เราแปลกไหมที่อิจฉาคนอื่นแล้วก็เกลียดที่ใครได้ดีไปมากกว่า

มันเป็นความรู้สึกที่พยายามจะหักห้ามใจตัวเองไม่ให้อิจฉาหรือน้อยใจที่ไม่มีแบบคนอื่นหรือชีวิตไม่ดีแบบคนอื่นสักที หนูควรทำยังไงดีหรอคะ แบบต้องฝืนทำเป็นยินดีเวลาคนใกล้ตัวมีอะไรดีๆทั้งๆที่ในใจคืออยากให้ตัวเองได้ดีและประสบความสำเร็จมากกว่าฟิลแบบฉันต้องได้ดีกว่าฉันต้องมีคนรักมีคนชอบมากกว่าไรงี้ค่ะ หนูอยากรู้ว่าต้องทำยังไงจริงๆ ตำหนิกันได้นะคะแต่อย่าแรงมากนะ