ข้อมูลของกองทุนประกันสังคม เทียบกับกับ กบข.

เรามาเริ่มต้นด้วยประวัติศาสตร์การก่อตั้งกองทุนทั้ง 2 ครับ

    1. ประวัติการก่อตั้งกองทุนประกันสังคม

กองทุนประกันสังคม เป็นกองทุนที่จัดตั้งขึ้นเพื่อให้ความคุ้มครองด้านสวัสดิการสังคมแก่แรงงานในระบบ โดยช่วยให้ผู้ประกันตนได้รับสิทธิประโยชน์ในกรณีต่างๆ เช่น เจ็บป่วย คลอดบุตร ทุพพลภาพ ว่างงาน และเงินบำนาญชราภาพ

การก่อตั้งและพัฒนาของกองทุนประกันสังคม

- เริ่มต้นแนวคิด

ระบบประกันสังคมในไทยมีแนวคิดมาตั้งแต่ สมัยรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม (ประมาณปี 2495) แต่ยังไม่มีการดำเนินการจริง และมีการคัดค้านการก่อตั้งมาเรื่อย ๆ แต่ก็มีการศึกษาระบบประกันสังคมของประเทศอื่นๆ เพื่อเป็นต้นแบบ

- เริ่มนำร่องโครงการประกันสังคม

ในปี พ.ศ. 2515 มีการออก พระราชบัญญัติเงินทดแทน พ.ศ. 2515 ซึ่งเป็นกฎหมายฉบับแรกที่เกี่ยวกับการคุ้มครองลูกจ้างเมื่อเกิดอุบัติเหตุหรือเจ็บป่วยจากการทำงาน แต่ยังไม่ครอบคลุมถึงสิทธิประโยชน์ด้านสุขภาพและสวัสดิการอื่นๆ

- การประกาศใช้พระราชบัญญัติประกันสังคม

มีความพยายามที่จะมีกองทุนประกันสังคมมาตลอด จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2533 ได้มีการออก พระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ. 2533 ซึ่งมีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 2 กันยายน 2533 เริ่มแรกใช้กับสถานประกอบการที่มีลูกจ้างตั้งแต่ 20 คนขึ้นไป ในปี พ.ศ. 2536 มีการขยายความคุ้มครองไปยังสถานประกอบการที่มีลูกจ้างตั้งแต่ 10 คนขึ้นไป ต่อมาในปี พ.ศ. 2545 ได้ขยายให้ครอบคลุมสถานประกอบการที่มีลูกจ้าง 1 คนขึ้นไป

- โครงสร้างของกองทุนประกันสังคม

กองทุนประกันสังคมบริหารโดย สำนักงานประกันสังคม (สปส.) ภายใต้ กระทรวงแรงงาน และมีรายได้จาก เงินสมทบ ของ

ลูกจ้าง/ผู้ประกันตน ร้อยละ 5

นายจ้าง ร้อยละ 5

รัฐบาล ร้อยละ 2.75

แต่คิดจากเงินเดือนสูงสุดไม่เกิน 15,000 บาท ดังนั้นร้อยละ 5 จึงเท่ากับไม่เกิน 750 บาทต่อเดือน

- สิทธิประโยชน์ของกองทุนประกันสังคม

กองทุนประกันสังคมให้ความคุ้มครองแก่ผู้ประกันตนใน 7 กรณีหลัก ได้แก่

เจ็บป่วย

คลอดบุตร

ทุพพลภาพ

เสียชีวิต

สงเคราะห์บุตร

ว่างงาน

บำนาญชราภาพ

ปัจจุบันของกองทุนประกันสังคม

ปัจจุบันกองทุนประกันสังคมครอบคลุมแรงงานหลายล้านคน และมีการขยายความคุ้มครองไปถึง แรงงานนอกระบบ (มาตรา 40) เพื่อให้ประชาชนทั่วไปสามารถเข้าถึงสวัสดิการทางสังคมได้มากขึ้น

--------------------------------------------------------------------------

   กบข. ก่อตั้งขึ้นตาม พระราชบัญญัติกองทุนบำเหน็จบำนาญข้าราชการ พ.ศ. 2539 ซึ่งมีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 27 มีนาคม 2539 โดยเป็นการเปลี่ยนแปลงระบบบำเหน็จบำนาญของข้าราชการจากเดิมที่ใช้ระบบ "Defined Benefit" (DB) หรือการรับเงินบำนาญจากภาครัฐเพียงอย่างเดียว มาเป็นระบบ "Defined Contribution" (DC) ที่ให้ข้าราชการร่วมออมเงินเอง มีสถานะเป็นองค์กรของรัฐที่จัดตั้งขึ้นตามกฎหมายเฉพาะ ไม่มีสถานะเป็นส่วนราชการหรือรัฐวิสาหกิจ เป็นระบบเสริมระบบบำเหน็จบำนาญเดิม

     วัตถุประสงค์ของ กบข.

ส่งเสริมการออมระยะยาว สำหรับข้าราชการเพื่อให้มีเงินใช้จ่ายหลังเกษียณ แบ่งเบาภาระงบประมาณของภาครัฐ ในการจ่ายเงินบำนาญให้กับข้าราชการสนับสนุนให้ข้าราชการมีทางเลือกในการลงทุน เพื่อให้ได้ผลตอบแทนที่เหมาะสม

รูปแบบการออมของ กบข.

- ข้าราชการที่เป็นสมาชิก กบข. จะต้องส่งเงินสะสมเข้ากองทุนในอัตราขั้นต่ำ 3% ของเงินเดือน (หรือเลือกส่งเพิ่มได้สูงสุด 15%)

- รัฐบาลจะสมทบเงินให้อีก ในอัตราที่เท่ากับอัตราเงินสะสมขั้นต่ำ 3%

- เงินในกองทุนจะถูกนำไปลงทุนเพื่อสร้างผลตอบแทนให้กับสมาชิก

     ข้าราชการที่เป็นสมาชิก กบข. เมื่อออกจากราชการ หรือ เกษียณอายุราชการ จะได้รับเงินก้อน กบข. หรือจะให้ กบข. ทยอยจ่ายคืนเป็นรายเดือนก็ได้ และบำเหน็จหรือบำนาญจากส่วนราชการเจ้าสังกัด ซึ่งเงินก้อน กบข. เป็นส่วนผสมระหว่างเงินออมของสมาชิกกับ เงินสมทบและเงินชดเชยจากบำนาญจากรัฐ และผลประโยชน์จากการลงทุนที่ กบข. บริหารจัดการให้

การเป็นสมาชิก กบข.

ข้าราชการที่เข้ารับราชการตั้งแต่วันที่ 27 มีนาคม 2540 เป็นต้นไป จะต้องเป็นสมาชิก กบข. โดยอัตโนมัติ

ข้าราชการที่รับราชการก่อนหน้านี้สามารถเลือกเข้าร่วม กบข. ได้ตามความสมัครใจ

ปัจจุบัน กบข. ดูแลเงินออมของข้าราชการจำนวนมากและมีบทบาทสำคัญในการบริหารเงินลงทุนเพื่อให้สมาชิกมีเงินออมเพียงพอสำหรับการเกษียณอายุ