เราเพิ่งคลอดลูกมาสองเดือน ตอนนี้เข้าเดือนที่สาม ขอกำลังใจหน่อยได้ไหมค่ะ เหนื่อยมากๆเลย ท้อมาเป็นระยะๆ

เราอยู่ต่างประเทศนะคะ คลอดลูกเมื่อปลายมีนาที่ผ่านมา เอาจริงๆทุกอย่างในชีวิตดีมาก ออกรพปุป ก็ไปอยู่บ้านสามี จนถึงสิ้นเดือนพค ที่ผ่านมาค่ะ ถือว่าดีมาก บ้านแม่สามีทุกคนใจดี เรามีหน้าที่ดูลูกอย่างเดียวเลย ผ้าไมต้องซัก ข้าวไม่ต้องทำ แม่สามีดีมากๆ คุยกันทุกเรื่อง สามีก็ดี มีทะเลาะงอนกันบ้างเล็กน้อย เท่าที่เล่ามาคือดีเลยใช่ไหมค่ะ พอเมื่อวานกลับมาอยู่คนเดียวแล้ว เช้าสามีออกไปทำงานปุป เราเศร้าเลย น้ำตาไหล กลัวการอยู่กับลูกสองคน กลัวไปหมด กลัวเขาร้องแล้วเอาไม่อยู่ กลัวการออกไปซื้อของด้วยเบบี้คาร์คนเดียว บลาๆ เราอยากขออกำลังใจจากุกคนหน่อยได้ไหม ทั้งๆที่ทุกอย่างรอบตัวดีหมด แต่เรากลับท้อๆอยู่เป็นระยะ แต่ก็ทำทุกอย่างได้ดีนะคะ ดูลูก ทำกับข้าวให้สามี ซักผ้า แต่มันมีความรู้สึกไม่ค่อยมีความสุขเหมือนก่อนมีลูก ทั้งที่ลูกก็น่ารักมากๆ ความรู้สึกแบบนี้มันจะหายไปไหมค่ะ มันต้องใช้เวลาขนาดไหน ขอให้กำลังใจเราหน่อยได้ไหม คำพุดดีๆอะไรก็ได้ค่ะ　🥺