เรามีสวัสดีค่ะ เรามีเรื่องหนักใจมากและเป็นคนแพนิคกลัวนู้นนี่นั่นะเรื่องมีอยู่ว่าเราทะเลาะกับแม่บุญธรรมด้วยเหตุผลที่ว่าเค้าไล่ลูกชายเรา ลูกชายเราอายุสองขวบเค้าอยากเล่นกับยาย(คือแม่เราเอง) แต่แม่เราไล่เค้ามาหาเรา เค้าไม่มา ร้อง เราก็นั่งดูผนังรอลูกชายเดินมาหาเค้าด่าว่าเล่นบ่นแต่โทรศัพท์เงินจะหมดก็ไม่เคยคิดให้และเค้าเดินมาไปจะอาบน้ำก็เลยอุ้มลูกมาแล้วบ่นว่าทำไมไม่ฟังเค้าไม่ให้เล่นในห้องเค้าและแม่ก็ไปอาบน้ำและเมื่อเค้าอาบน้ำเรากำลังเอาลูกนอนลูกเราก็ร้อง งอแง ร้องไห้จนอาเจียน โยนของ เค้าเปิดประตูห้องน้ำมาด่าทอเราว่าอ้วกตีมันทำไมสมควรให้มันอ้วกและต่อด้วยคำหยาบคายจนเค้าสาปแช่งเราตบตีเราต่อหน้าลูกชายเราวัยสองขวบทีแรกเราปล่อยให้เค้าทำเรื่องจะได้จบจะได้ตายๆไป แต่ลูเราร้องงและเรียกเราแม่ แม่ เราเลยตั้งสติผลักเค้าออกและโทรแจ้งความ แม่บุญธรรมเรามีแฟนใหม่ตั้งแต่พ่อเสียยังไม่ถึง100วัน เราเข้าใจมาตลอดว่าเรารักเรามากกว่าพ่อจนกระทั่งพ่อเสียและเราก็พบเค้าในแบบอีกคนในเราที่เราโดนกระทำมาตลอด ในตอนนั้นที่เรายังวัยเรียนเค้าตบเราเราสู้เค้าด้วยการหยิกแขนเค้าและผลักและวิ่งหนีแต่พอโตมาเราปล่อยให้เค้าทำจนกว่าจะพอใจ เราบาปเรารู้ แต่เราไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหนเคยมีเจ้าทรงบอกให้ตัดกรรมด้วยการออกไปจากตรงนี้ เค้าสาปแช่งเราต่างๆนาๆ ขอจองเวรกับเราไปทุกภพชาติและไม่ขออโหสิกรรเราไม่รู้ว่าเราไปทำไรให้เค้า เค้าเกลียดเราแล้วเอามาเลี้ยงทำไม ไม่ได้ให้เราเรียนจนจบด้วย เราจะทำยังไงกับเหตุการณ์แบบนี้ดีคะ ใส่ร้ายเราว่าเราทำร้ายร่างกายเค้า ใส่ร้ายเราว่าเราทำร้ายลูกชายเราเอง