โลกใจร้ายหรือคนกันแน่ที่ใจร้าย

เราเป็นแม่เลี้ยงที่มีลูกเลี้ยงอายุ 16-17 ปี ที่กำลังเป็นวัยรุ่น ลูกสาวเราเริ่มเกเรตั้งแต่ม.3 แต่ยังปรามได้อยู่ พอย้ายโรงเรียนเข้าม.4 เรากับลูกห่างกันประมาณ 6 เดือน (คลอดน้อง) เราเลยปล่อยให้พ่อกับย่าเค

คือเรางงมากเลยทุกคน เราโดนแม่บังคับให้เข้าที่ๆแม่อยากให้เรียนมาตั้งแต่ม.1จนตอนนี้จบม.6แล้วเราคิดว่าจะได้อิสระ แต่ป่าวเลย ตัวเราอยู่กรุงเทพ แล้วเราเลือกยื่นพอร์ตแม่ฟ้าหลวงรอบโควต้าและม.ราชมงคลธัญบุรีไป

อย่างเฟรินลงมานี้เล่นดูดีเลยไม่ตื่นเลยเป็นธรรมชาติ ผมว่าโค้ชทำดีละเซทสามส่งตัวเด็กๆลงมาเพราะโอกาสมันชนะยากก็เอาตัวเด็กลงมาปั้นให้ชินกะสนาม อนาคตไปแข่งทัวร์อื่นจะได้ไม่ตื่นแล้ว ควีนบีมเอามงไปตัวแบก เรา

รู้ทั้งรู้ว่า จุดจบมันจะเป็นอย่างไรตัวอย่างก็มีให้เห็นแล้ว ยังพาครอบครัวตนเองรวมถึงญาติ พี่น้อง ให้เดือดร้อนไปหมด ถ้ายอมยุติวางมือ100% กลับไปทำธุรกิจเหมือนเดิม คงจะมีแผ่นดินให้อยู่ตลอดไป ไม่ต้องบินไป

มีนาคมนี้จะครบรอบวันที่คบกับน้องมาร์ชมาห้าปีแล้ว แรกๆผมหลงน้องเค้าหัวปักหัวปำ พาไปเที่ยว ตจว.กันบ่อยๆ ขึ้นเหนือล่องใต่้ไปได้หมด แต่พอหลายปีผ่านไป น้องมาร์ชเริ่มงอแงส่งเสียงดัง ให้ผมต้องเสียตังค์ซื้อรอ

สวัสดีค่ะ เท่าที่จำความได้คือหนูจะมีความกล้าแสดงออกตั้งแต่เด็กๆเลย กล้าพูดกล้าทำ ในขณะที่เพื่อนบางคนขี้อายชอบการแสดงออกทำกิจกรรมร่วมกับทางโรงเรียนเต้น รำกิจกรรมไหนทำได้ทำหมดจนตอนมัธยมปลายก็ยังคงกล้าที