ไม่รู้ว่าวิตกกังวล เครียด กับการเป็นซึมเศร้านี่มันคล้ายหรือเหมือนกันไหมหรืออาจอยู่ในช่วงท้อเเท้แล้วคิดไปเอง กับกาหางานทำ

คือเราลาออกจากงานมาเองเนื่องจาก อาจจะเป็นเพราะตัวเราที่เข้ากับสภาพผู้คนร่วมงานเปล่านั้นไม่ได้รึป่าวหรือที่นั่นมันท็อกซิกมากไปจนเรากลายเป็นคนที่รู้สึกหวั่นกับอะไรหลายอย่าง เพราะกว่าเราจะตัดสินใจออกมาจากที่นี้ได้ก็ใช้ความอดทนระดับนึง เราคิดว่าการเลืกงานมาแล้วต้องมานั่งร้องไห้ หรือต้องมาคิดหนักเรื่องงานจนเป็นปัณหากับตัวเองจึงลาออก ซึ่งเราก็อยากตั้งใจออกเพื่อมาลดความเครียด แต่เราก็ยังมีแฟนที่คอยซัพพอร์ตอยู่ตลอด จนเรารู้สึกว่ามันต้องรีบหางาน เพราะเอาจริงเค้าก็ทำงานที่บริษัทเดียวกับเราแค่คนละสาขา เค้าขอให้อยู่ต่ออีกหน่อยแต่เราไม่ไหวเอง ซึ่งภาระมันก็รออยู่ จนต้องรีบหางานซึ่งหางานครั้งนี้มันไม่มีความมั่นใจกับตัวเองอย่างมาก ไม่มั่นใจกับตำแหน่งที่สมัคร กังวลทุกอย่างกลัวจะเหมือนงานที่เราเคยทำมามันท้อใจ อีก2วันเค้าก็จะสัมภาษณ์แล้วแต่เราไม่รู้สึกยากทำ เราควรยกเลิกดีไหม ซึ่งมีอีก1 บริษัทที่กำลังติดตาอมาแต่เค้าก็เงียบไป แต่เป็นงานที่เราอยากทำมากตอนเค้าติดต่อมาเราดีใจและเปลี่ยนอารมณ์ได้เลย แฟนเราก็อยากให้ไปนะ แต่เราอยากยกเลิกเพราะกลัวเสียเวลาเค้าตอนที่เราเข้าไปทำงานแล้วมันไม่จอย เพราะอารมณ์เราตอนนี้มันกำวลกับงานแล้วงานที่ทำก็ต้องบริการเรากลัวว่าจะต้องไม่มีความมั่นใจแน่ๆ สิ่งที่เราอยากจะทำนั้นบางทีมันก็ไม่รู้จะเป็นไปได้ไหมแต่แฟนเราเค้าเติบโตมาจสกงานประจำจนเป็นหัวหน้า เค้าไม่ค่อยสนับสนุนงานที่เราอยากทำอิสระค้าขาย ไม่วุ่นวายกับใคร ซึ่งเราพอสัมผัสได้ว่าคงไม่มีกำลังใจต่อแล้วแค่คนรักเราเค้าไม่เห็นด้วย บวกกับเราเป็นคนท้องถ่ายด้วย
ตอนปิดจบนี้หากใครเคยอ่านกระทู้ที่ผ่านมาจองเราอาจจะจำเราได้ เราก็อยากจะบอกให้เพื่อนรู้ว่า เราไม่ทำตัวแบบนั้นแล้ว ขอบคุณที่เคยอ่านมาเรื่อยๆนะคับ #อยากกลับตัวกลับใจอยากเป็นคนที่ดีพอ อิอิ