ต้องบอกก่อนว่าตอนเราเด็กๆ เรากับป้าสนิทกันค่อนข้างมาก ป้าเราค่อนข้างใจดีเลยทีเดียวค่ะ ตอนเด็กๆเราเลยจะรู้สึกชอบป้าคนนี้มากเพราะเขาเป็นคนที่เล่นกับเราตลอด จนกระทั่งเราเริ่มเข้าช่วงมัธยมต้น เรารู้สึกว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไปค่ะ จากเมื่อก่อนที่เขาเหมือนเคยเป็นที่ที่เราอยู่ด้วยแล้วมีความสุขก็เริ่มไม่ใช่ เขาเริ่มบ่น ว่า ด่า ตะคอกเรา แบบเวลาเขาจะให้เราช่วยอะไรเขาจะไม่เคยพูดดีใส่เราเลยค่ะ (ฟีลแบบ ไปเก็บมา!) แล้วก็มีบางคนั้งที่เขาจะชอบเล่าเรื่องพฤติกรรมเราแย่ๆให้แม่ฟังด้วยค่ะ  แล้วก็จะออกแนวไปทางชมพี่ชายเรามากกว่า เราลองสังเกตจากคนในบ้านทั้งหมดแล้วคือ คนที่เขาพูดแย่ๆใส่ด้วยมากที่สุดก็เป็นเรา ตอนนั้นเราก็พยายามจัดการตัวเองโดยที่ตอนที่เขาตะคอก บ่นหรืออะไรก็ตามเราจะเงียบค่ะ จนถึงช่วงนึงเราก็ไม่ไหวปรี๊ดแตก ตะคอกเขากลับไปทีนึง แต่ตอนนั้นก็ยังไม่ได้โกรธกันมากค่ะ จนตอนนี้เราอยู่ช่วงมัธยมปลาย คราวนี้เหมือนเขาบ่นเราค่ะ ตอนแรกเราก็กะว่าจะเอ้อ เงียบ เดี๋ยวเขาก็หยุดเอง แต่ไม่เลยค่ะ พูดเรื่องเดิมๆวนไปวนมา 3-4 รอบ ตะคอกเสียงดังด้วย จนเราเริ่มปรี๊ดแตก หันไปตะคอกกลับ เขาก็ทำหน้าไม่ค่อยพอใจแล้วเดินกลับเข้าห้องไป หลังจากวันนั้นเขาก็ไม่คุยกับเราอีกเลย ส่วนตัวเราก็รู้สึกเคว้งๆนิดนึงที่อยู่ดีๆก็ไม่คุย แต่อีกใจนึงก็รู้สึกดีเพราะไม่ต้องมารับคำพูดแย่ๆจากเขาอีก เราควรทำยังไงดีคะ😢