งนิสัยหนักกว่าเดิมมากๆค่ะเขาชอบโบ้ยความผิดให้เราแล้วน้าค่ะพอเวลาที่แม่เรา(ช่วงเราขึ้นมัทธมแม่เราได้ย้ายมาอยู่บ้านแล้ว)เขาจะชอบบอกว่าเพราะเรากับน้าเรา(ชอบบอกตอนที่ไม่ได้มีน้าเราอยู่ในวงสนทนา)ชอบด่าเขาเขาเลยเป็นแบบนี้พอเราย้อนสิ่งที่เขาทำเขาไม่พอใจมากๆ บางเรื่องที่เขาผิดเขาไม่ยอมขอโทษค่ะขนาดเราพูดดีๆว่าจะขอโทษไหมเรื่องจะได้จบๆเขาบอกไม่ แต่พอเขาอยู่กับน้าเขาไม่กล้าเถียงต่อหน้าค่​ะ เราเคยสอนทำงานทั่วไปค่ะแบบรีดผ้าแบ่งเบาจากเราบ้างเพราะเราทำเองทุกอย่างเราฝึกทำเองตั้งแต่เด็กๆแล้งค่ะแถมค่อนข้างเป็นคนชอบสังเกตคนเลยทำได้แทบทุกอย่างยกเว้นเรื่องเรียน แต่ผลออกมาแย่มากค่ะเขาชอบเถียงเราแล้ทำงานชุ่ยมากค่ะทั้งๆเป็นของตัวเอง เวลาที่ของเขากาไม่เจอเขาจะด่าเราเป็นคนแรกๆเลยค่ะทั้งๆที่เราไม่ยุ่งด้วยซ้ำพอเราไม่สนใจให้เขาเตรียมเองเราจะโดดนยายเราตำหนิค่ะว่าไม่ยอมช่วยดูน้องทั้งๆที่เราอายุเท่าน้องเราทำได้ทุกอย่างโดยที่ไม่มีใครมาคอยตามดูเรา เราน้อยใจเรื่องนี้มากเลยค่ะเพราะว่าช่วงที่แม่เราทำงานไปต่างจังหวัดเราเหมือนได้อยู่คนเดียวเลยค่ะเพราะทำทุกอย่างเองทุกอย่างคนเดียวยายเราในตอนนั้นสนใจแต่น้องเรา​​ถึงน้าเราจะช่วยเราแต่เราก็ไม่อยากรบดวนเขามากเท่าไหร่เพราะเราเด็กๆเราก็คิดอยู่ว่าเขาไม่ได้มีแฟนมีลูก แต่เขาต้องมารับหน้าที่เลี้ยงดูเด็กของพี่สาวตั้งสองคน​อย่างเรากับน้อง ส่วนพ่อเราไปไหน พ่อเรามีเมียน้อยแล้วมีลูกใหม่ตั้ง​สามคน ปากบอกกับแม่เราว่างานยุ่งไม่มีเงินแต่อยู่สุขดับเมียน้อย ตอนเราประถมต้นเราไม่รู้ดลใจอะไรเลยแบบว่าทำใจเผื่อไว้แล้ว พอมารู้ความจริงตอนมัธยมต้นเลยรู้สึกเฉยมากๆ แต่น้องเราไม่ยอมค่ะไม่อยากให้แม่แยกทางกับพ่อ สาเกตุก็คืออยู่กับพ่อแล้วสนุกเพราะตอนพ่อเรามาบ้านก่อนหย่าก็อยู่แต่กับน้องเราคุยตามใจตามภาษาพ่อที่ไม่ได้เจอลูกมานาน

เราเลยอยากจะถามว่าเราควรทำยังไงดีคะ อยากจัดการกับความคิดตัวเองแล้วก็นิสัยของน้องเราค่ะ เราอาจจะมีบางข้อความที่เขียนผิดขอโทษด้วยนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่