รู้สึกน้อยใจคนในบ้าน

อยากมีเรื่องปรึกษาครับ พอดีผม
มีน้องชาย 1 คน แต่น้องคนละพ่อ พ่อของผมเขามีครอบครัวใหม่ และแม่ผมก็เช่นกัน ส่วนตัวผมโตมากับแม่ ตั้งแต่เล็กจนโต ผมยอมรับครับ ว่าผมระหว่างทางที่ผมโตมา ผมดื้อบ้าง ตามประสาวัยรุ่น ผมโตมากับยายเพราะแม่ต้องไปทำงานต่าง จังหวัด จนแม่ผมมีครอบครัวใหม่และย้ายกลับมาบ้าน ตั้งท้องน้อง นั่นเป็นเวลาที่ผมได้เริ่มอยู่กับแม่จริงๆ แต่ถึงจะอยู่กับแม่ แต่ปมก็รู้สึกได้ว่าท่านอาจจะไม่ได้สนใจอะไรผมมากมาย จนน้องคลอดและ โตมา เรื่อยๆ ระหว่างผมกับน้อง มันดูมี เรื่องที่จะทำให้เปรียบเทียบ มากมาย เช่น น้องเรียนเก่ง ผมเรียนแย่ น้องดูเป็นเด็กในสายตาแม่ทุกๆอย่าง เมื่อก่อนตอนแม่ยังไม่มีครอบครัวใหม่ เวลาแม่กลับบ้าน ผมชอบโดนแม่บ่นว่า ผมเป็นตัวถ่วงในชีวิตท่าน จนแม่มีครอบครัวใหม่ ชีวิตท่านก็ดีขึ้น สามีใหม่แม่เป็นคนดึงชีวิตท่านมา ท่านเคยบอกผม และท่านดูรักสามี และน้องชายผมมาก จนเวลาผ่านมาถึงปัจจุบัน มักจะมีข้อเปรียบเทียบให้ผมรู้สึก ตลอด ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน แม่ชอบบอกว่า ผมคิดไปเองว่าแม่ไม่รัก แต่ทำไมผม กลับรู้สึกว่ายาย รักผมมากกว่าซะอีก ไม่ว่าผมจะเจออะไรที่ผ่านมา น้อยมากที่แม่จะปกป้อง และกลับรู้สึกเป็นคนนอกทุกๆครั้งที่ ไปไหนมาไหนกับแม่และครอบครัวใหม่  จริงๆ คงเป็นผมเองที่ผิด คิดไม่ดีกับแม่ แต่ผมก็อดน้อยใจไม่ได้ว่าแม่รักลูกไม่เท่ากันจริงๆ