มาระบายเรื่องเพื่อนแล้วก็ขอคำปรึกษากับสิ่งที่ต้องการจะทำและสิ่งที่เจอค่ะ

ก่อนอื่นขอสวัสดีทุกคนที่มาอ่านกระทู้ของเราค่ะ ถึงแม้อายุของเราอาจจะไม่มากนักแต่ก็พอเจอเพื่อนมาหลายรูปแบบส่วนตัวของเราเองเป็นคนชิวมากค่ะเข้าใจในการแยกย้ายกันไปเติบโตและการที่เพื่อนจะมีเพื่อนใหม่ตลอดแต่ก็นั่นแหละค่ะไม่ใช่ทุกคนที่จะคิดเหมือนเรา เพื่อนเราตามหวงตามจู้จี้ตลอดเลยค่ะซึ่งเราเป็นคนขี้รำคาญมาก ๆ เจองี้ไปหัวเสียเลยค่ะเรารู้สึกไงเราจะแสดงอย่างนั้นเลยค่ะแต่แสดงไปเหมือนเพื่อนจะไม่รู้ตัวสักทีว่าเราไม่ชอบ เราชอบทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ตลอดช่วงนี้ปิดเทอมก็ต้องมีกลุ่มเล่นเกมประจำแต่กลุ่มนั้นไม่มีคนที่อยู่ในกลุ่มเพื่อนสนิทหลัก ๆ เลยค่ะ ​ถ้าเราจะถามว่าเราผิดมั้ยคะ เราก็คุยกับพวกเขาเหมือนเดิมแค่เรามาอยู่กับกลุ่มเล่นเกมบ่อยเพราะเพื่อนเราเล่นกันอีกเกมเราชวนเล่นเกมที่เราเล่นก็บิดกันตลอด เวลาเขาชวนเราเล่นเกมที่เขาเล่นบางทีตอนนั้นเราอาจจะเล่นเกมของตัวเองอยู่ไม่ว่างตอบ เขาก็จะเล่นของเขาไปปกติแล้วก็อีกแบบคือเราไม่อยากเล่นเราก็จะตอบไม่เล่นไปเลยแต่ของเขาคือข้ออ้างนู้นข้ออ้างนี้บางทีเราโทรกลุ่มเล่นเกมอีกเกมกันพอเขาเข้ามาเขาไปเล่นอีกเกมแล้วก็คุยกับเพื่อนในเกมเขาทั้ง ๆ ที่อยู่ในสายพวกเรา ( เรามีกลุ่มเล่นเกมหลัก ๆ 2 กลุ่มค่ะกลุ่มนึงคือจะมีพวกที่เล่นประจำกับเข้าบ้างไม่เข้าบ้างบางคนไม่เข้าเลยแล้วก็อ้างตลอด กับอีกกลุ่มเป็นกลุ่มที่เล่นกันตลอดเล่นประจำ ) เวลาเราเล่นในกลุ่ม 2 เขาก็จะมาตามหวงตามอะไรบอกว่ามีคนนั้นก็ไม่สนใจกันเลยทั้ง ๆ ที่เราก็คุยกับมันตลอดเราเอาอะไรแบบนี้ไปปรึกษารุ่นพี่เขาก็บอกว่าอาจจะเป็นเพราะความคิดเราโตกว่าเขา เพราะเขาบอกว่า กูจะไม่มีเพื่อนใหม่ถึงมีก็จะสนิทไม่เท่าพวก ซึ่งเราไม่คิดงั้นนะคะอย่างที่บอกเราเข้าใจกับการแยกย้ายกันมาก ​แต่เหมือนเขาจะไม่ เขาบอกว่าอยู่โรงเรียนใหม่กูจะกินข้าวกับทุกวันเราก็เลยบอกว่าไปกินกับเพื่อนเถอะเขาก็ตอบแบบที่เราบอกเลยค่ะถึงมีเพื่อนใหม่ก็ไม่สนิทเท่าพวก จนมาเมื่อวานเราเลยบอกประโยคนึงที่เราถือเป็นคติมาตลอดคือ"มันไม่มีอะไรเหมือนเดิมตลอดหรอก" จริง ๆ มีอะไรอีกเยอะมากตอนนี้สิ่งที่เราอยากทำคือทิ้งอะไรเก่า ๆ แล้วเดินออกมาจากจุดนั้นสักทีแต่เหมือนมันรั้งเราไว้ตลอดเลยค่ะ สุดท้ายขอขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ