ตามกระทู้เลยค่ะพี่ๆ คือหนูผิดใจกันกับเจ้านายของน้าแล้วก็น้าค่ะ ตอนช่วงอายุ14ปีเขาชวนหนูไปอยู่ด้วยแล้วเขาจะส่งหนูเรียนค่ะ แตมีข้อข้อแลกกันคือตต้องช่วยเขาทำสวน ตอนนั้นหนูดีใจเพราะคิดว่างานพวกนีทำได้แล้วก็ทำได้ดีพอทีนี้หนูสอบติดที่นี่ช่วงอายุ16ค่ะหนูช่วทำแล้วเขาก็ส่งหนูเรียนจนถึงอายเขาทีนี้เรื่องมันเกิเขาไเหนื่อยที่จะส่งค่ะเพราะว่าหนูช่วยงานสวนไม่เต็มที่ จากที่ผ่านๆมาตั้งแต่อายุ16เขาบ่นให้น้าฟังคนที่บ่นคือเจ้านายน้านะเชขาก็บ่พูดให้น้าฟังแล้วน้าก็มาคุยกับหนู ตอนนั้นหนูไม่รู้คิดอะไรหนูเลยพิมพ์ความรู้สึกลงไปทั้งหมดที่ทำมา ว่หนูไม่ไเด้ชอบงานสวนเพราะตอนที่หนูดีใจหนูคิดที่พอทำไเด่พอทำได้หนูบอกว่าหนูอยากทำร้านอาหาร อยากเสิร์ฟอาหารให้คนไม่รู้จัก หนูรู้ตัวว่าหนูไม่เต็มที่หนูก็เกรงใจเรื่องที่หนูขอเขาแล้วเขาทำให้ไแต่พอเขาเขขอหนูกลับทำให้ได้ไม่ดีพอค่ะ หนูพิมพ์ไปปุ๊บเขาก็ตอมาว่าเข้าให้อิสสระแล้ว หนูรู้ค่ะว่าหนูผ้ดแต่ทีหนูอยกถามพี่ีาๆที่มีประสบการณ์ ว่าหนูควรเอายังไงต่อดีคะหนูคิดผิดรึเปล่าที่พิมพ์บอกความรู้สึกไป หัวหนูโล่งไปหมดเลยค่ะ
อายุ17ควรใช้ชีวิตคนเดียวยังไง?