ลูป ที่ไม่มีชื่อ

ความรู้สึกเบื่อคิดว่าทุกคนก็คงมี
ผมเองก็เช่นกัน ณ ตอนนี้มองไปทางไหนก็เบื่อไปหมด
ไม่ใช่ว่าไม่มีอะไรทำหรือหาสิ่งใหม่ๆทำไม่ได้นะ
แค่คิดว่าไม่ว่าจะทำอะไรหรือมันเปลี่ยนไปแค่ไหนอะไรๆก็ยังคงเหมือนเดิม
ตื่นมา ใช้ชีวิตไปหนึ่งวัน กลับมาก็นอนเพื่อรีเซ็ทตัวเองสำหรับวันใหม่ๆ
ตั้งแต่อดีตไม่ว่าจะยุคไหนๆ สิ่งไหน ทุกอย่างจะมีการเปลี่ยนแปลงและพัฒนา
ช้าบ้าง เร็วบ้าง แล้วแต่กันไป แต่สิ่งหนึ่งเลยคือ มันจะมีการซ้ำๆกันอยู่
จนกว่าสิ่งนั้นๆจะจบสิ้นบนดาวเคราะห์ดวงนี้หรือดวงอื่นๆถ้ามีแบบเรา
เคยคิดกันไหมว่าถ้าเกิดไม่มีความตายเข้ามา มันจะน่าเบื่อขนาดไหนกัน
ที่ทุกๆวันต้องตื่นมาและใช้ชีวิต แม้จะมีเป้าหมายหนึ่งไปอีกเป้าหมายหนึ่ง
และมันก็จะวนไปแบบนี้เรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด แต่ความตายก็ทำให้มันสิ้นสุดไป

ตอนนี้อีกหน่อยชีวิตเราจะเป็นเหมือนหนังเรื่อง Idiocracy (2006) ที่อนาคตเราโง่ลง
และพึ่งพาเทคโนโลยีมากจนเกินไป อาจจะเกิดการที่ เทคโนโลยีถึงขั้นที่หยุดการทำงานไป
จนเราไม่รู้ว่าจะพึ่งพาตัวเองไปยังไง จนเหมือนกลับไปสู่ยุคอดีตอีกครั้ง
แต่ค่อยๆกลับมาไล่ตามยุคสมัยที่เคยผ่านๆมา แต่อาจจะรวดเร็วขึ้นมาหน่อยนึงจากการมีเทคโนโลยีอยู่ส่วนนึง
และมันก็จะวนเวียนแบบนี้ไปเรื่อยๆไม่ว่าจะเปลี่ยนดาวเคราะห์ไปกี่ดวงก็ตาม
แต่คิดว่าคงไม่เกิดขึ้นเร็วๆนี้หรืออีก 100 ปีนี้ แต่ก็ไม่มีอะไรแน่นอน อาจจะมีตัวเร่งให้เกิดเหตุการขึ้นมากก็ได้เช่นกัน
รวมถึงหนังเรื่องต่างๆที่เกี่ยวกับเรื่องไวรัส ที่จะมากับการละลายของน้ำแข็งและรังสีจากดวงอาทิตย์

กลับมาหัวข้อแรก ความตาย ตอนนี้คิดว่ามันอาจจะพาเราวนกลับไปช่วงเวลานึงของเราก็ได้
เช่นเราอาจจะเคยฝันว่าเราได้ทำอย่างนั้นและอย่างนี้มา จริงๆมันอาจจะเป็นเรื่องจริง
แค่ไม่ใช้เส้นเวลาปัจจุบันที่ใช้ชีวิตอยู่ จนวันนึงคุณ ตายขึ้นมา และคุณก็จะลืมตาตื่น
ในเส้นเวลาใหม่โดยคุณจะไม่รู้เลยว่าชีวิตที่แล้วที่คุณฝันมามันเป็นยังไง เพราะสมองไม่ได้จดบันทึกในช่วงเวลาอนาคต
มีเพียงแค่ความรู้สึกหรือที่เรียกว่าความฝัน

ทั้งหมดทั้งมวลเป็นแค่ความคิดของคนๆนึงไม่ได้มีการพิสูจ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่