ยุคโบราณมีอารยธรรมเมโสโปเตเมีย ส่วนบ้านฉันมีสิ่งที่เรียกว่าอารยธรรมทรู ที่แท้จริง...

อารยธรรมยุคเก่า ประติมากรรมลอยตัวที่เก่าแก่ที่สุดของบ้าน ที่อื่นอาจล่มสลาย
แต่ที่นี่ยังอยู่ เย้ยฟ้าท้าลม ท้าแดด ท้าฝน ท้าทุกสิ่งอัน นั่นคือ.....
จานแดง ประติมากรรมชิ้นเอกที่เย้ยฟ้าท้าลม ท้าอากาศ สวยเด่นเป็นสง่า ตัดกับท้องฟ้าสีฟ้าสด 
ยามเช้า ก็มีนกมาจิ๊บๆ เกาะเล่น เย็นๆ ใจ
ช่วงไหนมีต้นไม้ใหญ่ ใบปกคลุม ประติมากรรมนี้จะยิ่งเป็นที่ชื่นชม ให้บรรดานกตัวน้อยๆ มาชื่นชมความงามใกล้ๆ
ให้ครบทั้งสองฟังก์ชัน ความบิวตี้ของสีแดงตัดสีฟ้า

ความเอฟฟิเชียนซี ประโยชน์เสริม จุดนกเกาะสำหรับการชื่นชมความงามใกล้ๆ

ยุคกลางเก่ากลางใหม่ ยุคไหนก็ช่างมันเหอะ 
งานศิลปะลายเส้นแบบเรียบง่าย ไม่ซับซ้อน ไม่เน้นรายละเอียด เน้นการวางลายวงๆ เป็นสัญลักษณ์เรียบง่าย
ให้ครุ่นคิดว่า ความงามอยู่ที่ใด อยู่ที่ใจคนมองใช่ฤา เส้นไหนใหม่เก่าไม่สำคัญ ความงามพร้อมเคียงข้างกันทุกเส้นทาง


ยุคใหม่เก่ากลาง ผสานมันทุกยุค
อันประกอบไปได้ด้วย
งานศิลปะนูนต่ำ ลายเส้นแบบเรียบง่าย ไม่ซับซ้อน ผสานด้วยจุดยึดเกาะเป็นจุดๆ เพื่อนำสายตาไปสู่ความงามอันไกลโพ้นที่มุ่งสู่ชั้นสอง
ความงามเก่าที่หมดประโยชน์ วาดลวดลายขนานไปกับความงามใหม่ที่ยังมีประโยชน์ 
เพื่อให้ผู้ชื่นชมศิลปะมาเมียงมองว่า เราควรเลือกความงามแบบใดดี และควรสละความงามใดไปเสีย

บ้านใครยังมีอารยธรรมทรูมากกว่านี้ไหม วานบอก อยากร่วมชื่นชมศิลปะแห่งความงามนี้ด้วยคน
(ส่วนเสาไฟสาธารณะหน้าบ้าน อย่าให้เซด แหล่งรวมทุกอารยธรรม อย่างที่บอก ความงามอยู่ที่สายตาคนมอง
ถ้าไม่อยากเห็นความงาม ก็อย่าไปมองนะ จบ.)

กระทู้นี้ไม่มีอะไรมาก แค่กำลังจะเคลียร์สายทรูเก่าๆ ที่ยังค้างคาตามจุดต่างๆ รอบบ้าน เลยถ่ายภาพไว้เป็นที่ระทึกซะหน่อย
ก่อนจะเริ่มปีนบันได ไปตัดๆ