ฉันจึงฝากลมหนาวถามข่าวใจ

ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์ ฝากลมพา เพลงนี้ ไปถึงเธอ ร่วมละเมอ มัวไหว ในห้วงฝัน อยากให้เรา รับฟัง มันด้วยกัน อยู่ทุกเมื่อ เชื่อวัน นิรันดร์ไป บรรจงสู่ มุมภวังค์ ดังตั้งจิต นำชีวิต ของเรา ให้ลอย

ยามราตรีหมอกมัวทั่วพนาศ เสียงจักจั่นขับขานสะท้านไหว แสงจันทร์เพ็ญเย็นชื้นระรื่นใจ แต่เงาไม้กลับเคลื่อนเหมือนมีคน ยินเสียงครวญหวีดแว่วจากแนวป่า คล้ายเสียงผ้าขาวพรายร่ำคร่ำบ่น ผีตายโหงโศกเศร้าระทมทน ยั

หนาวเมืองอื่น หิมะโปรย โรยหนาวสั่น แต่ไทยนั้น หนาวมีฝน จนท่วมนั่น หนาวจนเหงื่อ ท่วมกาย วายชีวัน ถือพัดกัน นั่งกระพือ คือหนาวไทย ฉันนั่งรอ ลมหนาว เช้าจรดค่ำ จะดื่มด่ำ กับความเย็น เป็นได้ไหม พฤศจิกา แล

รักในคีย์เศร้า     1. หลงเธอ   ยามสบตาเธอ... ฉันเพ้อเคลิ้มหลง งดงามเอวองค์... วงพักตร์สดใส ยามยิ้มเย้ายวน... อบอวลอุ่นใจ หาเคยพบใคร... ละไมเท่าเธอ   อยากจะบอกร

***คิดถึงเหลือเกิน*** อยากจะบอกออกไปให้รู้ว่า แม้นเวลาผ่านกาลนานแค่ไหน ครั้งเราต้องห่างกันนั้นแสนไกล แต่ดวงใจใฝ่เพ้อละเมอครวญ ยามราตรีเงียบงันฉันมิหลับ นอนกระสับกระส่ายร่ำไห้หวน คิดถึงเมื่อวา

@ เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว เหงาเดียวดาย กายอย่าง มิว่างเว้นแอบซ่อนปลีก หลีกเร้น ลำเค็ญยิ่งเดินทอดน่อง ท่องเอื่อย เฉื่อยประวิงคราเหนื่อยพิง ผืนฟ้า ภูผาเคียง รำพึงร้าง ลางเลา เงาแม่หญิงสรรพสิ่ง นิ่ง

กลางคลื่นเคล้าลมคลั่ง เรือฝันยังพาผันไป แดดล้อมขอบฟ้าไกล ใจยังลอยละเมอฝัน เสียงคลื่นดังกล่อมจิต พาให้คิดถึงคืนวัน เหงื่อเค็มเจือเกลียวกัน คือชีวันกลางท้องชล ค่ำมืดดาวพราวฟ้า ลมพัดมาพาใจวน เหมือนเสีย

หมอกบางขาวลอยเหนือทุ่งแสงแรกของวันเลียผิวข้าวอ่อนเสียงระฆังวัดไกลพาใจฉันกลับไปสู่ความเงียบขณะที่เสียงควายลากไถยังเป็นบทสวดของผืนดิน ฉันเคยนั่งฟังเสียงลมผ่านรวงข้าวเหมือนฟังคำสอนของฤๅษีในถ้ำหิมาลัยแต่แ