ขอระบายหน่อยค่ะเหนื่อย

ขอมาระบายหน่อยนะคะ ตั้งแต่ขึ้นม.3มาไม่เคยอยากไปโรงเรียนเลยเหนื่อยกับทุกอย่าง เรียนไม่เท่าไหร่สังคมนี่สิยิ่งกว่า ม.2จำได้ว่ามันเคยสนุกกว่านี้มาก อยู่โรงเรียนเวลาผ่านไปช้าสุดๆกลับมาบ้านแปปๆก็มืดแล้วยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย มีสีสันในชีวิตนะคะแต่พอจะมีความสุขมันก็ไม่สุดเพื่อนในกลุ่มบางคนพอเริ่มสนิทกันมากขึ้นก็หยอกแรงไปหน่อย เรายอมรับว่าบางครั้งก็แหย่ๆเพื่อนบ้างแต่ไม่เคยหยอกแรง เล่นกับความรู้สึกเพื่อนขนาดนี้ เพื่อนที่เราทำดีมากที่สุดกลับเล่นกับความรู้สึกเราแรงที่สุด เราไม่ใช่คนเซนซิทีฟอะไรหรอกนะคะแต่บางทีมันก็เกินไปถึงหน้าจะยิ้ม ขำๆ แต่ในใจเราโครตเสียใจที่เราทำดีกับมันขนาดนี้ ห่วงความรู้สึกมัน ชมมันตลอด แต่มันกลับไม่สนความรู้สึกเราบ้างเลย แล้วเราก็ไม่เคยไปด่าไปว่าหรือแกล้งอะไรมันก่อน ถ้าเราทำก่อนมันจะเล่นเรากลับเราจะไม่อะไรมันเลย เวลามันโดนเพื่อนคนอื่นในกลุ่มแกล้งเล่นกับความรู้สึกเราไม่เคยซ้ำมันเลย ไม่เคยไปร่วมแผนแกล้ง เพื่อนที่เคยรักที่สุดตอนนี้เริ่มไม่ค่อยชอบมันเท่าไหร่ตอนนี้เราอยากปัจฉิมไวๆได้แต่บ่นๆบางครั้งไม่อยากไปมากๆก็ร้องไห้ก่อนนอน5555 เพราะเราทำอะไรไม่ได้แล้ว