คือตอนนี้มันหนักจนไม่ไหวแล้วค่ะ ทุกวันนี้คิดแต่จะ×่าตัวตายอย่างเดียวเลย มันเป็นความเครียดที่เริ่มจัดการไม่ได้ มันเครียดจนแบบสิ่งที่เราชอบทำเวลาเครียดสิ่งที่ทำแล้วหายเครียดวันนี้มันกลับทำให้หายเครียดไม่ได้เลย ในหัวมันมึนไปหมดทั้งครอบครัว เพื่อน โรงเรียน การเรียน ครู ทุกอย่างเหมือนรุมใส่เราคนเดียวเมื่อก่อนมีแม่คอยให้กำลังใจคอยเป็นแรงผลักดันให้เราฝืนยิ้มได้แต่ตอนนี้แม่เราเสียแล้ว สิ่งที่ทำให้เราเริ่มเครียดกับครูคือ วันแรกหลังจากที่เราลาเฝ้าแม่ป่วยเกือบ1ปีเต็ม ประโยคแรกที่ครู....พูดกับเราคือ ร้องไห้ทำไมแม่ครูก็เคย×าย ซึ่งหลังจากนั้นเป็นปมมาก พ่อทำงานก็โดนผู้รับเหมาที่รับเงินจ้างการทางตำรวจโกงเงินอีก 10,000บาท ไม่มีเงินใช้จ่ายที่บ้านก็มีคุณยายพิการอายุ 91ปีอีก1คน เราหลังจากกลับไปเรียนก็ล้มป่วยเนื่องจากช่วง 1ปีที่ผ่านมาแม่อาการหนักมาก แม่ป่วย8โรค และตัดขาทั้งสองข้าง พ่อไปทำงานเราก็ต้องเฝ้าแม่ ซึ่งการเฝ้าคนป่วยติดเตียงและมีโรคประจำตัวถึง 8โรค มันแทบไม่ได้พักผ่อนเลยหนักสุดเปลี่ยนแพมเพิสให้แม่ 1คืนใช้ไป 30+แผ่น ซึ่งเยอะมาก เรียกได้ว่าช่วง1ปีนั้นเราอยู่ รพ.มากกว่าอยู่บ้านอีก พอเรากลับไปเรียนต้องตามแก้ 0/ร/มผ อีก 30-40ตัว มันเลยทำให้เครียดเข้าไปอีกตอนที่แม่เราป่วย ครูประจำชั้น ทาง รร.ไม่เคยมาเยี่ยมหรือสอบถามเลยว่าเราหายไปไหน เขาใส่ขาดทั้งเทมอ มาอีกทีตอนแม่เราเสียแล้ว ซึ่งอีกอย่างพ่อชอบทำลายความรู้สึกจนเราเนี่ยรับไม่ไหวแล้วตั้งแต่แม่อยู่จนแม่เสียพ่อไม่เคยที่จะรักษานํ้าใจเราเลย ทุกคนพอจะมีแนวทางแก้ไขความเครียดนี้มั้ยคะ
ออกโหนกระแสก็ได้ค่ะยอมหมด🙏🏻
ขอวิธีจัดการความเครียดหน่อยค่ะ
ออกโหนกระแสก็ได้ค่ะยอมหมด🙏🏻