คือจขกท.รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนชอบคิดจินตนาการไปเรื่อยๆ ชอบอยู่คนเดียวเเล้วนั่งคิดว่าโตขึ้นเราจะเป็นแบบนี้ดีกว่าไปเที่ยวที่นี้ดีกว่าชอบคิดไปเรื่อยๆมีความฝันที่อยากจะทำเยอะมากแต่วันไหนอยู่กับเพื่อนจะชอบถามว่าโตขึ้นเราจะสนิทกันเหมือนเดิมมั้ย พวกเราจะเรียนอะไรดี โตขึ้นเราจะสวยมั้ยเราจะมีบ้านสวยๆอยู่หรือเปล่าเราจะได้เที่ยวเหมือนที่ฝันหรือเปล่าแบบจะถามอะไรที่ดูเพ้อเจ้อไปเรื่อยๆอะค่ะหรือวันไหนซึมๆก็จะตัดพ้อทุกอย่างเลยว่าทำไม่ได้ เราจะไปทำอะไรได้บ้างแม้จะภูมิใจมั้ยแม่จะมีความสุขหรือปล่าวอะไรประมาณนี้แต่เวลาอยู่คนเดียวบางทีชอบคิดอะไรลบๆแล้วบางทีก็ร้องไห้บางทีก็ซึมหนักเพราะร้องไห้ไม่ออกบางทีก็ชอบนั่งดูรูปเก่าๆ ตอนเด็กๆ บางทีก็คิดว่าเราไม่สมควรที่จะมีใครคบด้วยเพราะกลัวว่าตัวเองแปลกเพื่อน พวกพี่ๆคิดยังไงบ้างกับอาการนี้คะมันแปลกหรือเปล่า