ครั้งหนึ่งช่วงปลายโควิด ช่วงนั้นเป็นช่วงเข้าม.4ใหม่ๆ ตอนนั้นเป็นช่วงหยุดยาวเนื่องจากโควิดยังระบาดอยู่ มีเพื่อนคนหนึ่งชื่อย่อ ต. เพื่อนคนนี้อยากจะเป็นรด.มากๆ ด้วยเหตุผล ไม่อยากเกณฑ์ทหาร ตัวเพื่อนคนนี้อยากจะสอบให้ติดรด.มากๆ เลยดึงผมไปออกกำลังกาย (ผมเป็นคนค่อนข้างที่จะอ้วน) ผมก็ไม่ค่อยเต็มใจที่จะไปหรอก แต่เพื่อนก็มาเซ้าซี้ที่บ้าน ก็เลยต้องออกไปวิ่งด้วยกัน เป้าหมายของเพื่อนคือ 6 กิโลเมตร พอพากันไปวิ่งแน่นอนครับ ผมไม่วิ่งหรอกผมเดิน ส่วนเพื่อนผมนำไปเป็นกิโลแล้วครับ แต่เขาก็ยังพักข้างทางรอผม พอผมเดินทันเพื่อนแล้ว เพื่อนก็วิ่งเหยาะๆเพื่อรอผมเดินไปพร้อมๆกัน พอวิ่งไปได้สัก 3 กิโล ผมไปเห็นเงินเหรียญ1บาท ที่ตกอยู่ที่พื้นข้างถนน บริเวณถนนฝั่งซ้ายมือเป็นป่าเล็กๆ ถ้าตรงไปมันมีตลาดประจำสัปดาห์อยู่ ผมเลยคิดว่าเงินนี้น่าจะของคนที่จะไปตลาดทำตกแหละ lucky day จริงๆ *ซึ่งผมเชื่อว่าถ้าวันไหนผมเก็บเงินได้วันนั้นผมจะโชคดี ผมเลยเก็บมาแบบไม่ได้คิดอะไร จำนวนเงินเหรียญนั้นรวมกันทั้งหมด11บาท ซึ่งเป็นเหรียญบาททั้งหมด พอผมวิ่งไปกับเพื่อนได้สักพักผมรู้สึกเหมือนมีคนเดินตามมาตลอด แต่ไม่คิดอะไร เพื่อนผมวิ่งไปรอที่ปลายทางแล้ว พอผมไปถึงเพื่อนก็บอกว่า "ป่ะกลับกัน" แต่รอบนี้เดินกลับกัน พอเดินกันจนเกือบถึงหมู่บ้าน ผมสังเกตเห็น เงาสีดำปริศนาวิ่งตัดผ่านทุ่งนาด้วยความเร็วมาก ช่วงเวลานั้นเป็นช่วง ใกล้ตะวันตกดิน ผมคิดว่าผมตาฝาด เพราะตอนนั้นเหนื่อยมาก พอกลับถึงบ้านเพื่อนก็กลับไปบ้านตัวเอง(เพื่อนอยู่คนละหมู่บ้าน) จากนั้นผมก็ขับมอเตอร์ไซค์ไปซื้อ เครื่องดื่มชูกำลังมาดื่ม พี่ที่ร้านค้าทักว่า"มากับใครอ่ะเพื่อนเหรอแล้วชี้ไปทางรถผม" ผมก็เลยพูดว่า "ห๊ะไม่มีพึ่งไปวิ่งมาเมื่อกี้เหนื่อยเลยมาซื้ออะไรดื่มเนี่ย มาคนเดียว" พี่ตอบว่า "คนเดียวที่ไหนก็เห็นอยู่บนรถ" พี่หันไปอีกที จากนั้นก็ไม่พูดอะไรอีก ผมเลยกลับบ้านโดยคิดว่าพี่ล้อเล่นไรวะ จากนั้นกอาบน้ำทานข้าวปกติ พอตกดึกผมง่วงมากๆจนเผลอหลับไป ในความฝันผมรู้สึกเหมือนอยู่ในชีวิตจริง ผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งมาบอกกับผมว่า "ช่วยพี่ด้วย น้องต้องช่วยพี่ พี่จะช่วยน้อง น้องต้องช่วยพี่" วนไปเรื่อยๆจนผมสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียเคาะหน้าต่าง ผมรู้สึกกลัวมาก *อธิบายหน้าต่าง หน้าต่างมีความเก่ามากโดนน้ำจนเริ่มบวมออก ใต้หน้าต่างมีรูจากการบวมด้านล่างจนมองเห็นข้างนอกได้ ผมสังเกตเห็นมีร่างชายคนหนึ่งยืนอยู่และเคาะหน้าต่างต่อเนื่อง ผมกลัวจนสะดุ้งตื่นอีกครั้ง ใช่ครับผมฝันซ้อนฝัน ช่วงเวลาที่ผมสะดุ้งตื่นคือ 03:33 ผมเปิดไฟบ้านแล้วก็บอกกับย่าว่า ผีหลอกในฝัน ย่าบอกว่า เอ็งคิดไปเองหลอนอะไร เอ็งเหนื่อยมั้งไม่เคยได้ออกกำลังกายนิ จากนั้นผมเลยเปิดไฟนอนจนถึงเช้า
พอวันถัดมา เพื่อนคนเดิมก็กลับมาอีกครั้งและลากไปเหมือนเดิม วันนี้ได้วิ่งพร้อมกันตลอดทาง ระหว่างทางผมก็ได้คุยกับเพื่อนในเรื่องที่เจอเมื่อคืน เพื่อนผมก็ตอบว่า "อ่ะหลอน เหนื่อยเฉยๆแหละคิดไรมาก บ้านกูก็รู้ว่าเป็นตำหนักร่างทรงกูไม่เคยเห็นอะไรเลย" ผมเลยปลอบตัวเองว่าคงจะเหนื่อยจริงๆแหละ หลังจากที่วิ่งกันเสร็จกลับบ้าน แต่ในคืนนี้ทุกอย่างมันกำลังเริ่มต้นขึ้นแล้วครับ ในคืนนี้ผมยังจำเหตุการณ์ก่อนหน้าได้ ผมเลยไม่ง่วงเอาง่ายๆคือนอนไม่หลับ ผมเลยไม่รู้จะทำอะไรตอนนั้นผมเลยอยากจะแต่งนิยายเล่นๆ พอถึงเวลาเดิม 03:33 จู่ๆมีเสียงเคาะหน้าต่างอีกแล้ว ผมสะดุ้งหนักมากเหมือนโดน Jump scare ในหนังผี จากนั้นมีเสียงลากเก้าอี้จากหลังบ้าน ครืด ผมเลยปลุกย่าผมอีก "ย่าๆ!ได้ยินไหมเสียงลากเก้าอี้" ย่าผมตื่นพร้อมตอบด้วยเสียงงัวเงีย+หงุดหงิดนิดๆ ย่าผมตอบเป็นภาษาขเมรกลับว่า *ผมจะแปลให้เลยนะครับ "อะไรวะเสียงแมวมั้งหลอนอะไร ตั้งแต่เมื่อวานละ" แต่รู้อะไรมั้ยครับ แมวผม อยู่หน้าตู้เสื้อผ้าในบ้าน แต่เสียงเกิดที่หลังบ้าน โดยที่ประตูหลังบ้านก็ล็อคอยู่ ผมหน้าถอดสี แต่ก็พยายามใส่หูฟังฟังเพลง จนเผลอหลับไปช่วงตี5 ในฝันเหมือนเดิมเลยครับ มีผู้หญิงมาบอกกับผมว่า "ช่วยพี่ด้วย น้องต้องช่วยพี่ พี่จะช่วยน้อง น้องต้องช่วยพี่" วนไปเรื่อยๆ จนผมสะดุ้งตื่นช่วง9โมงเช้า แต่วันนีเพื่อนผมแชทมาบอกว่า "กูไม่ได้ไปวิ่งกับแล้วนะ กูไปวิ่งอีกหมู่บ้านกับเพื่อนกูละ" ผมดีใจมากที่ไม่โดนมันบังคับไปวิ่งด้วยแล้ว วันนี้ทั้งวันผมก็ไม่ได้เจออะไรเลยแต่ก็คิดถึงเรื่องที่ผ่านมาตลอด ในวันนี้ผมพยายามข่มตานอนแบบไม่พยายามคิดถึงเรื่องนั้นอีก แต่พอนอนหลับไปผมสะดุ้งตื่นอีกแล้วและเป็นเวลาเดิม 03:33 ผมเจอผู้ชายร่างสูงใหญ่ตัวดำเหมือนเป็นเงาตาแดงก่ำชี้หน้าผมจากปลายเตียงผมพยายามตะโกนสุดเสียง แต่ไม่สามารถทำได้จนรู้สึกเหมือนสลบไป และได้ตื่นมาช่วง8โมงเช้า แต่ในวันนี้ผมได้รู้สึกว่าเหตุการณ์แปลกๆได้เกิดขึ้นกับผม ผมเริ่มเห็นอะไรแปลกๆมากขึ้น และในวันนี้ผมได้ขับมอเตอร์ไซค์เข้าไปซื้อของในตัวอำเถอ ระหว่างผ่านทางโค้งของหมู่บ้านผมได้เห็นกับ ร่างชายคนหนึ่งคล้ายกับคนงานตามต่างจังหวัด (โค้งแห่งนี้เคยเกิดเหตุรถคว่ำบ่อยครั้งและมีคนเสียชีวิต) และผมรู้เลยว่านั่นคือคนงานที่ทำศาลาการเปรียญที่วัดของหมู่บ้าน ครั้งหนึ่งคนงานที่วัดได้เกิดอุบัติเหตุรถคว่ำเสียชีวิต ณ จุดๆนั้น ผมก็ใจดีสู้เสือว่าไม่ใช่หรอกๆ ตาฝาดๆไม่ใช่ๆ พอไปอีกสัก2-3กิโล จุดนั้นก็เคยมีคนโดนรถชนเสียชีวิตเป็นแม่ลูกอ่อน ผมก็เห็นอีกเหมือนเดิม ผมเริ่มกลัวมากๆ พอไปถึงอำเภอซื้อของอยู่ดีๆ จู่ๆมีใครก็ไม่รู้มาทักผมว่า "หนุ่มๆทำไมหน้าหมองคล้ำจังเลยไปโดนอะไรมาเหรอหรือไม่ได้หลับไม่ได้นอน" ผมเลยว่า"ช่วงนี้ผมนอนไม่หลับครับ" คนๆนั้นจู่ๆก็พูดว่า "ช่วยพี่เขาให้ได้นะพี่เขาช่วยน้องอยู่" ผมเลยหันไปจะตอบว่าพี่รู้ได้ยังไง แต่คนๆนั้นหายไปแล้ว ผมกลับบ้านมานั่งคิด "นี่กูเริ่มเห็นอะไรแบบนี้แล้วเหรอ แล้วคนนั้นเป็นใคร?" ผมทำกับข้าวนู้นนี่ปกติแต่วันนี้ผมตัดสินใจไม่นอน เพราะผมเล่นเกมทั้งคืน ช่วงนี้อีเว้นท์เกมที่เล่นมาเลยต้องเก็บแต้มสักหน่อย พอเล่นไปจนถึง 03:33 เริ่มมีเสียงคุยกันแบบฟังไม่ได้ศัพท์ ภาษาไทยก็ไม่ใช่ ภาษาเขมรก็ไม่ใช่ (ผมเป็นคนสุรินทร์ ฟังขเมรออกปกติครับ)ผมทำเป็นไม่สนใจ แต่ก็มีเสียงผู้หญิงที่คุ้นเคยดังขึ้นมาในหัว "พี่ช่วยน้องอยู่นะ น้องต้องช่วยพี่" จากนั้นก็มีเสียงร้องโหยหวนจากข้านอกดังมาก ผมกลัวมากๆแต่ก็ไม่กล้าปลุกย่า เพราะกลับย่ารำคาญผม พอผ่านไปจนถึงตี4เสียงทุกอย่างก็หายไป ผมเลยเล่นเกมต่อเพื่อทำให้ตัวเองไม่กลัวในสิ่งที่ตัวเองเจอ จนถึงเช้าทุกคนในบ้านตื่นหมด ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้ย่าฟัง ตั้งแต่ออกไปวิ่งกับเพื่อน ย่าผมเลยตอบเหมือนเดิม "หลอนเองคิดไปเองเป็นบ้าแล้วมั้ง" ซึ่งไม่ได้อะไรจากย่าอีกแล้ว วันนี้ผมเดินไปหาเพื่อนอีกคนชื่อย่อ ช. ไปนั่งเล่นนั่งคุยกันไปเรื่อยกับพ่อของเพื่อน ผมลองเล่าเรื่องที่ผมเจอทั้งหมดให้ฟัง เขาก็ตอบว่า "หลอนแล้วมั้ง555(พูดติดตลก)" แล้วเขาก็บอกว่า "เออ อาทิตย์หน้าจะไปวัดนะไปด้วยกันมั้ย"ซึ่งเป็นวัดที่ติดชายแดนประเทศเพื่อนบ้านไม่มากเป็นวัดที่ ทางญาติๆเพื่อนผมคนนี้ศรัทธากันมาก เป็นวัดถ้ำแห่งหนึ่ง ผมเลยตอบกลับไปเลยแบบไม่คิดว่า "ไปแน่นอนวันไหนบอกกันเลยจะเตรียมตัว" ในคืนนี้เองเหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นผมยังเล่นเกมเก็บอีเว้นท์เหมือนเดิม ช่วงตี3ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมจึงหลับไปตอน6โมงเช้าตอนทุกคนตื่นหมดแล้ว จากนั้นผมก็ฝันเห็นผู้หญิงคนเดิมมาบอกกับผมว่า "ใกล้จะจบแล้วนะทุกอย่างจะเปลี่ยนไป แต่น้องต้องช่วยพี่ให้ได้นะ" ผมตื่นมาน้ำตาไหลไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมใช้ชีวิตปกติจนอาทิตย์ต่อมาถึง ในระหว่างวันที่ผ่านมาผมไม่เจออะไรแปลกๆอีกเลย จนกระทั่งคืนก่อนที่ผมจะไปวัดกับเพื่อนผมและคนอื่นๆ เหมือนมีงานครื้นเครงอยู่ข้างบ้าน เหมือนเป็นงานวัดได้ยินเสียงคนคุยกันสนุกสนาน แต่ข้างนอกไม่มีอะไรเลย ผมไม่รู้ว่าเกิดไรขึ้น ผมคิดไปเรื่อย พี่ผู้หญิงในฝันเป็นใคร? ผู้ชายร่างใหญ่เป็นใคร?ทำไมเห็นครั้งเดียว? คนที่ทักผมเป็นใคร? แต่ไม่คิดถึงเรื่อง11บาทนั่นเลยจนถึงเวลาผมเตรียมตัวไปวัด ย่าผมก็ให้พระเครื่องมาองค์หนึ่งแล้วบอกว่า ขอให้เดินทางปลอดภัย ผมได้ไปวัดกับเพื่อนๆผม ในระหว่างที่ไปผมไม่เห็นอะไรแปลกๆเลยรู้สึกโล่งใจแปลกๆ พอไปถึงวัดก็เพลิดเพลินกับวิวทิวทัศน์ภูเขาที่สวยงามมากๆ จนไปถวายสังฆทานกับพระรูปหนึ่ง ท่านถามวันเกิดแค่ละคนๆ จนมาถึงผม หลวงตาท่านไม่ถามวันเกิดแต่ท่านกลับพูดกับผมว่า "เขาช่วยเอ็งมาตลอด ช่วยมาตั้งแต่เอ็งเล็กๆแล้ว ถึงคราวเอ็งช่วยเขาบ้างแล้ว 11บาท นั้นเป็นตัวแทนของเขาที่เขาจะออกมาช่วยเอ็งได้ เขามีสัมพันธ์กับเอ็งมาตั้งแต่ชาติปางก่อนแล้ว เอ็งเคยอยู่กับเขา เขารักเอ็งมาก เขาไม่อยากให้เอ็งเป็นอะไรไป ถึงเวลาตอบแทนบุญคุณเขาคืนแล้วนะ" ผมก็ได้แค่สงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ผมเลยถามท่านกลับว่า "แล้วต้องช่วยยังไงครับ" ท่านชี้ไปทำกระเป๋าบอกว่า 11บาทนั้นแหละ แต่ช่วยยังไงเดี๋ยวก็รู้เอง" ผมก็ได้แต่สงสัยอย่างเดียว และสงสัยว่า "เดี๋ยวนะ11บาทนี้เก็บไว้ที่บ้านไม่ใช่อ๋อมานี่ได้ไง"พอผมกลับบ้านมาตกเย็นไม่รู้ผมคิดอะไรผมเดินไปหน้าบ้านตัวเองที่เป็นทุ่งนาตัดผ่านไปประมาณ10ไร่จะเป็น ห้วยเก็บน้ำที่หนึ่ง ผมไปเจอกับอะไรขาวๆใต้ต้นดอกรัก ครับ ผมเจอรูปในหนึ่งขนาด1.5นิ้ว อยู่ในซองซิบล็อค รูปนั้นคือ รูปผู้หญิงที่ผมเจอมาตลอด พร้อมกับตะปูที่ขึ้นสนิม เส้นขน เล็บ ผ้าอนามัยที่เปื้อนเลือด สายสิญจน์ และไม่รู้ผมคิดอะไร ผมแกะซองนั้นแล้วเทของทั้งหมดออก แล้ววางเหรียญทั้ง11บาทไว้ตรงนั้น และจู่ๆก็มีเสียงที่ออนโยนมากๆดังมาจากรอบตัวว่า "ขอบใจนะ...ที่ช่วยพี่...ต่อจากนี้พี่ไปแล้วนะแล้วสักวันเราจะได้เจอกันอีก" จู่ๆผมก็นึกได้ว่า "กูมาทำไรที่นี่" วิ่งกลับบ้านด้วยความเร็วสูง ต่อจากนั้นผมก็ไม่พอเจออะไรอีกเลย แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปคือผมเห็นสิ่งที่คนทั่วไปมองไม่เห็นจนถึงทุกวันนี้(เฉพาะตอนดวงตก) พอเองทุกอย่างจบผมโทรหาแม่ผมเล่าทุกอย่างให้ท่าฟังท่านบอกว่า "เอ็งก็เห็นมาตั้งแต่เด็กแล้วนิแปลกตรงไหน" ผมสตั้น แม่เลยบอกว่า "เอ็งนั่นและพาแม่กับอาวิ่งหนีผีออกจากรีสอร์ทอ่ะ" ผมหัวเราะเลย5555555
จบแล้วครับ ขอโทษด้วยนะครับถ้าเรื่องต่างไม้ไม่เคลียร์เช่น คนที่ทักผมว่าช่วยพี่เขาให้ได้เป็นใคร?ส่วนชายร่างใหญ่คือเจ้ากรรมนายเวรผมครับ เสียงที่เกิดขึ้นข้างบ้านผมก็ยังไม่ทราบครับ
แต่มีเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตผมค่อนข้างเยอะแต่นี่เป็นเรื่องแรกที่อยากจะมาเล่าสู่กันฟังครับ ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยครับ ถ้ามีโอกาสจะมาแบ่งปันเรื่องอื่นๆอีกนะครับ
11บาท(เรื่องราวเริ่มต้นที่ทำให้ผมเห็นสิ่งที่ไม่ควรจะเห็นครับ)
พอวันถัดมา เพื่อนคนเดิมก็กลับมาอีกครั้งและลากไปเหมือนเดิม วันนี้ได้วิ่งพร้อมกันตลอดทาง ระหว่างทางผมก็ได้คุยกับเพื่อนในเรื่องที่เจอเมื่อคืน เพื่อนผมก็ตอบว่า "อ่ะหลอน เหนื่อยเฉยๆแหละคิดไรมาก บ้านกูก็รู้ว่าเป็นตำหนักร่างทรงกูไม่เคยเห็นอะไรเลย" ผมเลยปลอบตัวเองว่าคงจะเหนื่อยจริงๆแหละ หลังจากที่วิ่งกันเสร็จกลับบ้าน แต่ในคืนนี้ทุกอย่างมันกำลังเริ่มต้นขึ้นแล้วครับ ในคืนนี้ผมยังจำเหตุการณ์ก่อนหน้าได้ ผมเลยไม่ง่วงเอาง่ายๆคือนอนไม่หลับ ผมเลยไม่รู้จะทำอะไรตอนนั้นผมเลยอยากจะแต่งนิยายเล่นๆ พอถึงเวลาเดิม 03:33 จู่ๆมีเสียงเคาะหน้าต่างอีกแล้ว ผมสะดุ้งหนักมากเหมือนโดน Jump scare ในหนังผี จากนั้นมีเสียงลากเก้าอี้จากหลังบ้าน ครืด ผมเลยปลุกย่าผมอีก "ย่าๆ!ได้ยินไหมเสียงลากเก้าอี้" ย่าผมตื่นพร้อมตอบด้วยเสียงงัวเงีย+หงุดหงิดนิดๆ ย่าผมตอบเป็นภาษาขเมรกลับว่า *ผมจะแปลให้เลยนะครับ "อะไรวะเสียงแมวมั้งหลอนอะไร ตั้งแต่เมื่อวานละ" แต่รู้อะไรมั้ยครับ แมวผม อยู่หน้าตู้เสื้อผ้าในบ้าน แต่เสียงเกิดที่หลังบ้าน โดยที่ประตูหลังบ้านก็ล็อคอยู่ ผมหน้าถอดสี แต่ก็พยายามใส่หูฟังฟังเพลง จนเผลอหลับไปช่วงตี5 ในฝันเหมือนเดิมเลยครับ มีผู้หญิงมาบอกกับผมว่า "ช่วยพี่ด้วย น้องต้องช่วยพี่ พี่จะช่วยน้อง น้องต้องช่วยพี่" วนไปเรื่อยๆ จนผมสะดุ้งตื่นช่วง9โมงเช้า แต่วันนีเพื่อนผมแชทมาบอกว่า "กูไม่ได้ไปวิ่งกับแล้วนะ กูไปวิ่งอีกหมู่บ้านกับเพื่อนกูละ" ผมดีใจมากที่ไม่โดนมันบังคับไปวิ่งด้วยแล้ว วันนี้ทั้งวันผมก็ไม่ได้เจออะไรเลยแต่ก็คิดถึงเรื่องที่ผ่านมาตลอด ในวันนี้ผมพยายามข่มตานอนแบบไม่พยายามคิดถึงเรื่องนั้นอีก แต่พอนอนหลับไปผมสะดุ้งตื่นอีกแล้วและเป็นเวลาเดิม 03:33 ผมเจอผู้ชายร่างสูงใหญ่ตัวดำเหมือนเป็นเงาตาแดงก่ำชี้หน้าผมจากปลายเตียงผมพยายามตะโกนสุดเสียง แต่ไม่สามารถทำได้จนรู้สึกเหมือนสลบไป และได้ตื่นมาช่วง8โมงเช้า แต่ในวันนี้ผมได้รู้สึกว่าเหตุการณ์แปลกๆได้เกิดขึ้นกับผม ผมเริ่มเห็นอะไรแปลกๆมากขึ้น และในวันนี้ผมได้ขับมอเตอร์ไซค์เข้าไปซื้อของในตัวอำเถอ ระหว่างผ่านทางโค้งของหมู่บ้านผมได้เห็นกับ ร่างชายคนหนึ่งคล้ายกับคนงานตามต่างจังหวัด (โค้งแห่งนี้เคยเกิดเหตุรถคว่ำบ่อยครั้งและมีคนเสียชีวิต) และผมรู้เลยว่านั่นคือคนงานที่ทำศาลาการเปรียญที่วัดของหมู่บ้าน ครั้งหนึ่งคนงานที่วัดได้เกิดอุบัติเหตุรถคว่ำเสียชีวิต ณ จุดๆนั้น ผมก็ใจดีสู้เสือว่าไม่ใช่หรอกๆ ตาฝาดๆไม่ใช่ๆ พอไปอีกสัก2-3กิโล จุดนั้นก็เคยมีคนโดนรถชนเสียชีวิตเป็นแม่ลูกอ่อน ผมก็เห็นอีกเหมือนเดิม ผมเริ่มกลัวมากๆ พอไปถึงอำเภอซื้อของอยู่ดีๆ จู่ๆมีใครก็ไม่รู้มาทักผมว่า "หนุ่มๆทำไมหน้าหมองคล้ำจังเลยไปโดนอะไรมาเหรอหรือไม่ได้หลับไม่ได้นอน" ผมเลยว่า"ช่วงนี้ผมนอนไม่หลับครับ" คนๆนั้นจู่ๆก็พูดว่า "ช่วยพี่เขาให้ได้นะพี่เขาช่วยน้องอยู่" ผมเลยหันไปจะตอบว่าพี่รู้ได้ยังไง แต่คนๆนั้นหายไปแล้ว ผมกลับบ้านมานั่งคิด "นี่กูเริ่มเห็นอะไรแบบนี้แล้วเหรอ แล้วคนนั้นเป็นใคร?" ผมทำกับข้าวนู้นนี่ปกติแต่วันนี้ผมตัดสินใจไม่นอน เพราะผมเล่นเกมทั้งคืน ช่วงนี้อีเว้นท์เกมที่เล่นมาเลยต้องเก็บแต้มสักหน่อย พอเล่นไปจนถึง 03:33 เริ่มมีเสียงคุยกันแบบฟังไม่ได้ศัพท์ ภาษาไทยก็ไม่ใช่ ภาษาเขมรก็ไม่ใช่ (ผมเป็นคนสุรินทร์ ฟังขเมรออกปกติครับ)ผมทำเป็นไม่สนใจ แต่ก็มีเสียงผู้หญิงที่คุ้นเคยดังขึ้นมาในหัว "พี่ช่วยน้องอยู่นะ น้องต้องช่วยพี่" จากนั้นก็มีเสียงร้องโหยหวนจากข้านอกดังมาก ผมกลัวมากๆแต่ก็ไม่กล้าปลุกย่า เพราะกลับย่ารำคาญผม พอผ่านไปจนถึงตี4เสียงทุกอย่างก็หายไป ผมเลยเล่นเกมต่อเพื่อทำให้ตัวเองไม่กลัวในสิ่งที่ตัวเองเจอ จนถึงเช้าทุกคนในบ้านตื่นหมด ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้ย่าฟัง ตั้งแต่ออกไปวิ่งกับเพื่อน ย่าผมเลยตอบเหมือนเดิม "หลอนเองคิดไปเองเป็นบ้าแล้วมั้ง" ซึ่งไม่ได้อะไรจากย่าอีกแล้ว วันนี้ผมเดินไปหาเพื่อนอีกคนชื่อย่อ ช. ไปนั่งเล่นนั่งคุยกันไปเรื่อยกับพ่อของเพื่อน ผมลองเล่าเรื่องที่ผมเจอทั้งหมดให้ฟัง เขาก็ตอบว่า "หลอนแล้วมั้ง555(พูดติดตลก)" แล้วเขาก็บอกว่า "เออ อาทิตย์หน้าจะไปวัดนะไปด้วยกันมั้ย"ซึ่งเป็นวัดที่ติดชายแดนประเทศเพื่อนบ้านไม่มากเป็นวัดที่ ทางญาติๆเพื่อนผมคนนี้ศรัทธากันมาก เป็นวัดถ้ำแห่งหนึ่ง ผมเลยตอบกลับไปเลยแบบไม่คิดว่า "ไปแน่นอนวันไหนบอกกันเลยจะเตรียมตัว" ในคืนนี้เองเหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นผมยังเล่นเกมเก็บอีเว้นท์เหมือนเดิม ช่วงตี3ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมจึงหลับไปตอน6โมงเช้าตอนทุกคนตื่นหมดแล้ว จากนั้นผมก็ฝันเห็นผู้หญิงคนเดิมมาบอกกับผมว่า "ใกล้จะจบแล้วนะทุกอย่างจะเปลี่ยนไป แต่น้องต้องช่วยพี่ให้ได้นะ" ผมตื่นมาน้ำตาไหลไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมใช้ชีวิตปกติจนอาทิตย์ต่อมาถึง ในระหว่างวันที่ผ่านมาผมไม่เจออะไรแปลกๆอีกเลย จนกระทั่งคืนก่อนที่ผมจะไปวัดกับเพื่อนผมและคนอื่นๆ เหมือนมีงานครื้นเครงอยู่ข้างบ้าน เหมือนเป็นงานวัดได้ยินเสียงคนคุยกันสนุกสนาน แต่ข้างนอกไม่มีอะไรเลย ผมไม่รู้ว่าเกิดไรขึ้น ผมคิดไปเรื่อย พี่ผู้หญิงในฝันเป็นใคร? ผู้ชายร่างใหญ่เป็นใคร?ทำไมเห็นครั้งเดียว? คนที่ทักผมเป็นใคร? แต่ไม่คิดถึงเรื่อง11บาทนั่นเลยจนถึงเวลาผมเตรียมตัวไปวัด ย่าผมก็ให้พระเครื่องมาองค์หนึ่งแล้วบอกว่า ขอให้เดินทางปลอดภัย ผมได้ไปวัดกับเพื่อนๆผม ในระหว่างที่ไปผมไม่เห็นอะไรแปลกๆเลยรู้สึกโล่งใจแปลกๆ พอไปถึงวัดก็เพลิดเพลินกับวิวทิวทัศน์ภูเขาที่สวยงามมากๆ จนไปถวายสังฆทานกับพระรูปหนึ่ง ท่านถามวันเกิดแค่ละคนๆ จนมาถึงผม หลวงตาท่านไม่ถามวันเกิดแต่ท่านกลับพูดกับผมว่า "เขาช่วยเอ็งมาตลอด ช่วยมาตั้งแต่เอ็งเล็กๆแล้ว ถึงคราวเอ็งช่วยเขาบ้างแล้ว 11บาท นั้นเป็นตัวแทนของเขาที่เขาจะออกมาช่วยเอ็งได้ เขามีสัมพันธ์กับเอ็งมาตั้งแต่ชาติปางก่อนแล้ว เอ็งเคยอยู่กับเขา เขารักเอ็งมาก เขาไม่อยากให้เอ็งเป็นอะไรไป ถึงเวลาตอบแทนบุญคุณเขาคืนแล้วนะ" ผมก็ได้แค่สงสัยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ผมเลยถามท่านกลับว่า "แล้วต้องช่วยยังไงครับ" ท่านชี้ไปทำกระเป๋าบอกว่า 11บาทนั้นแหละ แต่ช่วยยังไงเดี๋ยวก็รู้เอง" ผมก็ได้แต่สงสัยอย่างเดียว และสงสัยว่า "เดี๋ยวนะ11บาทนี้เก็บไว้ที่บ้านไม่ใช่อ๋อมานี่ได้ไง"พอผมกลับบ้านมาตกเย็นไม่รู้ผมคิดอะไรผมเดินไปหน้าบ้านตัวเองที่เป็นทุ่งนาตัดผ่านไปประมาณ10ไร่จะเป็น ห้วยเก็บน้ำที่หนึ่ง ผมไปเจอกับอะไรขาวๆใต้ต้นดอกรัก ครับ ผมเจอรูปในหนึ่งขนาด1.5นิ้ว อยู่ในซองซิบล็อค รูปนั้นคือ รูปผู้หญิงที่ผมเจอมาตลอด พร้อมกับตะปูที่ขึ้นสนิม เส้นขน เล็บ ผ้าอนามัยที่เปื้อนเลือด สายสิญจน์ และไม่รู้ผมคิดอะไร ผมแกะซองนั้นแล้วเทของทั้งหมดออก แล้ววางเหรียญทั้ง11บาทไว้ตรงนั้น และจู่ๆก็มีเสียงที่ออนโยนมากๆดังมาจากรอบตัวว่า "ขอบใจนะ...ที่ช่วยพี่...ต่อจากนี้พี่ไปแล้วนะแล้วสักวันเราจะได้เจอกันอีก" จู่ๆผมก็นึกได้ว่า "กูมาทำไรที่นี่" วิ่งกลับบ้านด้วยความเร็วสูง ต่อจากนั้นผมก็ไม่พอเจออะไรอีกเลย แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปคือผมเห็นสิ่งที่คนทั่วไปมองไม่เห็นจนถึงทุกวันนี้(เฉพาะตอนดวงตก) พอเองทุกอย่างจบผมโทรหาแม่ผมเล่าทุกอย่างให้ท่าฟังท่านบอกว่า "เอ็งก็เห็นมาตั้งแต่เด็กแล้วนิแปลกตรงไหน" ผมสตั้น แม่เลยบอกว่า "เอ็งนั่นและพาแม่กับอาวิ่งหนีผีออกจากรีสอร์ทอ่ะ" ผมหัวเราะเลย5555555
จบแล้วครับ ขอโทษด้วยนะครับถ้าเรื่องต่างไม้ไม่เคลียร์เช่น คนที่ทักผมว่าช่วยพี่เขาให้ได้เป็นใคร?ส่วนชายร่างใหญ่คือเจ้ากรรมนายเวรผมครับ เสียงที่เกิดขึ้นข้างบ้านผมก็ยังไม่ทราบครับ
แต่มีเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตผมค่อนข้างเยอะแต่นี่เป็นเรื่องแรกที่อยากจะมาเล่าสู่กันฟังครับ ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยครับ ถ้ามีโอกาสจะมาแบ่งปันเรื่องอื่นๆอีกนะครับ