รู้สึกหน่วงเหนื่อยท้อไม่อยากออกไปไหน นี้เป็นอะไร

ผมรู้สึกว่าครอบครัวผม คงไม่ใช่เซฟโซนในเเง่ของการผ่อนคลายความเครียดเท่าไหร่นัก หรือไม่เป็นเเต่เเรก ในเเง่การเอาใจใส่ เป็นห่วงเป็นในในยามสุข ก็ดีในระดับหนึ่งก็จริง เเต่ด้านนี้คือไม่ได้เลย ผมเคยเล่าไปเเล

ช่วงนี้หนูเครียดบ่อยมากปกติหนูอยู่หอได้กลับบ้านเดือนละครั้งอยู่หอก็เครียดเรื่องเพื่อนรู้สึกอยากกลับบ้านพอปิดเทอมมาหนูกลับมาเครียดเรื่องที่บ้านอีก คนในครอบครัวชอบพูดทำร้ายจิตใจหนูเป็นคนอ่อนไหวง่ายยิ่งค

มีเรื่องทะเลาะ เรื่องเงิน เรื่องแฟน ทุกๆวันโดนด่า โดนกดดัน จนอึดอัด เอานู้นเอานี่มาขู่ ซํ้าเติมความผิด จนตัวเราเองอดทน สู้มานาน ตอนนี้เหนื่อยมากๆแล้ว เหนื่อยจนไม่อยากมีชีวิตแล้ว อยากพัก อยากหลับแบบไม่

ช่วงนี้เราอยู่เเต่บนเตียง ไม่ค่อยไปไหน ยิ่งวันหยุดจะนอนอยู่ที่เตียงทั้งวัน ไม่ทำอะไร เลย วันธรรมดาพอกลับมาจาก รร. ก็จะนอน อยู่ที่เตียง เเล้วก็รู้สึกคิดมากตลอด เเค่คนอื่น พูดอะไรเเรงๆเราก็เก็บมาคิดหลาย

เป็นเด็ก15ที่บ้านมีปัญหาทะเลาะกันพ่อเหนื่อยกับแม่ที่แม่เริ่มติดเพื่อนติดสังคมไปยืนเงินมาพอเงินออกก็เอาไปน่ายจนไม่มีจ่ายค่าบ้านช่วงนี้มาขอพ่อบ่อยๆพ่อก็โทรมาบ่นกับพี่สาวให้ฟังแล้วก็ให้คุยกับแม่ให้พี่สาว

คือเวลาแม่โกรธ จะชอบพูดกูกับเราบ้างครั้ง นานๆที บางทีก็ตบหน้าเรา หนักสุดตอนเด็กแม่เคยนั่งทับเรา แล้วถอดสื้อผ้าไล่ให้ไปอยู่นอกบ้าน อาจจะฟังดูเวอร◌์นะคะ แต่โดนจริงไปค่ะ ไม่รู้จะโกหกให้ด◌ูน่าสงสารทำไมหรอ

สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กมหาลัยปี1 คือตั้งแต่หนูเข้ามหาลัย หนูเหนื่อยมากเลยค่ะ ทั้งเรื่องเพื่อนและเรื่องเรียนหหนูเคยระบายอารมณ์ให้คนที่บ้านฟัง แต่เขาไม่สนใจหนูเลยค่ะ หนูรู้สึกเครียด รู้สึกไม่ดี หนูไม่รู้จ

คือหนูเบื่อชีวิตหนูมากเลยสิ่งที่หนูเจอทุกวันสะสมกันจนทำให้หนูเป็นเเบบนี้ คือหนูอยู่บ้านกับตายายด้วยความวัยทองอะเขาบอกบ่นชอบด่าหนูทุกวันมันเหนื่อยมากอะอยากเป็นบ้าอยากหลับไม่ตืานอะหนูไมาอยากทรมานตัวเองห

หนูกับแฟน อายุกันแค่19-20 เรามีลูกกันหนึ่งคน ทุกวันนี้เราไม่ได้เรียนกันแล้วค่ะ ขอไม่พูดเรื่องเรียนนะคะ คือหนูมาอาศัยอยู่บ้านของฝ่ายชาย เราทำงานด้ด้วยกขทำขนมส่ง รร. ประจำทุกวัน เราจะต้องตื่นมาทำขนมทุกว