สวัสดีค่ะเราอยากมาเล่าเรื่องประสบการณ์เจอกระสือวัยเด็กของเรา ย้อนกลับไปตอนนั้นเราประมาณ ป.4-5 บ้านของเราอยู่ชนบทแต่ก็ไม่ได้ห่างไกลความเจริญเท่าไหร่ หลายๆคนจะรู้ว่าแถวชนบทจะนอนกันเร็วมากเพราะหลายๆบ้านทำไร่ทำนากลับบ้านมาก็อาบน้ำกินข้าวนอน ทุ่มหนึ่งสองทุ่มก็นอนกันแล้วทั้งหมู่บ้านก็เริ่มเงียบกันต่างคนต่างเข้าบ้าน ขอเล่าก่อนว่าที่บ้านเราอยู่กัน 3 คน มีปู่ ย่า และเราเอง บ้านเราเป็นลักษณะตัวบ้านหลังใหญ่ 1 หลัง ถัดมาข้างหลังจะเป็นบ้านอีก 1 หลังติดๆกัน ซึ่งบ้านหลังนี้จะมีแค่หลังคาไม่ได้ก่อขึ้นค่ะปล่อยให้เป็นโล่งๆไว้นั่งเล่นทำกับข้าวกัน แล้วก็มีพื้นที่ว่างหลังบ้านเป็นห้องน้ำอยู่นอกบ้าน ปู่จะเป็นคนนอนข้างนอก(ตรงบ้านที่ไม่ได้ก่อ)เพราะปู่ไม่ชอบนอนในบ้าน ก่อนจะเข้านอนเราต้องเข้าห้องน้ำก่อนทุกครั้งค่อยเข้าบ้านนอน
*จุดเริ่มต้นของเรื่องกระสืออยู่ตรงนี้ ตอนนั้นมีข่าวลือกันว่าหมู่บ้านข้างๆเห็นกระสือกัน บางคนไปนอนนาก็เจอ เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะบ้านเราไม่ได้ติดทุ่งนาคงไม่เจอหรอกมั้ง (ส่วนตัวเป็นคนขวัญอ่อน กลัวผีมาก) บวกกับข้างบ้านสองผัวเมีย ผัวแกชอบไปล่าสัตว์ตอนกลางคืนชอบไปเข้าป่าแกก็บอกว่าไม่กล้าไปเพราะหมู่บ้านข้างๆกระสืออาละวาด แกก็จะเข้าบ้านหัวค่ำและก็ไม่ออกไปอีก เรื่องกระสือจางๆไปหลายอาทิตย์เพราะเราไม่ไปฟัง55555ทำให้เราลืมเรื่องนี้ไป มีอยู่วันหนึ่งเราก็จะเตรียมเข้าบ้านนอนปกติก็ไปเข้าห้องน้ำก่อนเข้าบ้านนอน เราก็เดินไปเข้าห้องน้ำแล้วก็นั่งลงทำธุระส่วนตัวเราก็เป็นกลัวอยู่แล้วแถมห้องน้ำก็อยู่ที่โล่งโจ้งซะด้วยก็ไม่ล็อกห้องน้ำแต่ก็แง้มๆเห็นข้างนอกอยู่ ขณะที่เรานั่งอยู่เราเห็นแสงไฟวูบวาบๆอยู่บนท้องฟ้าซึ่งมันใกล้มากๆกำลังลอยมาเราก็รีบลุกแล้วออกไปเปิดประตูยืนมองขึ้นไป ระดับที่ลอยอยู่สูงกว่าหลังคาแต่นิดเดียว เห็นเป็นผู้หญิงผมยาวผมบังหน้าไปเกือบทั้งหน้าแต่รู้ว่าไม่แก่เท่าไหร่ มีแสงไฟไม่แดงจัด จะเป็นสีเขียวสะท้อนแดงมากกว่า เห็นไส้ห้อยลงมา เห็นทุกอย่าง คือตอนนั้นกลัวมากยืนแข็งจ้องดูสักพักตั้งสติได้วิ่งไปปิดไฟตรงปู่นอนบอกให้รีบนอนแล้วก็ปิดไฟจากนั้นเราก็จับแขนย่าวิ่งเข้าบ้านเข้ามุ้งปิดไฟย่าเลยถามว่าเป็นอะไรแบบตอนนั้นคือเราหน้าซีดขวัญผวาไปหมดเราบอกย่าว่าเห็นกระสือย่าก็บอกว่าอยู่ไหนมันไม่มีหรอก ย่าปลอบใจแหละจริงๆย่าก็หน้าเสียเหมือนกัน5555จากนั้นตื่นเช้ามาข้างถามย่าว่าเมื่อคืนเราเป็นอะไรย่าบอกว่าเราเห็นกระสือข้างบ้านมองหน้ากันแล้วก็พูดขึ้นว่า ว่าแล้ว เราก็ถามว่าเขาเป็นใครแกก็บอกว่าเป็นคนหมู่บ้านข้างๆเรานี่แหละ ตั้งแต่วันนั้นมันติดตาเรามาตลอดก่อนจะเข้าห้องน้ำเราจะมองขึ้นไปดูท้องฟ้าก่อนทุกครั้งจนตอนนี้อายุเข้าเลข 2 แล้วก็ยังมองขึ้นฟ้าก่อนเข้าห้องน้ำเสมอ บางทีเราก็คิดกลัวว่าวันหนึ่งเขาจะกลับมาให้เราเจออีกซึ่งเราไม่อยากเจอแล้ว555เรามั่นใจว่าวันนั้นเขาก็เห็นเราด้วยเช่นกันเพราะว่าห้องน้ำอยู่ที่โล่งถ้ามองลงมาก็เห็นเลย ระดับที่ลอยอยู่ก็สูงกว่าหลังคานิดเดียว แต่บางคนไม่เชื่อว่ามีจริง เราไม่ได้เถียงอะไรเพราะมันต้องเจอกับตัวจริงๆ เราอยากลืมเรื่องนี้มากๆเราเวลาเข้าห้องน้ำเราก็ยังมีอาการกลัวอยู่ตลอด ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
ประสบการณ์เจอกระสืออยู่บ้านตัวเอง
*จุดเริ่มต้นของเรื่องกระสืออยู่ตรงนี้ ตอนนั้นมีข่าวลือกันว่าหมู่บ้านข้างๆเห็นกระสือกัน บางคนไปนอนนาก็เจอ เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะบ้านเราไม่ได้ติดทุ่งนาคงไม่เจอหรอกมั้ง (ส่วนตัวเป็นคนขวัญอ่อน กลัวผีมาก) บวกกับข้างบ้านสองผัวเมีย ผัวแกชอบไปล่าสัตว์ตอนกลางคืนชอบไปเข้าป่าแกก็บอกว่าไม่กล้าไปเพราะหมู่บ้านข้างๆกระสืออาละวาด แกก็จะเข้าบ้านหัวค่ำและก็ไม่ออกไปอีก เรื่องกระสือจางๆไปหลายอาทิตย์เพราะเราไม่ไปฟัง55555ทำให้เราลืมเรื่องนี้ไป มีอยู่วันหนึ่งเราก็จะเตรียมเข้าบ้านนอนปกติก็ไปเข้าห้องน้ำก่อนเข้าบ้านนอน เราก็เดินไปเข้าห้องน้ำแล้วก็นั่งลงทำธุระส่วนตัวเราก็เป็นกลัวอยู่แล้วแถมห้องน้ำก็อยู่ที่โล่งโจ้งซะด้วยก็ไม่ล็อกห้องน้ำแต่ก็แง้มๆเห็นข้างนอกอยู่ ขณะที่เรานั่งอยู่เราเห็นแสงไฟวูบวาบๆอยู่บนท้องฟ้าซึ่งมันใกล้มากๆกำลังลอยมาเราก็รีบลุกแล้วออกไปเปิดประตูยืนมองขึ้นไป ระดับที่ลอยอยู่สูงกว่าหลังคาแต่นิดเดียว เห็นเป็นผู้หญิงผมยาวผมบังหน้าไปเกือบทั้งหน้าแต่รู้ว่าไม่แก่เท่าไหร่ มีแสงไฟไม่แดงจัด จะเป็นสีเขียวสะท้อนแดงมากกว่า เห็นไส้ห้อยลงมา เห็นทุกอย่าง คือตอนนั้นกลัวมากยืนแข็งจ้องดูสักพักตั้งสติได้วิ่งไปปิดไฟตรงปู่นอนบอกให้รีบนอนแล้วก็ปิดไฟจากนั้นเราก็จับแขนย่าวิ่งเข้าบ้านเข้ามุ้งปิดไฟย่าเลยถามว่าเป็นอะไรแบบตอนนั้นคือเราหน้าซีดขวัญผวาไปหมดเราบอกย่าว่าเห็นกระสือย่าก็บอกว่าอยู่ไหนมันไม่มีหรอก ย่าปลอบใจแหละจริงๆย่าก็หน้าเสียเหมือนกัน5555จากนั้นตื่นเช้ามาข้างถามย่าว่าเมื่อคืนเราเป็นอะไรย่าบอกว่าเราเห็นกระสือข้างบ้านมองหน้ากันแล้วก็พูดขึ้นว่า ว่าแล้ว เราก็ถามว่าเขาเป็นใครแกก็บอกว่าเป็นคนหมู่บ้านข้างๆเรานี่แหละ ตั้งแต่วันนั้นมันติดตาเรามาตลอดก่อนจะเข้าห้องน้ำเราจะมองขึ้นไปดูท้องฟ้าก่อนทุกครั้งจนตอนนี้อายุเข้าเลข 2 แล้วก็ยังมองขึ้นฟ้าก่อนเข้าห้องน้ำเสมอ บางทีเราก็คิดกลัวว่าวันหนึ่งเขาจะกลับมาให้เราเจออีกซึ่งเราไม่อยากเจอแล้ว555เรามั่นใจว่าวันนั้นเขาก็เห็นเราด้วยเช่นกันเพราะว่าห้องน้ำอยู่ที่โล่งถ้ามองลงมาก็เห็นเลย ระดับที่ลอยอยู่ก็สูงกว่าหลังคานิดเดียว แต่บางคนไม่เชื่อว่ามีจริง เราไม่ได้เถียงอะไรเพราะมันต้องเจอกับตัวจริงๆ เราอยากลืมเรื่องนี้มากๆเราเวลาเข้าห้องน้ำเราก็ยังมีอาการกลัวอยู่ตลอด ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ