คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
เราค่ะ เจอเหตุการณ์เหมือนกับคุณเลยค่ะ เงินเดือนก็เรทเดียวกัน เราเชื่อว่านี่คือการบีบทางอ้อม
เราเลือกลาออก ค่ะ แต่สำหรับคุณ เราขอให้ข้อคิดคุณ เพราะเราผ่านประสบการณ์มาก่อน
- คุณเหลืออายุงาน กี่ปี ถ้าเหลือน้อย อดทน ถึงเกษียณ รอรับเงินชดเชย ก่อน ดีกว่าค่ะ
เสียดายทำงานมา 20 ปี เงินชดเชยไม่ใช่น้อย
- คุณมีแผน รองรับ เรื่องงานเสริม มั้ย เช่น มีสกิลที่พอออกมาทำ ฟรีแลนซ์
เพราะเมื่อคุณออกมาแล้ว คุณจะว่าง จนบางทีกินอารมณ์ตัวเอง ยิ่งมีเงินเดือนสูง
พอออกมาพักหายเครียด ก็จะเกิดเสียดาย เว้นแต่คุณจะมีอะไรทำแก้เหงา
- ตำแหน่ง คือหัวโขนค่ะ สลัดทิ้งได้มั้ย อยู่ไปเรื่อยๆ
ให้ ผู้บริหาร ทนไม่ได้จ้างออกเองค่ะ เผื่อได้เงินชดเชย ด้วยค่ะ อย่าออกมามือเปล่าค่ะ
เรื่องนี้ เรื่องของใจ ใจ เลยค่ะ อดทนได้มั้ยค่ะ แต่เข้าใจนะคะ เพราะเราก็แพ้ ข้อนี้
ส่วนที่เราลาออก เพราะ เรามีข้อ 1 ข้อ 2 แต่เราทำใจข้อ3 ไม่ได้
ซึ่ง ไม่ใช่เราไม่ได้โดนแค่เรื่องตำแหน่ง เราโดนมากกว่านั้น คือ เราอยู่แล้วว่าง ไม่มอบหมายงาน
โดนหยามด้วยคำพูด จากคนของเจ้านายและไม่ได้รับการปกป้องจากนาย
สุดท้าย คิดดีๆๆ นะคะ ( คำนี้เราได้คำเตือนมา ก็ขอส่งต่อให้คุณนะคะ) ทำเพื่อตัวเอง อย่าใช้อารมณ์ เอาใจช่วยนะคะ
เราเลือกลาออก ค่ะ แต่สำหรับคุณ เราขอให้ข้อคิดคุณ เพราะเราผ่านประสบการณ์มาก่อน
- คุณเหลืออายุงาน กี่ปี ถ้าเหลือน้อย อดทน ถึงเกษียณ รอรับเงินชดเชย ก่อน ดีกว่าค่ะ
เสียดายทำงานมา 20 ปี เงินชดเชยไม่ใช่น้อย
- คุณมีแผน รองรับ เรื่องงานเสริม มั้ย เช่น มีสกิลที่พอออกมาทำ ฟรีแลนซ์
เพราะเมื่อคุณออกมาแล้ว คุณจะว่าง จนบางทีกินอารมณ์ตัวเอง ยิ่งมีเงินเดือนสูง
พอออกมาพักหายเครียด ก็จะเกิดเสียดาย เว้นแต่คุณจะมีอะไรทำแก้เหงา
- ตำแหน่ง คือหัวโขนค่ะ สลัดทิ้งได้มั้ย อยู่ไปเรื่อยๆ
ให้ ผู้บริหาร ทนไม่ได้จ้างออกเองค่ะ เผื่อได้เงินชดเชย ด้วยค่ะ อย่าออกมามือเปล่าค่ะ
เรื่องนี้ เรื่องของใจ ใจ เลยค่ะ อดทนได้มั้ยค่ะ แต่เข้าใจนะคะ เพราะเราก็แพ้ ข้อนี้
ส่วนที่เราลาออก เพราะ เรามีข้อ 1 ข้อ 2 แต่เราทำใจข้อ3 ไม่ได้
ซึ่ง ไม่ใช่เราไม่ได้โดนแค่เรื่องตำแหน่ง เราโดนมากกว่านั้น คือ เราอยู่แล้วว่าง ไม่มอบหมายงาน
โดนหยามด้วยคำพูด จากคนของเจ้านายและไม่ได้รับการปกป้องจากนาย
สุดท้าย คิดดีๆๆ นะคะ ( คำนี้เราได้คำเตือนมา ก็ขอส่งต่อให้คุณนะคะ) ทำเพื่อตัวเอง อย่าใช้อารมณ์ เอาใจช่วยนะคะ
แสดงความคิดเห็น
ใครเคยตกอยู่ในสถานะการณ์แบบนี้ในที่ทำงานบ้าง
จนมาวันนึงมีคนที่เข้ามาทีหลัง และช่วงแรกๆก็ทำงานระดับพอๆกัน แล้ววันนี้เขาได้ขึ้นเป็นหัวหน้าเรา
ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะทำใจยอมรับได้ไหม
แต่บริษัทก็ให้ผลตอบแทนค่อนข้างดี ต่อเดือนก็ 6 หลัก
แต่ตอนนี้ทำงานไม่มีความสุขเลย ยังทำใจยอมรับไม่ได้
บางทีเรื่องเงินก็ไม่ได้ทำให้เราอยากทำงาน และรู้สึกว่าตัวเองยิ่งต่ำลงเรื่อยๆ เพราะรุ่นน้องก็ไม่ให้ความเคารพ เพราะเราไม่ได้มีอำนาจอะไร อยากรู้ว่าใครเคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้บ้าง และมีวิธีจัดการความคิดยังไง
หรือเราควรลาออกดี ถ้าออกไปอยู่ในสังคมที่อยากอยู่ รู้สึกว่าตัวเองจะทำงานได้มีประสิทธิภาพมากกว่าเยอะ
เรื่องเงินเป็นเรื่องรองแล้ว เพราะถ้าลำพังเงินเก็บที่มีอยู่ก็น่าจะอยู่ได้แบบทุกวันนี้ไปจนแก่แล้ว แค่อยากทำงานหรือทำอะไรที่มีความสุขดีกว่า
ความคิดก็จะวนๆอยู่แบบนี้ว่า ทำไมเราต้องมาเป็นลูกน้องคนที่เราไม่ได้นับถือเขาเป็นหัวหน้า เราก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรที่ต้องทน
วนๆกับความคิดแบบนี้ ใครเคยมีประสบการณ์กับสถานการณ์แบบนี้จัดการยังไงกันบ้าง