สวัสดีครับพี่ ตอนนี้ผม คบกับเขาได้แล้ว 2 ปีแล้วครับ ทางพ่อแม่เรารับรู้พ่อแม่เขารับรู้หมด ทั้ง2ฝ่ายยินดีที่เราคบกันครับ
แต่ตอนนี้ เราเจอปัญหาอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้ ความรักของเรากำลังจะจบลงในไม่ช้า เรื่องอิสระ เรื่องการใช้เงิน เรื่องอารมณ์ในการแก้ปัญหา
จริงๆเรารู้นิสัยกันตั้งแต่ 4เดือนแรกแล้วครับ แต่เราก็ยังอยู่ด้วยกันได้ ไม่มีปัญหาดูเหมือนจะรักกันดี ไปได้ดีเลยครับ แต่
ปัญหาส่วนใหญ่ จะเป็นจากปัญหาที่ผมก่อให้มันเกิดขึ้นมาเอง (เห็นแก่ตัวไหมครับ) ซึ่งเป็นเรื่องการใช้เงินของผมซะส่วนใหญ่ และ การใช้ชีวิตประจำวัน
ที่เขาต้องมาคอยแก้ให้ แต่เขาจะเป็นคนค่อนข้างอารมณ์ร้อน และ ใช้อารมณ์ทุกครั้ง ส่วนผมก็ไม่เคยตอบโต้ขึ้นเสียงหรือเถียงเลยครับ และง้อเขาในที่สุดครับ และก็จะมีเรื่องที่ทะเลาะงอนใน ที่สาธารณะอีกมากมาย เหมือนคู่อื่นแหละครับ แต่ตอนนี้ ผมพยายามบอกเลิกเขามา 3 รอบแล้ว แต่ไม่สำเร็จสักที
เขาพยายามยื้อ พยายามใช้เหตุผลต่างๆนา ซึ่งมันมีน้ำหนักกว่าคำพูดของผมมาก ผมก็ต้องยอมเขา เพราะเขาบอกเขาจะยอมปรับอารมณ์ของเขา
ซึ่งมันค่อนข้าง Toxic พอสมควรเลยที่ต้องโดนขึ้นเสียง ตะคอก ต่างๆนา ส่วนผมเองไม่เคยตบตี หรือขึ้นเสียงใส่เขาเลย ผมเลยกลับไปคิดถึงวันแรก
วันที่เราทั้งคู่ต้องผ่านอะไรมาบ้าง ตอนจะบอกเลิกครั้งล่าสุด เขาตอบกลับคำถามผมมาคำนึงครับ
ผมถามว่า ทำไมเราไม่เป็นเหมือนคู่อื่น เขาตอบกลับมาว่า แล้วรู้ได้ไงว่าคู่อื่นไม่เป็นแบบนี้ แล้วพวกเขาผ่านมันมาได้ยังไง ผมเลยมาคิดทบทวนว่าวันแรกที่ผมเจอเขา และก่อนหน้าเขามันเป็นยังไง ก่อนเจอเขาผมเป็นคนรักอิสระ ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว เหนือใต้ออกตก เที่ยวงานเฟสต่างจังหวัด ไปไหนมาไหนคนเดียว แต่พอคบกับเขา ทุกอย่างมันหายไปหมด เหมือนสิ่งที่ผมต้องการจากการเลิกลาครั้งนี้คือ แค่ อิสระ ครับ แต่พอมาวันแรกที่ผมมาเจอเขา ผมยอมเอาอิสระมาแลกครับ แต่ตอนนี้ดูเหมือนผมอยากได้มันคืน
ส่วนเขาอยู่เฉยๆ ผมไปดึงเขาเข้ามาในชีวิตเอง ย้อนกลับไผ ผมคุยกับเขาได้ 26 วัน เพราะไม่อยากอยู่คนเดียวในช่วงเวลานึง เพราะหลังจาก26วันนั้น
ผมได้เข้ารับราชการทหารครับ 1 ปี แต่ผมคิดว่าเขาคงทิ้งผมไปแหละ แต่มาจนถงตอนนี้ครับ 2 ปี แล้ว เขาไม่เคยทิ้งผมไปไหนเลย เขารอผมมาตลอด
แต่ติดตรงเรื่อง อิสระที่ผมต้องการจะได้มันคืนมา ถ้าถามว่าผมรักเขาไหม ก็คงต้องตอบว่า 2 ปีที่ผ่านมา ผมไม่เคยมองใครอื่นใด ยอมมาตลอด เรื่องทะเลาะใหญ่แค่ไหน ไม่เคยตบตี ไม่เคยขึ้นเสียงใส่เขาเลย ปรับตัวเองมาตลอด ซึ่งตอนนี้ผมเอาเขามาอยู่กับผมได้ 9 เดือนแล้วครับ ผมไม่ได้ให้เขาทำงาน ผมให้เขาทำงานบ้าน แต่ตอนนี้เหมือนตัวตนผมจะเริ่มหายไป พ่อแม่เขาหวังเราไว้สูง ซึ่งเริ่มทำให้ผมกดดัน รักเขานะครับ แต่อยากเลิกเพราะ อยากให้เขาเจอคนที่ดีกว่า เทคแคร์ความรู้สึกเขาดีกว่าผม ทำให้เขายิ้มได้ ไม่อยากให้เขาต้องมาลำบาก มีรถให้เขานั่งสบายๆ เพราะเขาไปไหนมาไหนกับผมก็รถมอเตอร์ไซค์)
แต่ตอนที่จะเลิกกัน เขาบอกผมว่า เขาไม่เคยมองว่ามันแย่เลย เขาอาจจะบ่นนั่งไม่สบายบ้าง อะไรบ้าง แต่เขาก็ยังชอบไปเที่ยวกับผมด้วยรถคันนี้ 40-100 โล เขาก็ยอมไปด้วย เหมือนผมมาสร้างแผลให้เขาแล้วจะจากไปเลย ผมควรไปต่อยังไงดีครับ รักก็รักครับ แต่อยากลองกลับไปใช้ชีวิตคนเดียวดูครับ เพราะอยู่กับเขาแทบไม่เคยได้เจอเพื่อนเลย มี GPS ติดตามตลอดเวลา แต่ผมไม่ติด ไปไหนมาไหนบอกเขาตลอด แต่เขาไม่ให้ไปครับ
ผมอ่านกระทู้พี่ๆหลายคนมาบ้างแล้วครับ Pantip คือโลกความจริงครับ ผมอยากโดนเตือนสติจากพี่ๆหลายคนครับ ผมอายุ 23 ขอบคุณครับ
เลิกกับแฟนที่รักกันมากที่สุด
แต่ตอนนี้ เราเจอปัญหาอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้ ความรักของเรากำลังจะจบลงในไม่ช้า เรื่องอิสระ เรื่องการใช้เงิน เรื่องอารมณ์ในการแก้ปัญหา
จริงๆเรารู้นิสัยกันตั้งแต่ 4เดือนแรกแล้วครับ แต่เราก็ยังอยู่ด้วยกันได้ ไม่มีปัญหาดูเหมือนจะรักกันดี ไปได้ดีเลยครับ แต่
ปัญหาส่วนใหญ่ จะเป็นจากปัญหาที่ผมก่อให้มันเกิดขึ้นมาเอง (เห็นแก่ตัวไหมครับ) ซึ่งเป็นเรื่องการใช้เงินของผมซะส่วนใหญ่ และ การใช้ชีวิตประจำวัน
ที่เขาต้องมาคอยแก้ให้ แต่เขาจะเป็นคนค่อนข้างอารมณ์ร้อน และ ใช้อารมณ์ทุกครั้ง ส่วนผมก็ไม่เคยตอบโต้ขึ้นเสียงหรือเถียงเลยครับ และง้อเขาในที่สุดครับ และก็จะมีเรื่องที่ทะเลาะงอนใน ที่สาธารณะอีกมากมาย เหมือนคู่อื่นแหละครับ แต่ตอนนี้ ผมพยายามบอกเลิกเขามา 3 รอบแล้ว แต่ไม่สำเร็จสักที
เขาพยายามยื้อ พยายามใช้เหตุผลต่างๆนา ซึ่งมันมีน้ำหนักกว่าคำพูดของผมมาก ผมก็ต้องยอมเขา เพราะเขาบอกเขาจะยอมปรับอารมณ์ของเขา
ซึ่งมันค่อนข้าง Toxic พอสมควรเลยที่ต้องโดนขึ้นเสียง ตะคอก ต่างๆนา ส่วนผมเองไม่เคยตบตี หรือขึ้นเสียงใส่เขาเลย ผมเลยกลับไปคิดถึงวันแรก
วันที่เราทั้งคู่ต้องผ่านอะไรมาบ้าง ตอนจะบอกเลิกครั้งล่าสุด เขาตอบกลับคำถามผมมาคำนึงครับ
ผมถามว่า ทำไมเราไม่เป็นเหมือนคู่อื่น เขาตอบกลับมาว่า แล้วรู้ได้ไงว่าคู่อื่นไม่เป็นแบบนี้ แล้วพวกเขาผ่านมันมาได้ยังไง ผมเลยมาคิดทบทวนว่าวันแรกที่ผมเจอเขา และก่อนหน้าเขามันเป็นยังไง ก่อนเจอเขาผมเป็นคนรักอิสระ ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว เหนือใต้ออกตก เที่ยวงานเฟสต่างจังหวัด ไปไหนมาไหนคนเดียว แต่พอคบกับเขา ทุกอย่างมันหายไปหมด เหมือนสิ่งที่ผมต้องการจากการเลิกลาครั้งนี้คือ แค่ อิสระ ครับ แต่พอมาวันแรกที่ผมมาเจอเขา ผมยอมเอาอิสระมาแลกครับ แต่ตอนนี้ดูเหมือนผมอยากได้มันคืน
ส่วนเขาอยู่เฉยๆ ผมไปดึงเขาเข้ามาในชีวิตเอง ย้อนกลับไผ ผมคุยกับเขาได้ 26 วัน เพราะไม่อยากอยู่คนเดียวในช่วงเวลานึง เพราะหลังจาก26วันนั้น
ผมได้เข้ารับราชการทหารครับ 1 ปี แต่ผมคิดว่าเขาคงทิ้งผมไปแหละ แต่มาจนถงตอนนี้ครับ 2 ปี แล้ว เขาไม่เคยทิ้งผมไปไหนเลย เขารอผมมาตลอด
แต่ติดตรงเรื่อง อิสระที่ผมต้องการจะได้มันคืนมา ถ้าถามว่าผมรักเขาไหม ก็คงต้องตอบว่า 2 ปีที่ผ่านมา ผมไม่เคยมองใครอื่นใด ยอมมาตลอด เรื่องทะเลาะใหญ่แค่ไหน ไม่เคยตบตี ไม่เคยขึ้นเสียงใส่เขาเลย ปรับตัวเองมาตลอด ซึ่งตอนนี้ผมเอาเขามาอยู่กับผมได้ 9 เดือนแล้วครับ ผมไม่ได้ให้เขาทำงาน ผมให้เขาทำงานบ้าน แต่ตอนนี้เหมือนตัวตนผมจะเริ่มหายไป พ่อแม่เขาหวังเราไว้สูง ซึ่งเริ่มทำให้ผมกดดัน รักเขานะครับ แต่อยากเลิกเพราะ อยากให้เขาเจอคนที่ดีกว่า เทคแคร์ความรู้สึกเขาดีกว่าผม ทำให้เขายิ้มได้ ไม่อยากให้เขาต้องมาลำบาก มีรถให้เขานั่งสบายๆ เพราะเขาไปไหนมาไหนกับผมก็รถมอเตอร์ไซค์)
แต่ตอนที่จะเลิกกัน เขาบอกผมว่า เขาไม่เคยมองว่ามันแย่เลย เขาอาจจะบ่นนั่งไม่สบายบ้าง อะไรบ้าง แต่เขาก็ยังชอบไปเที่ยวกับผมด้วยรถคันนี้ 40-100 โล เขาก็ยอมไปด้วย เหมือนผมมาสร้างแผลให้เขาแล้วจะจากไปเลย ผมควรไปต่อยังไงดีครับ รักก็รักครับ แต่อยากลองกลับไปใช้ชีวิตคนเดียวดูครับ เพราะอยู่กับเขาแทบไม่เคยได้เจอเพื่อนเลย มี GPS ติดตามตลอดเวลา แต่ผมไม่ติด ไปไหนมาไหนบอกเขาตลอด แต่เขาไม่ให้ไปครับ
ผมอ่านกระทู้พี่ๆหลายคนมาบ้างแล้วครับ Pantip คือโลกความจริงครับ ผมอยากโดนเตือนสติจากพี่ๆหลายคนครับ ผมอายุ 23 ขอบคุณครับ