เจตสิก7

สติปัฐฐาน4 มีได้ทั้งในอารมณ์บัญญัติ และ ปรมัตถธรรม จะให้สิ้นความสงสัยในธรรมได้เร็ว ให้ภาวนาใน อารมณ์ปรมัตถ เพราะสุดท้ายบัญญัติก็ต้องไปจบที่ปรมัตถ อยู่ดี 1.จิต เจตสิก รูป นิพพาน เป็นปรมัตถธรรม 2.เจ

สติปัฐฐานนั้น เป็นไปเพื่อความสุข เพื่อความเต็มของจิต ของสติ 1.ไม่มีความเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา เพราะความเต็มของสติ 2.เต็มหมายถึงหนาแน่น ของความสุข สงบ บารมีเต็ม 3.เต็มเพราะ เริ่มจากจิตที่ว่าง เ

สัพพจิตตสาธารณะ 7- ผัสสะ เวทนา เจตนา สัญญา มนสิการ เอกคตา ชีวิตินทรีย์ เจตสิก3-สัญญา  เวทนา  สังขาร วิตก-สัพพจิตสาธารณเจตสิก  ในรูปและเจตสิก3 ด้วยวิญญานเป็นตัวเชื่อม ....ดังนั้น รู้จิต

จิตกับวิญญานเป็นคนละอย่างกัน การภาวนาต้องอาศัยการเกิดของวิญญาน วิญญานเป็นแต่ละขณะที่สต้ปัฐฐาน แต่จิตเดิมนี้เป็นอันเป็นสิ่งจำเพาะกับบุคคลนั้นจะปรากฎเมื่อสติปัฐฐานชัดเจนแล้ว การจะเห็นจิตสภาสะเดิมได้ ต้

เมื่อไม่มีตัวตน จะเห็นตัวรู้และตัวถูกรู้ แยกกันเป็นชั้นๆ ไม่มีตัวตน คือ บุคคลที่1 ตัวรู้ คือ บุคคลที่2 ตัวถูกรู้คือบุคคลที่3 บุคคลที่1 เป็นอนัตตา เป็นจิตที่แยกห่างออกมาจากปรากฎการณ์รู้ เป็นสภาวะที่

คือ การรู้กาย ผู้รู้กายคือ คือ อินทรีย์ (สติ สมาธิ ปัญญา) เรียกให้สั้นว่า“สติ” อินทรีย์ประกอบด้วย สติ สมาธิ ปัญญา เป็นผู้ดู ผู้รู้ผู้เห็นอาการทางขันธ์5อยู่ ขันธ์5 จึงเป็น ผู้ถูกเห็น เป็น

ทุกวันนี้ทั้งคนสอน คนเรียน มักง่ายในธรรม จะมาดึงสติกันหน่อย 1.จิตมีการเดินทาง การเดินทางย่อมมีภาวนาที่ตรงทาง ผลจึงจะถูกต้อง แต่“จาน” จำไร จะบอกว่า ให้ข้ามจิต พ้นจิต จำไรแท้!! 2. ไม่เห็นก