ทำไมทุกอย่างเราถึงผิดหมดเลย

เราขอระบายหน่อยนะคะคือทำไมทุกอย่างมันต้องเป็นความผิดของเราหมดเลย เราไม่สามารถที่จะหงุดหงิดหรือโกรธใส่ใครได้แต่ทำไมคนอื่นถึงหงุดหงิดและโกรธใส่เราได้ เราไม่สามารถระบายความโกรธกับใครได้เพราะรู้ความรู้สึกของคนที่โดนระบายใส่ แถมแม่เราก็ขี้หงุดหงิดมากๆบางทีเรายังไม่ทันทำอะไรเลยเขาก็อาละวาดใส่อีกทั้งพ่อเราก็ยังเออ-ออไปตามแม่ด้วยแถมยังพูดแซะเราต่างๆนาๆ ไม่มีใครเข้าใจและอยู่ข้างเราเลยสักคน เราเครียดไปหมดเลยตอนนี้
ทั้งเรื่องเพื่อน เรื่องโรงเรียน อนาคต ครอบครัว
เราไปหมอเพื่อรับการรักษาโรคซึมเศร้าแล้วค่ะ แต่ดูเหมือนใจเราต้องบำบัดใจเราไปด้วยแต่เราไม่สามารถทำได้เลยค่ะ
เราจะจัดการความรู้สึกตัวเองได้ยังไงดีแต่อย่าว่าซ้ำเติมกันเลยนะคะ