รักตัวเองในแบบฉบับ “ผีเสื้อ”

ในธรรมชาติจะมีสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ที่ใช้ชีวิตสั้นแต่เต็มไปด้วยความหมาย นั่นก็คือ “ผีเสื้อ”
ก่อนจะกลายเป็นสิ่งที่งดงามและโบยบินอย่างอิสระ มันต้องผ่านช่วงเวลาแห่งความมืดมนในรังไหม ต้องอดทน เงียบงัน และอดกลั้น เพื่อรอวันที่ปีกของมันแข็งแรงพอจะโบยบินสู่ท้องฟ้า  “ผีเสื้อ” จึงเปรียบเสมือนบทเรียนแห่งการรักตัวเองในทุกช่วงวัยของชีวิต
.
ยอมรับ “หนอน” ในตัวเรา
.
ก่อนจะกลายเป็นผีเสื้อ เราทุกคนล้วนเคยเป็น “หนอน” มาก่อน ช่วงเวลาที่เราอาจยังไม่พร้อม ยังไม่เก่งพอ ยังไม่สวยงามในสายตาใคร แต่การรักตัวเองแบบผีเสื้อ คือการยอมรับว่าช่วงเวลานี้มีค่า เราไม่ต้องเร่งโต ไม่ต้องเปรียบเทียบ แค่รู้ว่า “ตอนนี้” คือส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลง
.
กล้าหยุดพักในรังไหม
.
ช่วงเวลาแห่งการเก็บตัว ไม่ได้หมายถึงความล้มเหลว แต่คือการ “เติบโตภายใน”
บางครั้ง การรักตัวเองคือการอนุญาตให้เราได้พัก ไม่ต้องเข้มแข็งตลอดเวลา การอยู่เงียบ ๆ เพื่อฟื้นพลังใจ คือกระบวนการหนึ่งที่ช่วยให้เราพร้อมกลับมาอย่างงดงามกว่าเดิม
.
ปีกของเราสวยงามในแบบของเราเอง
.
เมื่อถึงเวลาที่ผีเสื้อออกจากรังไหม มันไม่เคยเปรียบเทียบลวดลายปีกของตัวเองกับใคร เพราะทุกลวดลายล้วนงดงามในแบบเฉพาะตัว
การรักตัวเองก็เช่นกัน  ไม่ใช่การพยายามให้เหมือนใคร แต่คือการเห็นคุณค่าในสิ่งที่เราเป็น เห็นความงามในข้อบกพร่องของตัวเอง และใช้มันเป็นพลังในการใช้ชีวิต
.
โบยบิน แม้ลมจะแรง
.
ผีเสื้อไม่ได้เกิดมาเพื่ออยู่ในกรอบ มันเกิดมาเพื่อโบยบิน ในชีวิตจริง การรักตัวเองในแบบฉบับผีเสื้อ คือการกล้าที่จะออกจากพื้นที่ปลอดภัย กล้าที่จะเริ่มต้นใหม่ แม้จะกลัว แม้จะไม่แน่ใจ แต่เชื่อมั่นว่า “เรามีปีก” และเราจะบินได้