หว่านพืชเช่นไรในพสุธา ย่อมได้ผลมาดังหว่านลง หว่านดีได้ดีสุขยืนยง หว่านชั่วจมลงในเงากรรม

O ให้เราสองขาดกันแต่วันนี้ อย่าได้มีหัวใจอาลัยหา ความรู้สึกอ่อนหวานมันด้านชา ปรารถนาคงเหลือ .. เพียงเพื่อลืม O อัสดงคต .. ดวงรพี .. คล้ายรีรอ จะทอดทอสุรภาพ .. ให้ปลาบปลื้ม ก่อนโอนแสงดาวกระพริบให้หยิบ

ลอดอุโมงค์โถงต้นไม้ไล้น่านฟ้า พสุธาดูสวยดุจห้วงฝัน วิมานเงามรกตก่ายรำพัน อัศจรรย์ช่อเชิงชั้นปรุประลาย โอเอซีสท่ามแดดบรรลัยกัลป์ รถรานั้นได้พักผ่อนรอนกระหาย ออกซิเจนบริสุทธิ์จุดประกาย บรรเทาบ่ายร้อนเร

0 ที่เห็นทอดยาวไกลคงใฝ่ฝัน ด้วยในชาติมีชั้นคอยกั้นขวาง ไม่รู้หนาวรู้ร้อนจึงว่อนวาง ลงแทรกกลางบทกรรมชี้นำไป 0 ปราศใบไม้สายลมและแสงแดด มีเพียงแวดล้อมขวัญกับฝันใฝ่ และเพียงหวานหอมกลั้วกับหัวใจ กับรันทดอา

0 ฟ้าไร้ฝนหล่นร่วง .. ถึงช่วงแดด ปล่อยรังสีเพื่อจะแผดเพื่อจะเผา ชั่วเพียงไฟลามธูป, บางรูปเงา พร้อมเดียงสาวัยเยาว์ .. ก็เข้าครอง 0 กอปรท่วงทีบทกรรมอย่างธรรมชาติ คลายวงวาสน์รองรับให้จับจ้อง ท่วงทีนั้นสำ