การที่เราจะเลิกกับคนคนนึงโดยที่เขาทำแต่เรื่องเดิมซ้ำๆพอพูดก็เอาแต่ขอโทษโดยที่ไม่ปรับปรุงตัวจนตัวเราเองก็เหนื่อยจนอยากเลิกไปให้มันจบๆไม่ใช่ว่าเราไม่รักนะเรารักจนเราไม่อยากรักเขาแล้วเราเจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไงถ้าเราจะเลิกกับเขาจริงๆเราดูเห็นแก่ตัวเกิน
ไปไหมคะ เขาทำงานเลิกดึกแล้วเข้าใจเราปรับตัวเข้าหาเขาจนไม่เหลือความเป็นตัวเองแต่เขาไม่คิดจะปรับปรุงอะไรเลยคิดแต่ว่าตัวเองเป็นแบบนี้ถ้ารับได้ก็คือคบต่อถ้าเราไม่ได้ก็คือปล่อยไป แล้วที่สำคัญเขาให้เราเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาสนใจตลอดถ้าเราจะไปจริงๆมันดูเห็นแก่ตัวเกินไปไหม เราเคยบอกเขานะคะความรักแบบผู้ใหญ่ไม่ใช่ว่าเราไม่เข้าใจแต่เราก็พูดไปว่าความสัมพันธ์ของเรามันคือความรักแบบผู้ใหญ่จริงๆหรอความรักแบบผู้ใหญ่หรือกำลังละเลยความรู้สึกของการอยู่พอเราพูดเรื่องนี้เขาก็เงียบเป็นแบบนี้ตลอดเราเหนื่อยมากค่ะเราควรพอดีไหม
การที่เราจะเลิกกัน
ไปไหมคะ เขาทำงานเลิกดึกแล้วเข้าใจเราปรับตัวเข้าหาเขาจนไม่เหลือความเป็นตัวเองแต่เขาไม่คิดจะปรับปรุงอะไรเลยคิดแต่ว่าตัวเองเป็นแบบนี้ถ้ารับได้ก็คือคบต่อถ้าเราไม่ได้ก็คือปล่อยไป แล้วที่สำคัญเขาให้เราเป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาสนใจตลอดถ้าเราจะไปจริงๆมันดูเห็นแก่ตัวเกินไปไหม เราเคยบอกเขานะคะความรักแบบผู้ใหญ่ไม่ใช่ว่าเราไม่เข้าใจแต่เราก็พูดไปว่าความสัมพันธ์ของเรามันคือความรักแบบผู้ใหญ่จริงๆหรอความรักแบบผู้ใหญ่หรือกำลังละเลยความรู้สึกของการอยู่พอเราพูดเรื่องนี้เขาก็เงียบเป็นแบบนี้ตลอดเราเหนื่อยมากค่ะเราควรพอดีไหม