มีนักธรรมจำนวนมากที่อ่านเข้าใจพระไตรปิฎก เปรียญธรรม 9 จำหลักธรรมคำสอนได้ทะลุปรุโปร่ง เมื่อเห็นใครที่ว่าขัดแย้งกับความรู้ของตน มักจะใช้ความรู้ที่จำมาตำหนิคนอื่น อย่างเช่น พระที่ไม่ปฏิบัติตามพระธรรมวินัย พูดจาไม่น่าฟัง บิดเบือนคำสอน ทำไมจึงเชื่อว่าสิ่งที่คุณจำที่คุณเชื่อนั้นจริง ทั้งๆคุณก็ไม่เคยปฏิบัติ เจริญสติ ทำสมาธิตามคำสอนเลย มันก็ขัดกับหลักวิทยาศาสตร์หรือไม่ ที่ขาดการทดลอง เห็นแล้วสรุปตัดสินเลย แล้วความเชื่อในพระไตรปิฎกจะแตกต่างกับความเชื่อที่คุณมองว่าการไหว้ผีไหว้เจ้า สิ่งศักดิ์เป็นเรื่องงมงายได้อย่างไร
ทำไมผู้รู้ชอบยกพระไตรปิฎกมาตำหนิพระที่เป็นสายปฏิบัติ