เราอยากหย่า แต่เป็นห่วงลูก

เราและสามีทำงานประจำอยู่คนละจังหวัด ส่วนลูกอยู่กับยายอีกจังหวัด เรากลับทุกเสาร์-อาทิตย์ สามีพักกลับบ้านเดือนละ 10 วัน เราคบกันตั้งแต่สมัยเรียน จนตอนนี้แต่งงานกันมาเกือบๆ 3 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน อายุ 1

สวัสดีค่ะ เราเคยโพสไปแล้วกระทู้หนึ่ง แต่ยังเจอปัญหาเดิมค่ะ แต่มันเหมือนจะหนักขึ้น เกริ่นก่อนว่า เรากับแฟนคบมาได้ 7-8 ปีแล้วค่ะ และล่าสุด เขาของเราแต่งงงาน มันดูดีใช่มั้ยคะ แต่ต้องย้อนถึงว่า ทำไมถึงมี

เรากับสามีแต่งงานมาได้ระยะหนึ่ง ช่วยกันเก็บเงิน วางแผนเกษียน ทุกอย่างดี ถึงมีปัญหาอะไรก็ช่วยกันแก้ไข ผ่านไปทีละอย่าง เราตัดสินใจร่วมกันว่าจะไม่มีลูกด้วยเหตุผลหลายอย่าง กระทั้งตอนนี้ทุกอย่างเริ่มดี สาม

เราอยู่ต่างประเทศนะคะ คลอดลูกเมื่อปลายมีนาที่ผ่านมา เอาจริงๆทุกอย่างในชีวิตดีมาก ออกรพปุป ก็ไปอยู่บ้านสามี จนถึงสิ้นเดือนพค ที่ผ่านมาค่ะ ถือว่าดีมาก บ้านแม่สามีทุกคนใจดี เรามีหน้าที่ดูลูกอย่างเดียวเลย

อายุ36เท่ากันอยู่กันมาตั้งแต่สมัยเรียนแรกๆดีมากเอาใจใส่ดูแลแต่งงาน5ปีแรกดีมากๆพอปีที่7-8แย่ลงทุกวัน กลายเป็นผู้ชายขี้หงุดหงิดอะไรนิดอะไรหน่อยก็อารมณ์เสียขึ้นเสียงเหวี่ยงวีนไปหมด เอาแต่ใจ ทะเลาะกันทีไร

เรากับสามีอยู่กินกันจนมีลูกด้วยกัน เรารู้สึกว่าความรู้สึกของเราเปลี่ยนไป เพราะที่ผ่านมารู้สึกว่าตัวเองแบกรับภาระในครอบครัวเพียงลำพัง เรื่องเงินอย่างเดียวเลยที่ทำให้เรารู้สึกไม่แฟร์กับตัวเอง เขาให้เงิน

เรามีพี่สาวอยู่ 1 คน เรียนจบได้ประมาณ 1 เดือนก็แต่งงาน แล้วอยู่บ้านพ่อแม่เรา พ่อแม่เราทำห้องให้ใหม่ เราก็มีห้องส่วนตัว เราไม่คุยกะพี่เราตั้งแต่วันแต่งงาน เพราะว่าเราโกธรไม่ชอบพี่เขย ยิ่งมาอยู่บ้านเราอ

.

ใช่ค่ะพี่ชายสามีเราไม่พอใจที่สามีเราไปส่งเราทำงาน​ขอเกริ่นก่อนนะคะพี่ชายสามีเรากับสามีเราอยู่ห้องข้างกันค่ะมื้อคืนเขาเดินมาชวนสามีเราเที่ยวร้ายคาราโอเกะสามีเราบอกไม่ไปต้องพาเมียไปทำงานพี่ชายสามีก็พูดข

เราอยากเล่าว่าเราย้ายมาอยู่บ้านสามีจริงๆตอนท้องประมาณ 2 ปีกว่าๆ ตอนนี้ลูกขวบกว่าแล้ว คือบ้านนี้คือบ้านของยายสามีเรา มาอยู่เพราะจะจ้างเค้าเลี้ยงลูก คือเราไม่ค่อยอะไรกับนิสัย จู้จี้จุกจิกของแกเลยน่ะ แต่