เรามีเพื่อนสนิทคนนึง พอเพื่อนมีปัญหาทุกข์ใจจะทักมาระบายกับเราเสมอไม่ว่าจะเรื่องอะไร ทะเลาะกับแฟน ทะเลาะกับแม่ ผิดใจกับใครก็จะทักมาปรึกษา ตัดพ้อกับเรา ซึ่งเรามีลูกเล็กแต่ก็ซัพพอร์ตความรู้สึกเพื่อนเสมอ จะแชทกับเพื่อนตลอดจนเพื่อนสบายใจ เอาลูกเข้านอนเสร็จก็อยู่เป็นเพื่อนตี3ตี4เราก็ยอมอดนอนเพื่ออยู่เป็นเพื่อนแต่พอเพื่อนดีกับแฟนก็หายไปวันนึงเราเป็นหมาทุกครั้งแต่เราก็ไม่ว่าอะไร แต่พอเรามีปัญหาเราอยากปรึกษากับใครสักคนก็ทักหาเพื่อนคนนี้เราดิ่งสุดๆ ตอนเราทักเราบอกสะดวกคุยไหมเราไม่ค่อยโอเคเลย เพื่อนตอบว่าพึ่งตื่น เราก็บอกว่างั้นทำธุระส่วนตัวให้เสร็จก่อนก็ได้เรารอได้ก็หายไปเลยจนค่ำเราก็รู้สึกว่าทำไมเวลาเพื่อนดิ่งเราอยู่กับเพื่อนได้เสมอ แต่พอเป็นเราที่ดิ่งเพื่อนกลับไม่ซัพพอร์ตเราบ้าง เราก็ไปโพสว่า เวลาเพื่อนมีปัญหาจะเจอเราเสมอแต่พอเรามีปัญหาไม่เคยเห็นเพื่อนเลย เขาคงเห็นเขาก็โพสสตอรี่ว่าอย่าเอาแต่ตัวเองสิ เราน้อยใจนะเลยไม่ทักแชทคุยกับเพื่อนนี้เลยตั้งแต่ก่อนสงกรานต์ วันนี้เราก็คิดถึงเพื่อนเลยทักหาพิมว่าคิดถึงนะ เพื่อนออนเฟสแต่ไม่อ่านข้อความเราจนตอนนี้..ตอนดีๆบอกเราคือเพื่อนที่รักที่สุดแก่ตัวไปชวนเราไปอยู่บ้านปลายนาด้วยกัน เราว่าเราจะตัดใจเลิกคบไปเลยเพราะมีแต่เราที่อยู่เคียงข้าง พองอนกันเราก็ทักง้อก่อนทุกครั้งทั้งๆที่เราไม่ผิดก็คิดว่าชั่งเถอะยอมๆเพื่อนไป แต่พอบ่อยๆเรากลับรู้สึกเหมือนเพื่อนคนนี้ไม่ได้แคร์อะไรมากมายขนาดนั้น เพื่อนๆว่าเราทำถูกไหมค่ะที่จะยอมแพ้ตัดใจเลิกคบไปเลย เสียใจเหมือนกันที่เหมือนเราแคร์เพื่อนฝ่ายเดียว
เคยผิดใจกับเพื่อนสนิทจนเลิกคบกันไหม