เมื่อประมาณเดือนที่แล้ว ผมไปพบจิตแพทย์ และพบว่าตัวเองเป็นโรควิตกกังวล(แต่ยังไม่รุนแรง) จากการเล่าอาการให้ฟังและประเมินเบื้องต้นจากจิตแพทย์ มีสาเหตุหลายประการ แต่หลักๆ ที่ทำให้วิตกกังวล คิดมากจนเหมือนหัวโดนบีบทุกวัน คือการได้รับผลกระทบจากเสียงหมาเห่ารบกวนตอนกลางคืน ที่พยายามจะปลุกให้ผมตื่นในยามวิกาล และมีสงครามประสาทกับบ้านตรงข้ามเพราะเรื่องนี้ ทำให้สภาพร่างกายและจิตใจย่ำแย่ลง
ผมได้ยามา 2 ตัว คือ ยาคลายกังวล กับยาคล้ายๆยานอนหลับ (หมอเรื่องว่ายาคลายกังวลอีกตัว แต่เอาไปหาดูในเน็ตคือยานอนหลับ)
คิดว่าคนที่เป็นโรคทางจิตจะได้รับยา 2 ตัวนี้ (เพิ่งเริ่มกินยังจำชื่อไม่ได้) หลังจากนั้นก็กินยา นอนหลับสนิท
แต่ยังมีปัญหาที่พบในตอนนี้คือ
1. ผมรู้สึกว่าเหมือนจะติดยาพวกนี้ โดยเฉพาะยาตอนกลางคืนที่ทำให้นอนหลับสนิท แต่หมอบอกว่าถ้าหลับปกติไม่ต้องกินก็ได้ หรือผมจะกินต่อไปเลยก็ได้ เพราะกินแค่ครึ่งเม็ด เป็นปริมาณที่น้อยพอๆ กับเด็กมัธยมกิน กังวลว่าจะเป็นอันตรายอะไรไหมหากผมจะกินต่อไปเรื่อยๆ
2. เวลาที่ผมได้ยินเสียงจากบ้านตรงข้ามหลังนั้น ไม่ว่าจะกิจกรรมใดก็ตาม ที่เสียงค่อนข้างดัง โดยเฉพาะเสียงหมาเห่า ผมจะรู้สึกใจเต็มเร็ว วิตกกังวล คิดมาก รู้สึกหวิวๆ ใจหายอะไรแบบนั้น เพราะกลัวว่าเหตุการณ์เดิมๆ จะกลับมา (ซึ่งจะมีบ้านอีกหลัง เลี้ยงหมาเหมือนกัน เห่าบ่อยกว่ามากๆ แต่กลางคืนจะเงียบแบบ 100% เพราะเรารับรู้ว่าเขาดูแลหมาดีและไม่มีห่วงกับเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกวิตกเท่ากับหมาตัวที่เป็นปัญหา)
ในความคิดคือ ผมเหนื่อยที่จะต้องไปข้องเกี่ยวกับคนพวกนี้แล้ว ไม่อยากยุ่ง และไม่อยากจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย ออกห่างชนิดที่ว่า ฝั่งที่อยู่ตรงข้ามบ้านนั้น ผมไม่เดินไปเลย เพราะไม่อยากเห็น ไม่อยากได้ยิน ไม่อยากรับรู้ รู้สึกว่าถ้าสัมผัสแล้วประสาทจะเสีย แต่มันหนีไปได้ไม่ตลอด เพราะห้องน้ำอยู่ฝั่งนั้น
มีใครเป็นแบบนี้บ้าง แล้วใช้ชีวิตยังไงต่อ ปัจจุบันยังเจอสาเหตุของปัญหาไหม
มีใครมีอาการทางป่วยทางกาย/จิตใจ จากเสียงรบกวนบ้าง
ผมได้ยามา 2 ตัว คือ ยาคลายกังวล กับยาคล้ายๆยานอนหลับ (หมอเรื่องว่ายาคลายกังวลอีกตัว แต่เอาไปหาดูในเน็ตคือยานอนหลับ)
คิดว่าคนที่เป็นโรคทางจิตจะได้รับยา 2 ตัวนี้ (เพิ่งเริ่มกินยังจำชื่อไม่ได้) หลังจากนั้นก็กินยา นอนหลับสนิท
แต่ยังมีปัญหาที่พบในตอนนี้คือ
1. ผมรู้สึกว่าเหมือนจะติดยาพวกนี้ โดยเฉพาะยาตอนกลางคืนที่ทำให้นอนหลับสนิท แต่หมอบอกว่าถ้าหลับปกติไม่ต้องกินก็ได้ หรือผมจะกินต่อไปเลยก็ได้ เพราะกินแค่ครึ่งเม็ด เป็นปริมาณที่น้อยพอๆ กับเด็กมัธยมกิน กังวลว่าจะเป็นอันตรายอะไรไหมหากผมจะกินต่อไปเรื่อยๆ
2. เวลาที่ผมได้ยินเสียงจากบ้านตรงข้ามหลังนั้น ไม่ว่าจะกิจกรรมใดก็ตาม ที่เสียงค่อนข้างดัง โดยเฉพาะเสียงหมาเห่า ผมจะรู้สึกใจเต็มเร็ว วิตกกังวล คิดมาก รู้สึกหวิวๆ ใจหายอะไรแบบนั้น เพราะกลัวว่าเหตุการณ์เดิมๆ จะกลับมา (ซึ่งจะมีบ้านอีกหลัง เลี้ยงหมาเหมือนกัน เห่าบ่อยกว่ามากๆ แต่กลางคืนจะเงียบแบบ 100% เพราะเรารับรู้ว่าเขาดูแลหมาดีและไม่มีห่วงกับเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกวิตกเท่ากับหมาตัวที่เป็นปัญหา)
ในความคิดคือ ผมเหนื่อยที่จะต้องไปข้องเกี่ยวกับคนพวกนี้แล้ว ไม่อยากยุ่ง และไม่อยากจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย ออกห่างชนิดที่ว่า ฝั่งที่อยู่ตรงข้ามบ้านนั้น ผมไม่เดินไปเลย เพราะไม่อยากเห็น ไม่อยากได้ยิน ไม่อยากรับรู้ รู้สึกว่าถ้าสัมผัสแล้วประสาทจะเสีย แต่มันหนีไปได้ไม่ตลอด เพราะห้องน้ำอยู่ฝั่งนั้น
มีใครเป็นแบบนี้บ้าง แล้วใช้ชีวิตยังไงต่อ ปัจจุบันยังเจอสาเหตุของปัญหาไหม