เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมา
ขอเล่าแบบนี่ก่อนนะคะ สถานที่อยู่แถวจังหวัดประจวบ
สืซึ่งเป็นบ้านเกิดของญาติ ในช่วงสงกรานต์จะมีการรวมตัวกันทุกปีสังสรรค์ บริเวณนั้ยจะมีเขื่อนใหญ่ คนแถวนั้นจะไม่เจริญเท่าไหร่แต่ไฟฟ้าประปาเข้าถึง มีอยู่
ครั้งนึงได้ไปบริเวณนั้นกับคนอื่นๆ เห็นต้นไม้บริเวณนั้นสวยมากเลยลงไปดูแล้วตักน้ำจากเขื่อนขึ้นมา ด้วยความเป็นเด็กเลยท้าทายสิ่งเหล่านั้นในใจแล้วกลับกันโดยไม่คิดอะไร จนกระทั่งมีความรู้สึกเหมือนมีคนตามมา ตอนเเรกคิดว่าสงสัยเราคงคิดไปเอง เลยกลับมาอาบน้ำ ซึ่งก็ตกใจเพราะมีรอยสร้อยนางรำที่เค้าบวงสรวงมาอยู่ที่คอซึ่งเราใส่เสื้อคอกรม รอยนั้นมาบรรจบกันที่หน้าอกทั้งสอง ใจตอนนั้นกลัวมากค่ะคิดว่าน่าจะจากที่ไปลบหลู่แน่นอน เราจึงปรึกษาญาติที่อาศัยที่นั้น
ญาติเราก็รู้สึกแบบเดียวกับเราค่ะว่าเหมือนมีคนตามมาด้วย ตอนนั้นเราประมาณ ป.4-5 ใจสับสนมากๆเพราะคนเสียชีวิตในเขื่อนนี้เยอะจนเคยมีคนตกเจอหัวกระโหลกคน แต่ก็ยังมีคนมาผูกคอตายใต้ต้นไม้ซึ่งมารู้ทีหลังก็ตรงที่เราไปเหยียบเลยค่ะ บ้านหลังยี้เป็นบ้านของพี่ชายแม่ [ลุงบี] นามสมมุติ ลุงบีเป็นคนชอบตกปลาในคลองชอบการล่าสัตว์ชอบการรตกปลาขึ้นเขา ใจนักเลง เป็นคนรักญาติพี่น้อง ซึ่งก่อนเหตการณ์จะเกิดขึ้นลุงบีสุขภาพแข็งแรงแทบไม่เคยเจ็บปวดเข้ารพ.เลย ผ่านมา7-8ปี ลุงบีได้รับข่าวเป็นมะเร็งตับระยะ3 อาการทรุดรุนแรง ร่างกายผอมแห้งติดกระดูก
ก่อนวันนั้นที่ประเมินผลรพ.
หนูจะเป็นคนที่พอมีเซนส์ ภาพที่เห็นในความรู้สึกคือมีผู้หญิงผมยาว มาบอกในความคิด ห้ามมายุ่งเค้าจะเอาลุงไป ตอนนั้นใจคือรู้สึกว่าแใต้องขึ้นไปดูหน้าเพราะจะไม่มีโอกาศอีกแล้ว แต่ด้วยอาชีพอีกทั้งต่างจังหวัดกันทำให้ผ่านไปอาทิตย์ก็ขึ้นไปตอนนั้นความรู้สึกมันชัดเค้าไม่ยอมปล่อย แต่จะบอกใครก็กลัวหาว่างมงาย จนไม่กี่เดือนลุงบีเสียที่บ้านจะเห็นแกเดินไปไหนมาไหนในบ้านบ้างไม่เสื้อบ้างนอนเล่นใต้ถุนบ้านจนทำให้แฟนลุงบีต้องตัดกรรมเพื่อให้ลุงบีไปสู่สุคติ ได้มีโอกาสไปทำบุญซึ่งแน่นอนสิ่งแรกที่พระทักคือมีคนชุดขาวนำของไม่ดีมาไว้ในบ้าน สิ่งนี้ทำให้คนในบ้านร้อน แทบอยู่ไม่ได้ สิ่งที่ได้มันคือการสูญเสียแต่ทุกสิ่งมีกรรมเป็นของตน การที่รับรู้ทำเอาทรุดเลยค่ะร่างกายคือทรุดหนัก เสียใจที่พูดไม่ได้ ขอเป็นอุทาหรณ์ให้ทุกคนนะคะ
หมั่นทำความดีกันนะคะชีวิตคนเราไม่แน่นอนเสมอไปเหลือเพียงความทรงจำ
ลางสังหรณ์ล่วงหน้า
ขอเล่าแบบนี่ก่อนนะคะ สถานที่อยู่แถวจังหวัดประจวบ
สืซึ่งเป็นบ้านเกิดของญาติ ในช่วงสงกรานต์จะมีการรวมตัวกันทุกปีสังสรรค์ บริเวณนั้ยจะมีเขื่อนใหญ่ คนแถวนั้นจะไม่เจริญเท่าไหร่แต่ไฟฟ้าประปาเข้าถึง มีอยู่
ครั้งนึงได้ไปบริเวณนั้นกับคนอื่นๆ เห็นต้นไม้บริเวณนั้นสวยมากเลยลงไปดูแล้วตักน้ำจากเขื่อนขึ้นมา ด้วยความเป็นเด็กเลยท้าทายสิ่งเหล่านั้นในใจแล้วกลับกันโดยไม่คิดอะไร จนกระทั่งมีความรู้สึกเหมือนมีคนตามมา ตอนเเรกคิดว่าสงสัยเราคงคิดไปเอง เลยกลับมาอาบน้ำ ซึ่งก็ตกใจเพราะมีรอยสร้อยนางรำที่เค้าบวงสรวงมาอยู่ที่คอซึ่งเราใส่เสื้อคอกรม รอยนั้นมาบรรจบกันที่หน้าอกทั้งสอง ใจตอนนั้นกลัวมากค่ะคิดว่าน่าจะจากที่ไปลบหลู่แน่นอน เราจึงปรึกษาญาติที่อาศัยที่นั้น
ญาติเราก็รู้สึกแบบเดียวกับเราค่ะว่าเหมือนมีคนตามมาด้วย ตอนนั้นเราประมาณ ป.4-5 ใจสับสนมากๆเพราะคนเสียชีวิตในเขื่อนนี้เยอะจนเคยมีคนตกเจอหัวกระโหลกคน แต่ก็ยังมีคนมาผูกคอตายใต้ต้นไม้ซึ่งมารู้ทีหลังก็ตรงที่เราไปเหยียบเลยค่ะ บ้านหลังยี้เป็นบ้านของพี่ชายแม่ [ลุงบี] นามสมมุติ ลุงบีเป็นคนชอบตกปลาในคลองชอบการล่าสัตว์ชอบการรตกปลาขึ้นเขา ใจนักเลง เป็นคนรักญาติพี่น้อง ซึ่งก่อนเหตการณ์จะเกิดขึ้นลุงบีสุขภาพแข็งแรงแทบไม่เคยเจ็บปวดเข้ารพ.เลย ผ่านมา7-8ปี ลุงบีได้รับข่าวเป็นมะเร็งตับระยะ3 อาการทรุดรุนแรง ร่างกายผอมแห้งติดกระดูก
ก่อนวันนั้นที่ประเมินผลรพ.
หนูจะเป็นคนที่พอมีเซนส์ ภาพที่เห็นในความรู้สึกคือมีผู้หญิงผมยาว มาบอกในความคิด ห้ามมายุ่งเค้าจะเอาลุงไป ตอนนั้นใจคือรู้สึกว่าแใต้องขึ้นไปดูหน้าเพราะจะไม่มีโอกาศอีกแล้ว แต่ด้วยอาชีพอีกทั้งต่างจังหวัดกันทำให้ผ่านไปอาทิตย์ก็ขึ้นไปตอนนั้นความรู้สึกมันชัดเค้าไม่ยอมปล่อย แต่จะบอกใครก็กลัวหาว่างมงาย จนไม่กี่เดือนลุงบีเสียที่บ้านจะเห็นแกเดินไปไหนมาไหนในบ้านบ้างไม่เสื้อบ้างนอนเล่นใต้ถุนบ้านจนทำให้แฟนลุงบีต้องตัดกรรมเพื่อให้ลุงบีไปสู่สุคติ ได้มีโอกาสไปทำบุญซึ่งแน่นอนสิ่งแรกที่พระทักคือมีคนชุดขาวนำของไม่ดีมาไว้ในบ้าน สิ่งนี้ทำให้คนในบ้านร้อน แทบอยู่ไม่ได้ สิ่งที่ได้มันคือการสูญเสียแต่ทุกสิ่งมีกรรมเป็นของตน การที่รับรู้ทำเอาทรุดเลยค่ะร่างกายคือทรุดหนัก เสียใจที่พูดไม่ได้ ขอเป็นอุทาหรณ์ให้ทุกคนนะคะ
หมั่นทำความดีกันนะคะชีวิตคนเราไม่แน่นอนเสมอไปเหลือเพียงความทรงจำ