ด้วยการอ้างตรรกะที่เห่ยสุด ๆ
เมื่อวันก่อน แม่ทัพภาค 4 ก็ออกมาแถทำนองนี้
ซึ่งมันคนละเรื่อง คนละประเด็น อย่าเอากระพี้มากลบแก่น เพื่อบิดเบืนอความจริง ปัดความรับผิดชอบ
มันเรื่องง่าย ๆ เข้าใจไม่ยาก อย่าแถเลย ยิ่งแถยิ่งน่าเกลียด
กฎหมายอาญา บอกว่า ผู้จะต้องรับผิดทางอาญาต้องมีเจตนาในการกระทำผิด
ยกเว้น กฎหมายระบุว่า การกระทำนั้น ๆ แม้ขาดเจตนาก็ถือว่าเป็นความผิดทางอาญา
หากใช้ตรรกะเห่ย ๆ เรื่องตากใบที่ว่า เป็นแผนของโจร เจ้าหน้าที่ไม่มีเจตนา ไม่มีใครอยากให้สูญเสีย
แบบนี้ ประเทศนี้ คงไม่มีใครทำผิด
เช่น บัญชีม้า แม้โดนหลอกให้เปิดบัญชี โดนจ้าง ด้วยความอยากได้ค่าจ้าง รู้เท่าไม่ถึงการณ์
ทำไมต้องดำเนินคดีเขา หลายคนติดคุกฟรี ๆ เพราะเงินจ้างเปิดบัญชีแค่ห้าร้อยบาท
เช่น นั่งอยู่ดี ๆ มีคนเอาโทรศัพท์ราคาหมื่นมาขายให้หกพัน ซื้อสิ เพราะราคาถูก
ก็ไม่ต้องโดนข้อหารับของโจร เพราะไม่รู้ว่าโทรศัพท์นั้นโดนขโมยมาขายให้
เช่น ขับรถไปดี ๆ มีคนวิ่งตัดหน้า ชนโครม ตาย ทำไมต้องโดนข้อหา
ฯลฯ
เรื่องตากใบก็เช่นกัน จะเป็นแผนของโจรใต้ เป็นอะไรก็แล้วแต่ มันคนละเรื่องกับการตาย
มันชัดว่าประชาชนที่ตาย ไม่ได้มีอาวุธ ไม่ได้ต่อสู้ มีคนทำให้ตาย ก็ต้องมีคนรับผิดและรับผิดชอบ
ประเด็นมันอยู่ที่ ใครทำให้ตาย ไม่ได้อยู่ที่แผนของโจร หรืออะไรเลย
คนตาย 85 ศพ จะไม่มีคนรับผิด และรับผิดชอบได้อย่างไร ???
7 ศพ ตายตอนสลายการชุมนุม 5 ใน 7 โดนยิงที่หัว
อันแสดงให้เห็นว่า เจตนาฆ่าชัดเจน แบบคนเสื้อแดงโดนสไนเปอร์ส่องที่หัวและที่อกนั่นแหละ
78 ศพ ตายเพราะขาดอากาศหายใจ ขณะขนย้าย
เอาคนมัดมือไพล่หลังขึ้นรถแบบให้นอนทับกันไปเป็นชั้น ๆ ไม่รู้คิดได้ไง
ข้ออ้างคือ ใกล้ค่ำ รถไม่พอ ต้องรีบขนย้าย พอเกิดเหตุสูญเสีย ก็อ้าง ก็แถข้าง ๆ คู ๆ
มันคนละเรื่องจริง ๆ ครับ
เรื่องเหตุการณ์จะเป็นยังไง จากใคร ใครก่อ ใครสร้างสถานการณ์ ใครอะไรก็แล้วแต่
มันคนละเรื่องกับประชาชนที่ตายเพราะการกระทำของเจ้าหน้าที่รัฐ ที่ต้องมีผู้รับผิดทางอาญา
แถกันเลอะเทอะจริง ๆ จะแถทั้งที่ดันไม่มีตรรกะ เหตุผลที่รับฟังได้มาแถ
เรื่องนี้ ตอนรัฐบาลขิงแก่ ปลายปี 2549
นายกฯสุรยุทธ์ จุลานนท์ ได้เอ่ยปากขอโทษต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับประชาชนสามจังหวัดชายแดนใต้
(ขอโทษแทนรัฐบาลก่อน ในสองเหตุการณ์ คือ ตากใบ และ กรือเซะ)
แม้ตัวเองจะไม่เกี่ยว รัฐบาลขิงแก่จะไม่เกี่ยว แต่เพื่อสร้างบรรยากาศที่ดี คลี่คลายความโกรธ ก็เอ่ยปากขอโทษ
ต่างกับรัฐบาลนี้ ที่เมื่อเกิดประเด็นจำเลยหลบหนี ไม่มาปรากฎตัวต่อศาล จนจะหมดอายุความในอีกสองวัน
แทนที่จะแสดงท่าทีที่เป็นบวกอะไรออกมาบ้าง กลับเอาแต่แถหน้ามึน ๆ เอาแต่ปัดความรับผิดชอบ
ทั้งที่ตอนเกิดเหตุ ก็พวกตัวเองนั่นแหละเป็นรัฐบาล
.
สุดท้าย
คนที่หยิบเรื่องนี้มาดำเนินการ มาเรียกร้องความเป็นธรรม คือ
สส.พรรคประชาชาติ ไม่ใช่พวกสามกีบ
พรรคประชาชาติ คือพรรคร่วมรัฐบาลกับพรรคเพื่อไทย
จนอัยการสั่งฟ้อง ศาลรับฟ้อง
ซึ่งควรที่รัฐบาลจะต้อกระตือรือร้นในการนำตัวจำเลยเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม (ไม่รู้ศาลจะตัดสินว่าไง)
แต่ท่าทีของรัฐบาลคือ เฉยเมย ไม่แสดงทีท่าจริงจังในเรื่องนี้ โดนด่าหนัก จึงออกมาแอคชั่นแบบแถ ๆ ไปวัน ๆ
ฝ่ายค้าน เมื่อมีประเด็น เมื่อรัฐบาลไม่กระตือรือร้น เขาก็ทำหน้าที่ของเขา
ตอนเพื่อไทยเป็นฝ่ายค้าน ยังด่าประยุทธ์ได้ทุกวันทุกเรื่อง
จริงไหม
ไม่น่าเชื่อ เรื่องตากใบนี่ แถกันเลอะเทอะไร้เหตุผลสิ้นดี
เมื่อวันก่อน แม่ทัพภาค 4 ก็ออกมาแถทำนองนี้
ซึ่งมันคนละเรื่อง คนละประเด็น อย่าเอากระพี้มากลบแก่น เพื่อบิดเบืนอความจริง ปัดความรับผิดชอบ
มันเรื่องง่าย ๆ เข้าใจไม่ยาก อย่าแถเลย ยิ่งแถยิ่งน่าเกลียด
กฎหมายอาญา บอกว่า ผู้จะต้องรับผิดทางอาญาต้องมีเจตนาในการกระทำผิด
ยกเว้น กฎหมายระบุว่า การกระทำนั้น ๆ แม้ขาดเจตนาก็ถือว่าเป็นความผิดทางอาญา
หากใช้ตรรกะเห่ย ๆ เรื่องตากใบที่ว่า เป็นแผนของโจร เจ้าหน้าที่ไม่มีเจตนา ไม่มีใครอยากให้สูญเสีย
แบบนี้ ประเทศนี้ คงไม่มีใครทำผิด
เช่น บัญชีม้า แม้โดนหลอกให้เปิดบัญชี โดนจ้าง ด้วยความอยากได้ค่าจ้าง รู้เท่าไม่ถึงการณ์
ทำไมต้องดำเนินคดีเขา หลายคนติดคุกฟรี ๆ เพราะเงินจ้างเปิดบัญชีแค่ห้าร้อยบาท
เช่น นั่งอยู่ดี ๆ มีคนเอาโทรศัพท์ราคาหมื่นมาขายให้หกพัน ซื้อสิ เพราะราคาถูก
ก็ไม่ต้องโดนข้อหารับของโจร เพราะไม่รู้ว่าโทรศัพท์นั้นโดนขโมยมาขายให้
เช่น ขับรถไปดี ๆ มีคนวิ่งตัดหน้า ชนโครม ตาย ทำไมต้องโดนข้อหา
ฯลฯ
เรื่องตากใบก็เช่นกัน จะเป็นแผนของโจรใต้ เป็นอะไรก็แล้วแต่ มันคนละเรื่องกับการตาย
มันชัดว่าประชาชนที่ตาย ไม่ได้มีอาวุธ ไม่ได้ต่อสู้ มีคนทำให้ตาย ก็ต้องมีคนรับผิดและรับผิดชอบ
ประเด็นมันอยู่ที่ ใครทำให้ตาย ไม่ได้อยู่ที่แผนของโจร หรืออะไรเลย
คนตาย 85 ศพ จะไม่มีคนรับผิด และรับผิดชอบได้อย่างไร ???
7 ศพ ตายตอนสลายการชุมนุม 5 ใน 7 โดนยิงที่หัว
อันแสดงให้เห็นว่า เจตนาฆ่าชัดเจน แบบคนเสื้อแดงโดนสไนเปอร์ส่องที่หัวและที่อกนั่นแหละ
78 ศพ ตายเพราะขาดอากาศหายใจ ขณะขนย้าย
เอาคนมัดมือไพล่หลังขึ้นรถแบบให้นอนทับกันไปเป็นชั้น ๆ ไม่รู้คิดได้ไง
ข้ออ้างคือ ใกล้ค่ำ รถไม่พอ ต้องรีบขนย้าย พอเกิดเหตุสูญเสีย ก็อ้าง ก็แถข้าง ๆ คู ๆ
มันคนละเรื่องจริง ๆ ครับ
เรื่องเหตุการณ์จะเป็นยังไง จากใคร ใครก่อ ใครสร้างสถานการณ์ ใครอะไรก็แล้วแต่
มันคนละเรื่องกับประชาชนที่ตายเพราะการกระทำของเจ้าหน้าที่รัฐ ที่ต้องมีผู้รับผิดทางอาญา
แถกันเลอะเทอะจริง ๆ จะแถทั้งที่ดันไม่มีตรรกะ เหตุผลที่รับฟังได้มาแถ
เรื่องนี้ ตอนรัฐบาลขิงแก่ ปลายปี 2549
นายกฯสุรยุทธ์ จุลานนท์ ได้เอ่ยปากขอโทษต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับประชาชนสามจังหวัดชายแดนใต้
(ขอโทษแทนรัฐบาลก่อน ในสองเหตุการณ์ คือ ตากใบ และ กรือเซะ)
แม้ตัวเองจะไม่เกี่ยว รัฐบาลขิงแก่จะไม่เกี่ยว แต่เพื่อสร้างบรรยากาศที่ดี คลี่คลายความโกรธ ก็เอ่ยปากขอโทษ
ต่างกับรัฐบาลนี้ ที่เมื่อเกิดประเด็นจำเลยหลบหนี ไม่มาปรากฎตัวต่อศาล จนจะหมดอายุความในอีกสองวัน
แทนที่จะแสดงท่าทีที่เป็นบวกอะไรออกมาบ้าง กลับเอาแต่แถหน้ามึน ๆ เอาแต่ปัดความรับผิดชอบ
ทั้งที่ตอนเกิดเหตุ ก็พวกตัวเองนั่นแหละเป็นรัฐบาล
คนที่หยิบเรื่องนี้มาดำเนินการ มาเรียกร้องความเป็นธรรม คือ สส.พรรคประชาชาติ ไม่ใช่พวกสามกีบ
พรรคประชาชาติ คือพรรคร่วมรัฐบาลกับพรรคเพื่อไทย
จนอัยการสั่งฟ้อง ศาลรับฟ้อง
ซึ่งควรที่รัฐบาลจะต้อกระตือรือร้นในการนำตัวจำเลยเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม (ไม่รู้ศาลจะตัดสินว่าไง)
แต่ท่าทีของรัฐบาลคือ เฉยเมย ไม่แสดงทีท่าจริงจังในเรื่องนี้ โดนด่าหนัก จึงออกมาแอคชั่นแบบแถ ๆ ไปวัน ๆ
ฝ่ายค้าน เมื่อมีประเด็น เมื่อรัฐบาลไม่กระตือรือร้น เขาก็ทำหน้าที่ของเขา
ตอนเพื่อไทยเป็นฝ่ายค้าน ยังด่าประยุทธ์ได้ทุกวันทุกเรื่อง
จริงไหม