ผีเสื้อปีกบาง...บินท้าลมหนาว
ชีวิตว่างเปล่า...ไร้ทางมุ่งไป
ปีกสีสดใส...ล่อตาล่อใจ
เหล่าผู้มุ่งร้าย...หมายเอาชีวิต
ผีเสื้อแสนสวย... บินหลบสายฝน
หยดน้ำร่วงหล่น... จากฟากฟ้าไกล
ลมแรงพาพัด... กิ่งไม้โอนไหว
ฝืนบินต่อไป... หมดแรงกำลัง
ผีเสื้องดงาม... ยามเช้าแดดจ้า
สดใสเริงร่า...บินหาน้ำหวาน
ดอกไม้ผลิบาน...กลิ่นหอมละมุน
ทุกวันโลกหมุน...คือสมดุลชีวิต
กลอนเปล่าที่ไม่ว่างเปล่า : ผีเสื้อ
ชีวิตว่างเปล่า...ไร้ทางมุ่งไป
ปีกสีสดใส...ล่อตาล่อใจ
เหล่าผู้มุ่งร้าย...หมายเอาชีวิต
ผีเสื้อแสนสวย... บินหลบสายฝน
หยดน้ำร่วงหล่น... จากฟากฟ้าไกล
ลมแรงพาพัด... กิ่งไม้โอนไหว
ฝืนบินต่อไป... หมดแรงกำลัง
ผีเสื้องดงาม... ยามเช้าแดดจ้า
สดใสเริงร่า...บินหาน้ำหวาน
ดอกไม้ผลิบาน...กลิ่นหอมละมุน
ทุกวันโลกหมุน...คือสมดุลชีวิต