มันเป็นเรื่องปกติมั้ยครับ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยโดนชมมีแต่ความเฉยชา เวลาผมมีเรื่องกลุ้มใจแทนที่จะถาม"ลูกมีเรื่องกลุ้มใจไรมั้ยบอกแม่ได้นะแม่จะรับฟัง"แต่ไม่!ไม่เลย แม่มาหาว่าเป็นผม"พวกติดเกม.ซึมเศร้า.เก็บกด" ผมรู้ว่าผมเป็นลูกที่ไม่ไดเรื่องจะทำไรก็ไม่ถูกใจ เพราะผมมันไม่ดีพอ แม่ช่วยเข้าใจผมได้มั้ย ช่วยสนับสนุนผมได้มั้ย ช่วยรับฟังผมได้มั้ย ทุกวันนี้เวลาโดนว่านิดหน่อยผมก็ร้องออกมาเองแทบกลั้นไม่อยู่ กลัวคำพูดแม่มาก เราอ่อนแอขนาดนี้เลยหรอ ไม่กล้าอธิบายเพราะโดนด่าว่าเถียงตลอด
ที่ผมชอบเก็บตัวอยู่คนเดียวเพาระมันสบายใจ ช่วยเข้าใจหน่อย
โดนแม่ตัวเองด้อยค่ามันเป็นเรื่องปกติมั้ย
ที่ผมชอบเก็บตัวอยู่คนเดียวเพาระมันสบายใจ ช่วยเข้าใจหน่อย