มีใครเคยเจอคำพูดแย่ๆจากคนในรพบ้างไหม

เราเป็นผู้ป่วยซึมเศร้าขั้นรุนแรงจิตเภทอื่นๆอีกเรื่องมันผ่านมานับปีได้แล้วแต่มันก็ยังฝังใจไม่ลืมกับคำพูดนี้ช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีเหตุการมากมายที่ฮีลใจอะไรตัวเองไม่ได้ปัญหาทั้งครอบครัวเรื่องส่วนและงานที่ทำอยู่มันดิ่งสิ้นหวังจนบอกไม่ถูกในตอนนั้นคิดได้แค่นั้นจริงๆเหมือนมันหมดหนทางเวลาที่เรามองหรือหันไปหาใครมันก็ไม่เจอใช้ชีวิตคนเดียวมาตั้งแต่เด็กพอเวลาจะส่งข้อความปรึกษาหาใครก็ไม่มีในตอนนั้นเพื่อนที่เรียนรู้จักกันคือเขาก็มีครอบครัวมีแฟนเขาก็ไม่ได้คุยรึเจอกันเลยแบบต้องกลับมาร้องไห้คนเดียวทุกคืนนอนไม่หลับเคีรยดปวดหัวอ้วกกินอะไรไม่ได้เราเลยกรอกยาจิตเวชรวมกันที่เขานับมา60เม็ดได้แค่อยากหลับไปนานๆหรือไม่ตื่นขึ้นมารับรู้ไรก็ดีในตอนนั้นที่คิดน่ะพอเราก็ได้เดินออกไปเพื่อจะไปห้องแบบคิดว่าไหวคงไม่เป็นไรแค่จะกลับห้องนอนในห้องแท็กซี่เขาเห็นอาการเราผิดปกติรวมถึงกลิ่นยาที่กินไปแกตกใจรีบพาไปรพพอเราไปถึงก็ไห้เงินกับลุงไปล่ะพยาบาลก็นำตัวไปล้างท้องระหว่างที่เตรียมของจะล้างท้องเรามีเหมือนพยาบาลหรืออาสาคนนึงเดินมามองหน้าเราเหมือนโกดแค้นอะไรเราล่ะเขาก็พูดว่าอ#ยากตายทำไมไม่นอนอยู่บ้านมาที่โรงบาลทำไมมาเพื่ออะไรเราเบลอยาตอนนั้นแต่เราได้ยินคำนี้คือชัดมากล่ะมีพยาบาลอีกคนนั่งอยู่แต่คนที่พูดคือทั้งสีหน้าท่าทางเหมือนโกดอะไรเรามาไม่รุ้เป็นสาววัยรุ่นไม่แก่เลยคือน้ำเสียงสีหน้าเขาพูดกับเราเหมือนเหมือนเกียดกันมาแต่ชาติไหนเขายังไม่หยุดแค่นั้นพูดจาแย่ๆใส่จนเราตลอดเวลาเขายีนด่าว่าเราอยูพักใหญ่เลยเราตอบกลับไปว่างั้นไม่ต้องรักษาทำอะไรต่อแล้วก็ได้ค่ะเดี๋ยวกลับเลยขอโทษนะคะพยาบาลอีกคนที่กำลังมาพร้อมเครื่องมือเลยบอกเราว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวต้องทำไห้เสร็จก่อนน่ะหนูลุกไม่ไหวอยู่แล้วเดี๋ยวคุณหมอมาดูอาการต่อคือเราเข้าใจน่ะในรพคือหมอพยาบาลยุ่งทุกคนเราเองก็ไม่อยากรบกวนหรือเป็นภาระไห้ใครอยู่แล้วมันทำไห้หนูรู้สึกผิดและเสียใจเสียความรู้สึกมาตลอดล่ะไอคนที่ยืนพูดก็ไม่ได้เป็นคนที่ทำรักษาเรานะเป็นพี่พยาบาลอีกคนที่ทำพอด่าหนูเสร็จก็เดินกลับไปแถมยังเบะปากใส่เราชักสีหน้าใส่เราก็งงว่าเราไปทำอะไรไห้เขา