ประสบการณ์การติ่งหรือชอบอะไรสักอย่าง

จะมาเล่าประสบการณ์การติ่งของเรา เริ่มเเรกเราติ่งไม่จริงจังนะคะ ติ่งเเบบไม่เสียเงิน ติ่งเเเบบดูอย่างเดียว ไม่เคยคิดเลยว่าจะไปคอนหรืออะไร หรือจะซื้อบั้มเอย ของที่มันไม่ค่อยจำเป็นกับชีวิต เเต่ในความชอบเรามันมีเพิ่มมากขึ้นอยู่ตลอดเเละมีความชอบลดลงอยู่ตลอดเหมือนกัน เราติ่งวงๆหนึ่ง มาเเค่ปีกว่าๆ ขอไม่บอกว่าวงไหนนะคะ เเต่เขาเป็นเเวมไพร์ที่หล่อมาก มีอยู่ 7 คนเละหล่ะ ชีวิตติ่งเริ่มเเรก เราชอบเขามาก ชอบสุดๆจนกระทั่ง วันหนึ่งตัดสินใจซื้อการ์ด เเค่ใบสองใบ ไม่คิดที่จะซื้อเพิ่มเลยหล่ะ เเละอยู่ๆมาวันหนึ่งวงๆนี้ เกิดการคัมเเบ็ค หรือการกลับมาอีกครั้งนั้นเอง ใช้นั้นเเหละหายนะครั้งใหญ่ ตัวเราเริ่มซื้อบั้ม พรีจากเกากลีเอย พรีจากจีนเเละอินโด มันเป็นเรื่องที่บ้านะเเต่มันมีความสุขสุดๆ เเต่จนกระทั่งวันหนึ่งเริ่มจะมีคอน ในใจคือเราต้องเจอเขาให้ได้อะไรงี้ จนไม่คิดผลกระทบที่จะตาม ซึ่งพ่อเเม่เราก็ไม่ได้สนับสนุนหรอกนพ เเละอีกอย่างที่เราซื้อมาก็เงินเก็บเราล้วนๆ พอถึงความเป็นจรืง วงๆนี้เรื่มจัดคอนตามเเต่ละประเทศซึ่งเรายังเด็กเเละยังอยู่ในวัยเรียนปีสุดท้ายไม่สามารถวิ่งตามสื่งนี้ได้  เรารู้สึกเสียใจร้องไห้เป็นอาทิตย์เลยหล่ะ เเต่ยังไงล่ะ เราคิดว่าในเมื่อเรายังอยู่ในโลกเดียวกัน สักวันหนึ่งก็ต้องเจอกันเเหละนะ อย่างน้อยทำให้ตัวเองมีที่ให้ยืนก่อน ทำให้ตัวเองมีเงินเก็บสักก้อนค่อยวิ่งตามเขาอีกครั้ง ก็ไม่เสียหาย
เราอยากจะบอกคนที่ติ่ง
พวกเเกติ่งได้นะเเต่อย่าเกินตัว ติ่งที่เราไหว ติ่งพอควร เราก็ยังติ่งอยู่เเต่ลดการซื้อของที่ไม่ควรจะซื้อให้น้อยลง เเต่ยังไงล่ะเราก็จะพยายามที่จะสนับสนุนเขาเเบบที่เราไหว สนับสนุนเเบบไม่ทำให้ใครเดือดร้อน เก็บไว้เป็นอุทาหรณ์กันนะคะทุกคน