ปัญหาสุขภาพจิต

ผมมาเรียนรามที่กทม.ตอนนัได้ประมาณ1เทอมแล้วสารามถปรับตัวได้แล้วแต่ความคิดที่ว่าตัวเองเป็นภาระของคนที่บ้านมันยังไม่หายไป ถึงแม้จะไม่มีใครด่าหรือต่อว่าผม ผมเคยทำงานมาได้1เดือนแล้วลาออกเนื่องจากตอนนั้นมากรุงเทพได้สัปดาห์นึงแล้วหางานทำเลยมันวุ้นวายไปหมดจนสุขภาพจิตย้ำแย่มากในตอนนั้น ปัจจุบันบันผมไม่ได้ทำงานกำลังมุ่งกับการอ่านหนังสือเรียนก็เลยต้องขอเงินทางครอบครัว
ผมพยายามประหยัดสุดๆแล้วแต่มันก็ไม่สามารถมาแทนที่ความคิดตัวเองเป็นภาระไม่ได้ และปัจจัยที่ทำไห้ผมคิดมาก คือผมเป็นลูกคนโตของครอบครัวผมคิดว่าถ้าผมขอเงินเยอะน้องผมอีกสองสามคนจะกินอะไร จนตอนนี้กะจะไปเรียนที่บ้านแล้วช้วยครอบครัวทำงานเพื่อไม่ไห้ตัวเองคิดแบบนี้อีก