ทำงานเยอะจนเพื่อนร่วมงานหมั่นไส้

เราเป็นคนตั้งใจทำงาน จะทำจนเสร็จและไม่เคยทิ้งภาระให้เพื่อนร่วมงานเลยสักครั้ง แต่ก็อาจจะมีบางครั้งที่จำเป็นต้องไหว้วาน ซึ่งก็น้อยครั้งมากอยู่ดี มีแต่เพื่อนร่วมงานที่โยนงานให้มากกว่าด้วยซ้ำ เราก็ทำงกๆ เพราะปฏิเสธคนไม่เป็น และคิดแค่ว่างานมันก็ไม่ได้ซับซ้อนเลยเอามาทำเองได้ไม่มีปัญหา เราไม่อยากว่างแล้วจับกลุ่มนั่งคุยแค่นั้นเลย เพราะที่ทำงานคุยกันฉ่ำมาก ส่วนเราไม่ค่อยมีท็อปปิคจะคุยกับเค้าก็เลยทำงานของเราไป มีเพื่อนร่วมงานมานั่งล้อมหน้าล้อมหลังคุยด้วย เราก็ไม่เคยว่าอะไร เค้าเม้าท์มาก็อือออ ถามก็ตอบ ให้ความเห็นไปตามเรื่องตามราว แต่งานก็ยังทำได้ดีและไม่ค่อยลุกจากโต๊ะไปคุยเลื่อนเปื้อนกับใครเลยนอกจากเรื่องงาน หัวหน้าก็ดูจะรักชอบดี

แต่พอนานไปเริ่มมีเสียงแขวะจากเพื่อนร่วมงานสองสามคนว่าเราจงใจทำงานล่วงเวลาบ้าง (ก็คือมันไม่เสร็จและเป็นงานด่วนงานเร่ง) ทำงานเยอะเกินบ้าง เดี๋ยวจะมีคนเกลียดคนหมั่นไส้บ้าง ปล่อยให้คนทำงานมีแค่เราบ้าง... รู้สึกแย่เลยค่ะ เราอยู่ของเราแท้ๆ นึกว่าจะไม่อะไรกับใครละ ทำงานเยอะคนดันหมั่นไส้อีก ทั้งที่เรามาทำงานค่อนไปทางสายด้วยซ้ำ เลิกงานตรงเวลาเป๊ะ แต่ก็มีบางครั้งที่ติดพันสิบนาทีถึงครึ่งชั่วโมงบ้าง ซึ่งคนอื่นในที่ทำงานก็มีโมเมนต์นั้นเหมือนกันทั้งนั้น

ถ้าถามสาเหตุที่คนหมั่นไส้ (ซึ่งก็น่าจะเป็นคนพูดนั่นแหละ ไม่ใช่ใครอื่น) ก็คงเพราะเขาไม่ค่อยตั้งใจทำงาน ทำงานตามเงินเดือนที่น้อย (เราก็ได้เท่ากัน เข้าทำงานพร้อมกัน) พวกนี้เด็กกว่าเราเยอะและเพิ่งทำงานที่แรก ความมั่นใจสูงและไม่ค่อยแคร์ใครแม้แต่หัวหน้า กล้าพูดกล้าทำกว่า ซึ่งเขาก็ไม่ได้ไม่ดีนะ และเราก็ไม่เคยคิดว่าเราดีกว่าเขาด้วย เรายังคิดเลยว่าเราทำงานเช้าชามเย็นชาม แต่โดนแปลไปเป็นแบบนั้นเสียนี่ ครั้งสองครั้งยังคิดว่าไม่ตั้งใจ แต่นี่คือพูดบ่อยและว่าให้เจ็บ ทั้งที่หลายครั้งขอความช่วยเหลือเราแท้ๆ เฟลเลยค่ะ

อ้อ ไม่ใช่งานเอกชนนะคะ เพราะถ้าเอกชนจะไม่มีโมเมนต์นี้เลย (จากปสก.ของจขกท.คนเดียว)