ขี้น้อยใจ

คือเราเป็นคนที่บ่อน้ำตาตื้นมาก แค่โดนดุ โดนด่าก็นํ้าตาคลอ(เราถูกบูลลี่และล้อบ่อยมาก)แล้วเวลาเรานํ้าตาคลอก็จะมีคนชอบล้อเราซึ่งมันทำให้เรารู้สึกแย่มากกว่าเดิม พอจะมีวิธีแก้ไหมคะ เราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว

ขอวิธีอยู่กับคนที่เป็นจิตเวชแบบมีความสุขสำหรับคนขี้น้อยใจหน่อยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเราพูดดีกับเขา แต่เขาด่าเราแขวะเรา อยากแต่จะด่าเรา บ้างทีทำร้ายร่างกาย (ถีบเรา ถ้าที่ทำล่าสุดก็กระชากทองเราขาดเราเอ

เวลาดูอนิเมะ บางฉากมันก็เฉย ๆ แต่บางฉาก…อยู่ดี ๆ ก็ตีหัวใจจนร้องไห้ออกมาเฉยเลย เลยอยากชวนทุกคนมาแชร์กันว่า… “ฉากไหนในอนิเมะที่ทำให้คุณเสียน้ำตาหรือจนน้ำตาซึมมากที่สุด?”

คือหนูเป็นเด็กดอายุ14 ที่รู้สึกทั้งที่หนูตั้งใจเรียนเเต่กลับได้เเค่คำชม พอกับลูกพี่ลูกน้องหนูไปโรงเรียนเเทบจะไม่เข้าเรียนเเต่ได้ทุกอย่าง หนูรู้สึกอิจฉาเเล้วก็น้อยใจว่าทำไมเราพยายามขนาดนี้เเล้วถึงไม่ดี

เราขี้น้อยใจเกินไป แบบว่าถ้ามีคำพูดหรือการกระทำที่มันมีผลต่อใจ เราจะรู้สึกว่าทำไมต้องเป็นเรา ทำไมบางเรื่องไม่เป็นเรา ประเด็นมันอยู่ที่น้ำตาชอบไหลมาง่ายๆ เก็บไม่เคยอยู่เลย ยกตัวอย่างเรื่องที่เรารู้สึกน

คือเราเป็นคนขี้น้อยใจมากกกกก แล้วเป็นเฉพาะกับคนในครอบครัว คือเวลาเราอยู่กับเพื่อนเราโดนเพื่อนด่าเพื่อนว่าแรงๆก็ไม่โกธรแถมหัาเราะด้วยซ้ำ แต่พอโดนคนในครอบครัวว่าเราจะน้อยใจทันที น้้ำตามันก็จะซึมออกมาเอง

เกริ่นก่อนว่าคนที่เป็นโรคซึมเศร้าคือแม่ของเราเองค่ะ ตั้งแต่เด็กจนโตมาอายุ15 ปี ครอบครัวก็ไม่ได้อบอุ่นเท่าไหร่ มีปัญหาด้านการเงินบ้างไรบ้าง พ่อกับแม่ชอบทะเลาะกันบ่อยถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันก็มีอยู่หลายค

เราเป็นคนที่ขี้หงุดหงิด ขี้น้อยใจ ร้องไห้ง่าย ยิ่งเป็นบุคคลในครอบครัวพูดกระทบจาแรงๆใส่ คือน้ำตาไหลเลย เราเป็นเด็กขี้แงเกินไปไหม เราเคยน้อยใจพี่สาว เพียงเพราะพี่สาวชอบพูดจาแรงๆใส่ และด้วยเรื่องเวลาไปไห

คือเราโดนแม่ว่าต่างๆนาๆแรงมากก็เลยร้องไห้หรือไม่ก็เราร้องไห้เพราะเราเอง เราอยู่เฉยๆบางทีก็โดนเขาว่า พอเขาเห็นเราร้องเขาก็เอาแต่ด่าเราต่อไม่หยุด พอร้องหนักก็ด่าต่อ เรายอมรับค่ะว่าเป็นพวกบ่น้ำตาตื้น แต่

บุคลิกที่เปลี่ยนไปของผม จากเด็กที่ร่าเริง มีความฝัน เฮฮา ตลก บ้าบอ พูดเยอะ เส้นตื้น จนเพื่อนสมัยเรียนบางกลุ่มเกลียด ถึงขั้นจ้องจะดักทำร้ายร่างกาย แต่บุคลิกแบบนี้เพื่อนที่จริงใจ เขารับได้ แต่เมื่อตอนนี