เงียบเศร้าร่มเงาบนถนนเก่าแก่ เคลื่อนไหวราวสิ่งมีชีวิต แดดหนาว,พลบค่ำ ระเหิรหก...เจ้านกกระจิบ แว่วระฆังเหง่งหง่างจากที่ใดสักแห่ง สัมผัสลมหนาวแหบแห้งริมฝีปาก ฟ้าคงเป็นเช่นฟ้า บางใบไม้ชรา...ระบำลม ร่มเงา

จากกระทู้https://pantip.com/topic/43488296/comment2❤️❤️❤️ อนิจจังรักร้าง (กลโคลงฟักแฝด) ❤️❤️❤️กระทู้คำถามติดตามโคลง สี่สุภาพ แต่งกลอน.ความคิดเห็นที่ 2.ถอดกลโคลง.อนิจจัง ทุกข์เกิดแล้ว --- ดับไปความไม่เ

คงได้แต่ฝากคำนำสื่อสารผ่านวานวัน นานเนิ่น เกินหน่ายหนีด้วยฤทัย หมายมั่น กานท์กวีวาดวลี มีพ้รอม  ที่น้อมนำ ตั้งแต่เริ่ม เติมฝัน หมายฟันฝ่าหญิงคนหนึ่ง ด้นดั้น จนถลำมนต์กวี ชี้ช่อง เหมือนจองจำให้กรอ

สิ่งนี้ชื่อว่าความรัก รุ่งเช้าของวันฟ้าใส ลืมตาเพื่อชีวิตใหม่ เธอ...คือแสงแดดอุ่น โอบกอดฉันไว้ในอ้อมใจเธอ คือเสียงนกร้องกล่อมโลก คือสายลมพัดพลิ้วลูบไล้ใจฉัน แว่วดนตรีไพเราะลำนำเพลงรัก ฉันจับชายกระโป