อากาศเย็น ๆ ยามค่ำคืนทำให้นึกถึงตอนเป็นเด็ก ถ้าวันไหนพ่อกับแม่เสร็จจากภารกิจการงานเร็ว ไม่เหนื่อยเกินไปนัก มักจะมาล้อมวงดูทีวีด้วยกัน
มีเมนูหนึ่งเป็นอาหารโปรดของพ่อ แต่ฉันไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมชอบทำในตอนดึก  ๆ และในวันที่อากาศเย็นเท่านั้น

เมนูนี้ไม่ใช่ฝีมืออาม่าแต่เป็นฝีมือของแม่

ในตอนกลางวันอาม่าจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ครอบครองพื้นที่ในครัวทำอาหารให้พวกเราทั้งสามมื้อ
แต่ในตอนกลางคืนอาม่าจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวในครัวเลย แม่เลยสามารถยึดครัวเป็นของตัวเองได้

หมี่หวานหรือเส้นบะหมี่หวาน ไม่แน่ใจว่ามีบ้านไหนกินแบบนี้หรือเปล่า เพราะที่เห็นขายในเยาวราช จะมีส่วนผสมมากมาย แต่หมี่หวานของแม่ ส่วนผสมมีเพียงแค่เส้นบะหมี่สีเหลืองลวกให้สุกกับน้ำเชื่อม เพียงแค่สองอย่างเท่านั้น

ในตอนนั้นฉันรู้สึกว่ามันอร่อยเหลือเกินหรือเพราะความตะกละในวัยเด็ก ได้กินอาหารตอนกลางคืนอะไรก็อร่อย

เมนูนี้บางครั้งจะได้กินในวันที่มีการปั้นขนมบัวลอยหรือขนมอี้ ที่บ้านเราไหว้กันในวันสารทบัวลอย

บัวลอยของจีนไม่ใส่น้ำกะทิมีเพียงแป้งใส่สีขาวและแดงปั้นเป็นลูกกลม ๆ ต้มให้สุกกินกับน้ำเชื่อมใส ๆ
คืนก่อนวันไหว้ เด็ก ๆ จะถูกเกณฑ์มาช่วยกันปั้นแป้งบัวลอยจนดึก เพื่อเก็บไว้ พอถึงเช้าก็นำไปลวกใส่น้ำเชื่อมและไหว้เจ้า

สังเกตได้ว่ายิ่งดึกบัวลอยยิ่งลูกใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ฉันได้แต่นึกบ่นอยู่ในใจ แป้งที่อาม่านวดไว้ทำไมมากมายนัก ปั้นไม่หมดเสียที

หลังปั้นเสร็จจะได้ของรางวัลเป็นบะหมี่ลวกกินกับน้ำเชื่อมบัวลอย บางครั้งก็ใส่น้ำแข็งบางครั้งก็กินอุ่น ๆ อร่อยทั้งสองแบบ ส่วนขนมอี้ คืนนั้นห้ามกินเพราะเป็นของไหว้ “คนห้ามกินก่อนเจ้า” อาม่าบอกแบบนั้น


**เทศกาลไหว้ขนมบัวลอย หรือขนมอี้ คือ วันเปลี่ยนเทศกาลเป็นฤดูหนาว เป็นวันที่พระอาทิตย์จะส่องแสงสั้นที่สุด ถือเป็นเทศกาลสุดท้ายของชาวไทยเชื้อสายจีนในรอบหนึ่งปีปฏิทิน จะมีการทำขนมบัวลอย หรือขนมอี๋ มาไหว้ฟ้าดิน ปึงเถ่ากง ตี่จู้(เจ้าที่) เพื่อขอบคุณที่ได้ช่วยให้ชีวิตของสมาชิกทุกคนในครอบครัวราบรื่นตลอดปีที่ผ่านมา และขอพรให้คุ้มครองคนในครอบครัวต่อไป