ถึงเพื่อนรักทุกคนบนโลกนี้
เกี่ยวกับเรื่อง #โรคซึมเศร้า ของฉันและสิ่งที่อยากบอกทุกคนบนโลกใบนี้ ตอนนี้ฉันมีสภาวะสิ้นยินดีและ PTSD แต่ก็สู้อยู่นะ✌🏻
ขอบคุณทุกช่วงเวลาโดยเฉพาะช่วงเวลาที่ฉันเคยได้ยิ้มและหัวเราะ
ฉันยังคงรักและให้อภัยทุกสิ่งทุกอย่างได้กับทุกเรื่องและทุกคนเสมอ มันไม่ใช่ความผิดใครเลย
มันเป็นธรรมดาที่มีสุขทุกข์ ผิดหวังและสมหวังฉันเข้าใจและปล่อยวาง ให้อภัย และยอมรับในทุกสิ่ง
แต่
โรคซึมเศร้าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ฉันเผชิญกับมันมาตั้งแต่อายุ 16 และจนถึงตอนนี้ก็ยังต้องต่อสู้กับมันอยู่ทุกวัน เกือบ 17ปีแล้ว เนอะที่อาการฉันไม่เคยคงที่ และยังต้องปรับเปลี่ยนยาตลอด
มันไม่ใช่ความผิดของใครทั้งนั้น แต่เป็นเพราะสมองและจิตใจของฉันที่บอบบางเกินกว่าจะรับมือกับบางสิ่งได้
ฉันตัดสินใจเข้ารับการแอทมิทด้วยตัวเอง ฉันกำลังจะไปรักษาตัวอย่างจริงจังในฐานะผู้ป่วยในที่ รพ.สมเด็จเจ้าพระยา
ฉันอยากให้ทุกคนรู้ว่าฉันรักทุกคนมาก โลกใบนี้ยังมีสิ่งสวยงามและเรื่องน่ายินดีนี่คือสิ่งที่ฉันจดจำได้
แต่สมองของฉัน ไม่สามารถรู้สึกมันได้ โชคไม่ดีเลยนะ🥹
ฉันพยายามอย่างที่สุดที่จะสู้กับโรคร้ายนี้ แม้มันจะยากแค่ไหน ฉันหวังว่าสักวันหนึ่งฉันจะเจอยาและการรักษาที่ใช่และกลับมารู้สึกยินดี และได้กลับมาใช้ชีวิตอย่างที่ใจต้องการ คือ รู้สึกยินดี หรือแค่สงบ
😆✌🏻
แต่ถ้าหากวันหนึ่งฉันไม่สามารถหายได้จริง ๆ ขอให้ทุกคนใช้ชีวิตให้มีความสุขแทนฉันด้วยนะ ใช้ทุกวันให้มีคุณค่า หัวเราะ ยิ้ม และรักตัวเองให้มาก ๆ เหมือนที่ฉันอยากทำแต่ยังทำไม่ค่อยได้ เพราะสมองไม่มีอะไหล่เปลี่ยน และไม่มีเครื่องมือตรวจเช็คว่ามันขาดสารอะไรและต้องเติมอะไร
ฉันยังหวังว่าตอนนี้หรือในอนาคตอันใกล้นี้จะมียา นวัตกรรมที่ทันสมัยในการรักษาโรคซึมเศร้า หรือ โรคจิตเวช ไม่มีใครอยากถูกเรียกว่าคนบ้าหรืออยากเป็นคนไม่ดี
สำหรับใครที่ไม่รู้จักโรคเหล่านี้ ก็อย่าได้ตราหน้าว่าผู้ป่วยอ่อนแอเลย เพราะมันทรมาณมากจริงๆค่ะ
เชื่อเถอะว่าฉันและหลายๆคนพยายามทำทุกวิธีแล้ว55
ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างฉันเสมอ
ขอให้ฉันได้กลับมาพบกับทุกคนในเวอร์ชั่นที่สดใส ขอให้การรักษาได้ผลดี
ด้วยรักจากใจ
โรคซึมเศร้า ที่มีทั้งวันสีเทา และวันสีรุ้ง
เกี่ยวกับเรื่อง #โรคซึมเศร้า ของฉันและสิ่งที่อยากบอกทุกคนบนโลกใบนี้ ตอนนี้ฉันมีสภาวะสิ้นยินดีและ PTSD แต่ก็สู้อยู่นะ✌🏻
ขอบคุณทุกช่วงเวลาโดยเฉพาะช่วงเวลาที่ฉันเคยได้ยิ้มและหัวเราะ
ฉันยังคงรักและให้อภัยทุกสิ่งทุกอย่างได้กับทุกเรื่องและทุกคนเสมอ มันไม่ใช่ความผิดใครเลย
มันเป็นธรรมดาที่มีสุขทุกข์ ผิดหวังและสมหวังฉันเข้าใจและปล่อยวาง ให้อภัย และยอมรับในทุกสิ่ง
แต่
โรคซึมเศร้าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ฉันเผชิญกับมันมาตั้งแต่อายุ 16 และจนถึงตอนนี้ก็ยังต้องต่อสู้กับมันอยู่ทุกวัน เกือบ 17ปีแล้ว เนอะที่อาการฉันไม่เคยคงที่ และยังต้องปรับเปลี่ยนยาตลอด
มันไม่ใช่ความผิดของใครทั้งนั้น แต่เป็นเพราะสมองและจิตใจของฉันที่บอบบางเกินกว่าจะรับมือกับบางสิ่งได้
ฉันตัดสินใจเข้ารับการแอทมิทด้วยตัวเอง ฉันกำลังจะไปรักษาตัวอย่างจริงจังในฐานะผู้ป่วยในที่ รพ.สมเด็จเจ้าพระยา
ฉันอยากให้ทุกคนรู้ว่าฉันรักทุกคนมาก โลกใบนี้ยังมีสิ่งสวยงามและเรื่องน่ายินดีนี่คือสิ่งที่ฉันจดจำได้
แต่สมองของฉัน ไม่สามารถรู้สึกมันได้ โชคไม่ดีเลยนะ🥹
ฉันพยายามอย่างที่สุดที่จะสู้กับโรคร้ายนี้ แม้มันจะยากแค่ไหน ฉันหวังว่าสักวันหนึ่งฉันจะเจอยาและการรักษาที่ใช่และกลับมารู้สึกยินดี และได้กลับมาใช้ชีวิตอย่างที่ใจต้องการ คือ รู้สึกยินดี หรือแค่สงบ
😆✌🏻
แต่ถ้าหากวันหนึ่งฉันไม่สามารถหายได้จริง ๆ ขอให้ทุกคนใช้ชีวิตให้มีความสุขแทนฉันด้วยนะ ใช้ทุกวันให้มีคุณค่า หัวเราะ ยิ้ม และรักตัวเองให้มาก ๆ เหมือนที่ฉันอยากทำแต่ยังทำไม่ค่อยได้ เพราะสมองไม่มีอะไหล่เปลี่ยน และไม่มีเครื่องมือตรวจเช็คว่ามันขาดสารอะไรและต้องเติมอะไร
ฉันยังหวังว่าตอนนี้หรือในอนาคตอันใกล้นี้จะมียา นวัตกรรมที่ทันสมัยในการรักษาโรคซึมเศร้า หรือ โรคจิตเวช ไม่มีใครอยากถูกเรียกว่าคนบ้าหรืออยากเป็นคนไม่ดี
สำหรับใครที่ไม่รู้จักโรคเหล่านี้ ก็อย่าได้ตราหน้าว่าผู้ป่วยอ่อนแอเลย เพราะมันทรมาณมากจริงๆค่ะ
เชื่อเถอะว่าฉันและหลายๆคนพยายามทำทุกวิธีแล้ว55
ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างฉันเสมอ
ขอให้ฉันได้กลับมาพบกับทุกคนในเวอร์ชั่นที่สดใส ขอให้การรักษาได้ผลดี
ด้วยรักจากใจ