ดับสูญพร้อมตัณหา ไม่ใช่ อุจเฉททิฏฐิ

เพราะ อุทเฉททิฏฐิ ใช้กับ นิโรธตัณหา [ตัณหาในความดับสูญ] ที่ ไม่ใช่ดับสูญอย่างแท้จริง เรียกว่า ขาดสูญ

ดังนั้น การดับสูญพร้อมตัณหา จึง ไม่ใช่ อุจเฉททิฏฐิ

ตัณหาอีก ๓ อย่าง
  ๑. รูปตัณหา [ตัณหาในรูป]
  ๒. อรูปตัณหา [ตัณหาในสิ่งที่ไม่มีรูป]
  ๓. นิโรธตัณหา [ตัณหาในความดับสูญ] [อุจเฉททิฏฐิ]
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑ บรรทัดที่ ๔๕๐๑-๗๐๑๕ หน้าที่ ๑๘๖-๒๘๘.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=11&A=4501&Z=7015&pagebreak=0

จะมีบางพวกที่มักจะกล่าวว่า การดับสูญ เป็น อุจเฉททิฏฐิ
โดยไม่พิจารณา ถึง ความสิ้นไปแห่งตัณหา
ใน เมื่อ ความสิ้นไปแห่งตัณหา เป็น นิพพาน
แล้ว ดับสูญสิ้นตัณหาด้วย จะใช่ อุจเฉททิฏฐิ ได้อย่างไรเล่า

"ดูกรราธะ เพราะว่าความสิ้นไปแห่งตัณหา เป็นนิพพาน." หลวง สัง ขัน 17/367/193
https://84000.org/tipitaka/book/v.php?B=17&A=4433&Z=4459&pagebreak=1