หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
ฉันจึงฝากลมหนาวถามข่าวใจ
กระทู้สนทนา
แต่งกลอน
บทกวี
กลอนรัก
"คิดถึงฉันบ้างไหมใครคนนั้น
คนที่ฉันฝันเพ้อละเมอหา
คนที่ฉันอยากพานพบเทียวสบตา
คนที่ใจปรารถนาแนบอุ่นไอ
เช้าแล้ว...
ยินเสียงแว่วของสายลมวู่ไหว
สายลมของความคิดถึงส่งถึงใคร
เขาจะรู้ตัวบ้างไหมใจคิดถึง
ลมหนาว...
ฤดูกาลยืดยาวเช้าซึ้ง
ขณะคิดเห็นหน้าเขาเฝ้ารำพึง
ฉันจึงฝากลมหนาวถามข่าวใจ"
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
⏳📖📘 ลมหนาวเหมันต์รำพันรัก 📘📖⏳
Me Before You (Orchestral) - Craig Armstronghttps://www.youtube.com/watch?v=8t7gF_1YJaM @ ลมหนาวเหมันต์รำพันรัก (สูญ) &n
สมาชิกหมายเลข 6000028
⏳📖📘 ลมหนาวเหมันต์รำพันรัก ๒ 📘📖⏳
The Atlas March (Original Version) - Tom Tykwer, Johnny Klimek, and Reinhold Heilhttps://www.youtube.com/watch?v=i2UfHUZ-1mE @ ลมหนาวเหมันต์รำพันรัก (หวน) &n
สมาชิกหมายเลข 6000028
รักในคีย์เศร้า
รักในคีย์เศร้า 1. หลงเธอ ยามสบตาเธอ... ฉันเพ้อเคลิ้มหลง งดงามเอวองค์... วงพักตร์สดใส ยามยิ้มเย้ายวน... อบอวลอุ่นใจ หาเคยพบใคร... ละไมเท่าเธอ อยากจะบอกร
สิงห์ริมถนน
***คิดถึงเหลือเกิน***
***คิดถึงเหลือเกิน*** อยากจะบอกออกไปให้รู้ว่า แม้นเวลาผ่านกาลนานแค่ไหน ครั้งเราต้องห่างกันนั้นแสนไกล แต่ดวงใจใฝ่เพ้อละเมอครวญ ยามราตรีเงียบงันฉันมิหลับ นอนกระสับกระส่ายร่ำไห้หวน คิดถึงเมื่อวา
สุนันยา
O แรกอรุโณทัย .. O
0 เมื่อแสงเรื่อรองงามแห่งยามรุ่ง ค่อยค่อยฟุ้งฟายอณูเพรียกตรู่สาง คลี่ปลายปีกปักษินล้อมถิ่นทาง โลกเบื้องล่างก็ค่อยฟื้นขึ้นตื่นตัว 0 ดอกดวงมวลน้ำค้าง .. หยาดวางเม็ด พร่างราวเกล็ดแก้วบน .. ความหม่นหลัว ล
สดายุ...
เสียงที่หลงทางในหมอก
บทที่ 1 : เสียงลมหายใจของภูผาหมอกขาวลอยอ้อยอิ่ง ราวกับลมหายใจของภูเขาที่ไม่เคยสิ้นสุดทุกสายหมอก โอบล้อมซ่อนความลับที่ไม่มีใครรู้เงียบงันปกคลุม เหมือนหัวใจที่หยุดเต้นไปชั่วขณะแต่ความเงียบนั้น กลับดังกว
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
ต้นไม้หลังฝน — หัวเราะเยาะเงาแห่งอนาคต
บท 1 — หยดน้ำบนใบไม้หยดน้ำเล็ก ๆ เกาะพราวบนปลายใบมันส่องแสงวับเหมือนอัญมณี แต่ไม่มีค่าพอจะขายฉันหัวเราะกับตัวเอง—ที่เคยไล่ตามเพชรพลอยในวันพรุ่งนี้ทั้งที่ความงามของหยดน้ำตรงหน้า ก็เพียงพอจะ
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
"โลกอีกด้านของเมื่อวานนี้"
สายหมอกยามเช้าคลุมทุ่งข้าวร้างกลิ่นดินเปียกจากฝนเมื่อคืน ลอยปะทะลมหายใจฉันเงาโค้งของต้นตาลเก่ากวัดแกว่งบนพื้นดินเหมือนมือใครกำลังโบกลาโลกที่ไม่มีใครอยู่ ฉันเดินผ่านทางเก่าที่เคยเต็มไปด้วยเสียงเด็กบัดน
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
O เพียงคำเดียว .. O
O รูปเอย .. รูปแพงเจ้า ค่ำจดเช้าแต่ละห้อยเฝ้าคอยเห็น ในดวงจิตเหงาเงียบก็เพียบเพ็ญ ความเอื้อเอ็นดูล้ำ .. คอยค้ำคา O เคยหรือใจ-หยุดคิด-แม้นิดหนึ่ง หยุดซาบซึ้งความวอน .. ออดอ้อนหา ทุกหลับฝัน .. คำนึงก็ตร
สดายุ...
เดินไปจากความเหงาของเยาว์วัย
หมอกบางขาวลอยเหนือทุ่งแสงแรกของวันเลียผิวข้าวอ่อนเสียงระฆังวัดไกลพาใจฉันกลับไปสู่ความเงียบขณะที่เสียงควายลากไถยังเป็นบทสวดของผืนดิน ฉันเคยนั่งฟังเสียงลมผ่านรวงข้าวเหมือนฟังคำสอนของฤๅษีในถ้ำหิมาลัยแต่แ
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บทกวี
กลอนรัก
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
ฉันจึงฝากลมหนาวถามข่าวใจ
คนที่ฉันฝันเพ้อละเมอหา
คนที่ฉันอยากพานพบเทียวสบตา
คนที่ใจปรารถนาแนบอุ่นไอ
ยินเสียงแว่วของสายลมวู่ไหว
สายลมของความคิดถึงส่งถึงใคร
เขาจะรู้ตัวบ้างไหมใจคิดถึง
ฤดูกาลยืดยาวเช้าซึ้ง
ขณะคิดเห็นหน้าเขาเฝ้ารำพึง
ฉันจึงฝากลมหนาวถามข่าวใจ"