เจตสิก7

ไม่รู้ ไม่เข้าใจ อะไรคือ ผัสสะ เจตนา 9ล9 อ่านตำราไปก็งงเต๊ก ยิ่งอ่านยิ่งงงเป็นหางว่าว ด้วยไม่รู้ ไม่กระจ่างในเหตุตั้งแต่ต้น เรื่มจาก ทำไมต้องมี ตัวรู้ ตัวถูกรู้ ให้กับขณะแห่งสติปัฐฐาน

ดับสังขาร ก็จะเป็นสภาวะนิโรธ ฌาน1-8 เป็นเจตสิก เป็นสังขารตัวที่ประกอบกับจิต สติปัฐฐาน ในปรมัตถธรรม จึงต้องเห็นการดำเนินไปของฌาน 1-8 อันเป็นการดำเนินไปของเจตสิก จึงจะรู้ชัดในเจตสิก เมื่อรู้ชัดในเจตส

1.วิญญาน-มีคามหมายในลักษณะไม่มีตัวตน เกิดมาจึงดับหายไป ยึดเป็นตัวตนไม่ได้ 2.จิต-ความหมายในลักษณะเป็นความรู้สึก เป็นทั้งมีตัวตนเข้าไปยึด และไม่มีตัวตนเข้าไปยึด 3.ความว่าง-เป็นลักษณะของผล จากภาวนา เป็

สัพพจิตตสาธารณะ 7- ผัสสะ เวทนา เจตนา สัญญา มนสิการ เอกคตา ชีวิตินทรีย์ เจตสิก3-สัญญา  เวทนา  สังขาร วิตก-สัพพจิตสาธารณเจตสิก  ในรูปและเจตสิก3 ด้วยวิญญานเป็นตัวเชื่อม ....ดังนั้น รู้จิต

จิตกับวิญญานเป็นคนละอย่างกัน การภาวนาต้องอาศัยการเกิดของวิญญาน วิญญานเป็นแต่ละขณะที่สต้ปัฐฐาน แต่จิตเดิมนี้เป็นอันเป็นสิ่งจำเพาะกับบุคคลนั้นจะปรากฎเมื่อสติปัฐฐานชัดเจนแล้ว การจะเห็นจิตสภาสะเดิมได้ ต้

สติปัฐฐานนั้น เป็นไปเพื่อความสุข เพื่อความเต็มของจิต ของสติ 1.ไม่มีความเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา เพราะความเต็มของสติ 2.เต็มหมายถึงหนาแน่น ของความสุข สงบ บารมีเต็ม 3.เต็มเพราะ เริ่มจากจิตที่ว่าง เ

มรรค4 ผล4 อริยะบุคคล4คู่ มีความเป็นอยู่ต่างกันในแต่ละภพภูมิ ความต่างกันนี้รู้ได้ด้วย มโนวิญญาน จิตใจ ความรู้สึก ขีวิตตินทรีย์เป็นการบอกถึงความเป็นอยู่ในภพภูมินั้นๆ เมื่อชีวิตตินทรีย์เก่าดับ ชีวิติน

นิยาม 1.ปาฏิหาริย์-คือความไม่ธรรมดา อันไม่อาจพบได้จากวิถีปกติ 2.ไม่มีตัวตนในรูป - การสติปัฐฐานด้วยแยกจิตออกมาจากรูป (หนึ่งในขันธ์5) ออกมาเป็นผู้ดู มีอะไรบ้าง เช่น 1.จิตว่าง โล่ง เบา สบาย (ทุกข์ดับ)

อายุอารมณ์จิต คือ จิตแต่ละดวงตั้งแต่เกิดจนดับไป ในแต่ละวิถึ เช่น ขณะเห็นวิถีจิตรูปเดิน จะมี 1.มีตัวรู้(จิต) เข้าไปที่รูปเดิน เป็นตัวรู้โคจรไป 2.รูปเดิน เป็นตัวถูกรู้ เป็นอาการ รูปเดินเป็นอารมณ์ของจิต