บทที่1 สาเหตุ

ย้อนกลับไปตอนนั้นผม อยู่ชั้นม.6/3 โรงเรียนสมุทรพิทยาคม(ตอนนี้เปลี่ยนชื่อไปแล้ว) เป็นช่วงที่ผมใช้ชีวิตวัยรุ่นได้คุ้มค่ามาก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องบุหรี่, กัญชา, ยาเสพติดผมเป็นทั้งผู้ค้าและผู้เสพ, ต่อยตีมีไม่เว้นวันทั้งในโรงเรียนและนอกโรงเรียนทุกวัน, ผู้หญิงไม่ต้องบอกเลยผมควงไม่ซ้ำกันเลยสักวัน และก็เป็นเธอ(ผมเรียกเธอว่า จิ)คือหนึ่งในคนที่ผมทิ้งไป 
     บ้านของเราสองคนอยู่ที่การเคหะบางพลี บ้านผมเปิดอู่ซ่อมรถเคาะปะผุทำสีเเต่งท่อ อยู่ท้ายซอย ส่วนบ้าน จิ จะอยู่อีกซอยนึง แต่มาเปิดร้านลาบน้ำตก อยู่ในซอยเดียวกันกับผม (ซอยC4) แต่อยู่กลางซอย 
     หลังเลิกเรียน ผมและจิ ต่างคนต่างต้องไปช่วยงานที่บ้านทุกวัน เเละเป็นที่แน่นอนคืออู่ซ่อมรถจะปิด 2ทุ่ม ส่วนร้านลาบของ จิ หรอ....น่าจะ5ทุ่ม หลังจากนั้นก็ได้เวลานัดกับเพื่อนไปแทงสนุ๊กกันที่ปากซอย ผมจะปั่นจักรยานไปและเเวะกวนตีน จิ ที่ร้านแทบจะทุกครั้ง (ถ้าเห็นอยู่ในร้านนะ)
     รถเทียบท่าหน้าร้าน ตีนยันขอบฟุตบาท สั่งอาหารหน่อย จิ เงยหน้ามือก็จับทัพพีคนลาบอยู่ พูดออกมา เอาไร?  (แหม!! เสียงเล็กโดนใจ) เอาลาบหมู ไม่ชี ไม่หอม ไม่หมู ไม่เเดก555 ไม่ซื้อเเล้วยังจะกวนอีก (เสียง จิ ด่าลอยมา ทัพพีเกือบบิน!! ) ไปแล้วไว้มากวนตีนใหม่นะ.....ผมชอบเวลาที่ จิ โมโห แล้วก็ด่าผม เสียงของ จิ เป็นเอกลักษณ์มาก เสียงจะเล็กๆเหมือนเด็ก เวลาด่าแล้วน่ารักดีเหมือนไม่ได้ด่า (เวลาอยู่ที่โรงเรียนผมจะไม่ไปหาจิเลยเพราะผมคบกับอีกหลายๆคนอยู่)
ทีนี้พอจะรู้สาเหตุกันแล้วใช่ไหมครับ

ห้องม.6/3
 
มีตรงไหนอ่านแล้วไม่เข้าใจบอกได้นะครับ
ตอนนี้ได้เท่านี้เเหละครับเพราะยิ่งคิดยิ่งปวดหัว